Κυνότης - Σκυλότης

Ο Θόδωρον ο Πελαΐδης είχεν αργαστέρ σην Τραπεζούνταν. Άναυα τ' άλλα τα καλά ’τ’ εστείλνεν και εφημερίδας σο χωρίον ατ, σ’  Ισχανάντων. Τη δοθήν ο ίδιον έγραφεν, κ’ επειδή γράμματα ’κ έξερεν  έγραφεν Κυνότητα  Ισχανάντων.

'Εναν καλοκαίρ επήεν σο χωρίον και έναν ημέραν εδέβεν σ’ αργαστέρια κέσ'. Εκείνο την ώραν οι χωρέτ ελογοπιάσκουσαν για το παγκάρ τ’ εκκλησίας και για το σχολείον. Ο Πελαΐδης εχολιάστεν και είπεν:

-Ογώ άλλο τιδέν 'κι δίγω για το χωρίον και ούτε εφημερίδας θα στείλω σας.

-Κι άλλο καλλίον, είπεν άτον ο Ζαχαρίας.

-Γιατί κι άλλο καλλίον, ερώτεσεν ο Πελαΐδης.

-Κι άρ εσύ άμον ντο γράφτς τη δοθήν υβρίεις μας.

-Πώς, ερώτεσεν ό Πελαΐδης.

-Κιάρ εσύ  με το Κυνότης εποίκες μας σκύλτς.

-Μέτα κ’ εσύ, ζατί εσείν με τα έργατα σουν σκυλλότεν εποίκετεν το χωρίον, και εσκώθεν κ’ εδέβεν πλάν.

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

1. Αργαστέρ= κατάστημα

2. Άναυα= άνευ, εκτός

3. Τη δοθήν= τη διεύθυνση του  γράμματος

4. ελογοπιάσκουσαν=πιάστηκαν στα λόγια, λογομαχούσαν

5. εχολιάστεν=θύμωσε

6. κιάρ= λοιπόν

7. εποίκες μας= μας έκανες

8. μέτα= βρε

9. ζατί (τουρκικη λέξη)=καθόλου