Καλώ στην απολογία!

Χτυπάει ασταμάτητα το τύμπανο του πολέμου

Καλεί να μπήγουν σίδερο στους ζωντανούς.

Από τις διάφορες επικράτειες τους πολίτες

σαν σκλάβους πουλημένους

πετούν στην κόψη της λόγχης.

Για τι;

Τρέμει η γη

πεινασμένη,

απογυμνωμένη.

Ζεμάτισαν την ανθρωπότητα στο λουτρώνα αιματηρό

μόνο γιατί

κάποιος επιμένει

να κερδίσει την Αλβανία.

Αρπάχθηκε το μίσος των ανθρώπινων σκυλολογιών αιμόχαρο,

πέφτουν στο σώμα της γης χτυπήματα ανελέητα,

μόνο για να περάσουν

τον Βόσπορο

καράβια κάποια αφορολόγητα.

Σύντομα

η γη

δε θα’ χει άσπαστο πλευρό.

Και την ψυχή θα βγάλουν

με τα χέρια απλωμένα στα δημόσια ταμεία,

μόνο για να

πάρει κάποιος

στα χέρια του

τη Μεσοποταμία.

Εν ονόματι ποιών συμφερόντων

η αρβύλα

τη γη καταπατεί τρίζοντας άγρια;

Τι είναι εκεί στον ουρανό των μαχών;

Ελευθερία;

Θεός;

Δολάριο!

Πότε επιτέλους θα σηκωθείς με όλο σου τ’ ανάστημα

εσύ,

που τη ζωή σου δίνεις ηλίθια;

Πότε θα πετάξεις στα μούτρα τους την ερώτηση

γιατί πολεμάμε, αλήθεια!

Βλαντίμιρ Μαγιακόφσκι

θεωρείται «ο ποιητής» της Ρωσικής Επανάστασης!!

Παρά την στρατευμένη του δράση και τη σύμπλευση με ένα καθεστώς με  μηχανιστική αντίληψη για το σοσιαλισμό («κρατικό καπιταλισμό» πιο σωστά), δεν μειώνεται η καλλιτεχνική αξία πολλών απ’τα ποιήματά του. 

Διακρίνει κανείς, απεναντίας, ένα ουμανιστικό όραμα για την ελευθερία και τον αγωνιζόμενο άνθρωπο κάτι που αναδύεται από την ένταση και τη γνησιότητα του συναισθήματος που συναντά κανείς στα ποιήματά του, κόντρα στη διδακτική πρόθεση που συνυπάρχει πολλές φορές.

Μετάφραση

 Γ. Σοϊλεμεζίδης