Δίστιχα Αγάπης

1. Ναϊλλοί εμέν μανίτσα μου πονεί το ποδαρόπο 'μ

   και  κ'  επορώ να πορπατώ και πάω με τ' αρνόπο 'μ.

Karakapan

2. Ναϊλλοί εμέν , να βαΐ εμέν η καρδία 'μ εκάεν

    και άμον το Καράκαπαν  χιονόπον εσκεπάεν.

3. Ναϊλλοί εμέν τον ορφανόν ναϊλλοί εμέν μανίτσα,

    τ' εμόν την κάρδιαν έκαψεν άπιστος τρυγονίτσα.

4. Να σαν εκείνεν που γεννά τα τράντα χρόνια μίαν

ευτάει  υιόν τραντέλλενον και νύφεν γαλαφόραν.

5. Ντο θα φτάγω τ' εγκόλπια ντο θα φτάγω τα ώρας

αέτσ' πα αγαπούνεμε τα κορτσόπα τη χώρας.

6. Ξεροχτέντζον το τσαμόπο 'σ και δος άτο πιτσίμι

   τύλτσον άτο ση γούλα μου, εύρον κ' έπαρ την ψύμ 'μ- ι

7. Ογ' οντάν εμ  μικρόν παιδίν εγάπανα τ' αρνόπα,

κι ατώρα ας σ' ετράνυνα αγαπώ τα κορτσόπα

8. Ο ήλεν σην Ανατολήν ελέπ' σε και φοάται,

ο πρόσωπον 'σ λαμπ περισσόν και τ' ιχτιπάρ-ν ατ χάται.

9. Ο ήλεν μαραίν μάραντα και παλαλά χορτάρια

κ' η κορ μαραίν και παλαλών έμορφα παλικάρια.

10. Ο κύρη 'σ έτον παλαλός κ' η μάνα ΄σ έτον λάλα,

πως εγροίξαν κ' εποίκανε άμον εσέν φραντάλαν.

11. Όλια τα μαντηλόπα μου σα δάκρια 'μ απέσ' βάφτω,

κι οντάν λέγω τρυγόνα μου, τον κόσμον όλεν βλάπτω.

12. Ομμάτια κι ομματόφρυδα μαύρα άμον ελαίας,

ερούξα κι αραεύ' άτα ση πουλί τα φωλέας.

13. Ομνώ και κατορκίσκουμαι σ' ομματόπα 'μ τα δύο,

αρνί 'μ και αν σκοτώννε με εσέν  κι παραδίγω.

14. Ο πεθερό 'μ εκράτνε με κ' η πεθερά 'μ εντούνεν,

κ' η άπιστος η νουσσιαλού 'μ τα μαλλόπα 'μ εσύρνεν.

15. Οσήμερον Παρασκευή και αύριον έν Σάββα,

θα πάγω και ση πεθερού  'μ θα τρώγω την κοσσάραν.

ή πάντα να έτον Κερεκή, πάντα να έτον Σάββα,

θα ΄πέγνα ΄γω ση πεθερού 'μ θάτρωγα την κοσσάραν.

16.Ποίος εν π' εζωγράφτσε σε και μετ' ατόσα κάλλια

ποίκεν τα μάγλα 'σ κόκκινα κι ομοιάζνε πορτακάλια.

17. Πολλά πουλόπα κηλαηδούν να γίνταν χελιδόνια

λύεται το καρδόπο μου άμον άνοιξης χιόνια.

18. Ποππάδες και γραμματικοί όλ' έχν' άτο γραμμένον,

την έμορφον  που θα φιλεί πάντα συγχωρεμένον.

19. Ραχιόπα ντ' επορπάτεσα κρύα νερόπα ντ' έπα.

όσα διαβαίντζ κι αντιδιαβαίντζ ξύσον τρία διακρόπα.

20. Ραχιόπα ντο συρίζετε ποτάμια που βοάτε,

θα έρται το μικρόν τ' αρνί 'μ να διαβαίν τσας φοάται.