Δεν γνωρίζω γιατί…

Το πιο δημοφιλές αντιπολεμικό τραγούδι στη Ρωσία. Γράφτηκε μετά από την σφαγή των Ευελπίδων της Μόσχας στον εμφύλιο πόλεμο του 1917.

Δεν γνωρίζω γιατί, και ποιανού η κακοβουλία,

ποιος τους έστειλε στο θάνατο με διαταγή δεινή, 

αλλά έτσι ανελέητα και με τόση μοχθηρία

τους κατέβασαν μέσα στη νύχτα την παντοτινή.

Οι φοβισμένοι θεατές έκλαιγαν σιγανά,

και κάποια κοπέλα με πρόσωπο παραμορφωμένο,

τον σκοτωμένο φίλησε στα χείλη μελανά, 

και πέταξε τη βέρα της στον ιερέα πικραμένο.

Έριξαν πάνω τους κλαδιά και ανακάτεψαν με σκόνη,

μετά για σπίτι πήραν δρόμο, κουβεντιάζοντας, 

ότι καιρός είναι να σταματάει η ανομία και οι φόνοι,

ότι έτσι αν πάει θα ‘ρθει και η πείνα, ρημάζοντας.

Κανείς δεν γονάτισε, για να κοιτάζει στα κλειστά τους μάτια

και να πει στα αγόρια αυτά, πως στη χώρα τους νεκρόσιτη,

Ακόμα και οι άθλοι, είναι μονάχα σκαλοπάτια

Στους ατέλειωτους αβύσσους προς την άνοιξη απρόσιτη.

Δεν γνωρίζω γιατί, και ποιανού η κακοβουλία,

Ποιος τους έστειλε στο θάνατο με διαταγή δεινή, 

Αλλά έτσι ανελέητα και με τόση μοχθηρία

Τους κατέβασαν μέσα στη νύχτα την παντοτινή.

Αλεξάνδρ Βερτίνσκι

 1917

Μετάφραση

 Γ. Σοϊλεμεζίδης