Είμαστε λύκοι

Εμείς είμαστε λύκοι

Και αν συγκρίνουμε με τα σκυλιά

Είμαστε λίγοι.

Μας μειώνει χρόνο με χρόνο

Του δίκαννου 

Το κυνήγι.

Από τον φόβο δεν γαβγίσαμε

Βλέποντας εικόνες τρόμου.

Αλλά επιζήσαμε

Παρ’ όλο που είμαστε εκτός νόμου.

Είμαστε λύκοι και ζούμε στη φωλιά,

Για τις ανέσεις εμείς αδιαφορούμε.

Ήμασταν κι εμείς σκυλιά,

Αλλά εμείς δεν θέλαμε να υποχωρούμε.

Εσείς από το πιάτο παίρνεται τροφή,

Εμείς νηστικοί στο δάσος το κρύο,

Με μονοπάτια με παγίδα κρυφή.

Τα δάση, το δικό μας νεκροταφείο.

Εσάς βάζουν στα σπίτια και υποδουλώνουν,

Όταν ξυρίζει του Φλεβάρη η μπόρα,

Ενώ εμάς περικυκλώνουν

Σημαιάκια κόκκινα θανατηφόρα.

Εσείς με αλυσίδες της σκλαβιάς,

Εμείς με τα βαρίδια της ελευθερίας.

Στην ουσία είστε λύκοι 

Με φύση, που την άλλαξαν οι κρίκοι.

Κάποτε αγαπούσατε το κυνηγητό,

Ήσασταν θαρραλέοι και συνεπείς,

Αλλά σας δελέασαν με φαγητό

Και γίνατε φύλακες μικροπρεπείς.

Να γαλιφίζετε και να υπηρετείτε,

Για ένα κομμάτι ψωμί, χαίρεστε,

Αλλά το περιλαίμιο και η αλυσίδα

Η αντάξια αμοιβή σας. Ορίστε!

Να τρέμετε μες στο κελί σας, 

Όταν εμείς για κυνήγι θα βγούμε.

Περισσότερο απ’ όλα στον κόσμο

Εμείς, εσάς τα σκυλιά μισούμε.

Βλαντίμιρ Σολοούχιν 1964 

Μετάφραση

 Γ. Σοϊλεμεζίδης
(2016)