|
Έτσι μάθαινα,
από Άνοιξη σε Άνοιξη να σε αγαπώ…
Πέρα από το χαμόγελο των ημερών σου
και των ημερών μου.
Πέρα από τη φορά των αέναων δειλινών.
Λίγο πιο μακριά από τον χρόνο που λυγούσε.
Λίγο πιο κοντά στο θάνατο που παραμέριζε.
Έτσι έχω μάθει πια να σε αγαπώ,
από τραγούδι σε τραγούδι, από φιλί σε αγκαλιά…
Χωρίς δάκρυα στη λίγωση του φεγγαριού σου…
Χωρίς φωτοβολίδες στον ερχομό σου…
Μα με μονάχα κείνη την ανεκπλήρωτη πεθυμιά
της αιώνιας Άνοιξης!…
Με κείνο το ροδαλό όνειρο
που δε λέει να αλλάξει εποχή!…
Η Ποιήτρια
Η Γεωργία Σχοιναράκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο
της Κρήτης, όπου και διαμένει. Το μεγαλύτερο μέρος της παιδικής της
ηλικίας, το πέρασε με τη γιαγιά της στη γενέτειρά της, αν και
μετανάστευσε για κάποια χρόνια με τους γονείς της στη Γερμανία.
Αργότερα επισκέφθηκε ξανά τη Γερμανία, ως φοιτήτρια Ψυχολογίας. Με
την επιστροφή της στο νησί ασχολήθηκε με τον τουρισμό. Το 1988 και το
1994 απέκτησε τα δυο της παιδιά, ένα αγόρι και ένα κορίτσι.
Η ανάγκη της για περαιτέρω μόρφωση την
οδήγησε στο Ε.Α.Π., όπου φοίτησε στο τμήμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού.
Εκεί ανακάλυψε για πρώτη φορά και την αγάπη της για τη λογοτεχνία.
Ωστόσο, μονάχα τον Οκτώβριο του 2014 και μετά από παραίνεση ενός
φίλου πήρε το θάρρος να αναρτήσει στο Διαδίκτυο κάποια από τα
ποιήματά της. Η αποδοχή την εξέπληξε και της έδωσε θάρρος για
περαιτέρω ενασχόληση.
|
|
|
Έως τις αρχές του 2018, έχει
καταφέρει να συγγράψει πάνω από 700 ποιήματα. Η αγάπη της για τον στίχο
δεν στοχεύει σε ένα συγκεκριμένο είδος ποίησης. Αγαπά τόσο τον λυρισμό
και τη ρίμα, όσο την ελεύθερη έκφραση ή ακόμη και την ποιητική πρόζα.
Ωστόσο σε όλα τα κείμενά της ανιχνεύεται το κοινό χαρακτηριστικό του
ερωτικού ρομαντισμού.
Τα «Διόδια του Έρωτα» είναι η πρώτη της ποιητική συλλογή.
|
|
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου