Ο πρώην πρωθυπουργός και καθηγητής Πανεπιστημίου Π. Κανελλόπουλος, του οποίου ο θείος Δημήτριος Γούναρης, - αδελφός της μητέρας του -που θεωρήθηκε ένας από τους κυριότερους ενόχους της Μικρασιατικής καταστροφής και εκτελέσθηκε μαζί με άλλους πέντε, στο ειδικό τεύχος της «Νέας Εστίας» το αφιερωμένο στη «Μνήμη Μικράς Ασίας», ανάμεσα σε άλλα σημειώνει τα παρακάτω:
«...Το πολιτικό πάθος, οι κομματικοί φανατισμοί έκαναν μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, πού είχε από το 1915 διχαστεί, να μην αντικρίσει με συμπάθεια τους «πρόσφυγες», όταν τα αδυσώπητα κύματα της Ιστορίας τους έριξαν επάνω στα βράχια της Ελλάδος.
Το θυμάμαι και ανατριχιάζω. Αν και ήμουν τοποθετημένος οικογενειακά στη μερίδα εκείνη, δεν συμμερίστηκα - ούτε και ξέρω πολύ καλά, ότι και πολλοί άλλοι της ίδιας «παρατάξεως» δεν συμμερίσθηκαν - την αθέλητη αυτή διαστροφή, πού έχει ωστόσο, την ιστορικό της εξήγηση...
Πάντως, όπως και νάχει το πράγμα, στην πίκρα της προσφυγιάς δεν έπρεπε - δεν τόθελε ο θεός - να προστεθεί και η πίκρα πού γέννησε στην ψυχή των «προσφύγων» η στάση ενός μεγάλου μέρους γηγενών απέναντι τους..»
(«Νέα Εστία» «Χριστούγεννα 1972»).
«...Το πολιτικό πάθος, οι κομματικοί φανατισμοί έκαναν μια μεγάλη μερίδα του ελληνικού λαού, πού είχε από το 1915 διχαστεί, να μην αντικρίσει με συμπάθεια τους «πρόσφυγες», όταν τα αδυσώπητα κύματα της Ιστορίας τους έριξαν επάνω στα βράχια της Ελλάδος.
Το θυμάμαι και ανατριχιάζω. Αν και ήμουν τοποθετημένος οικογενειακά στη μερίδα εκείνη, δεν συμμερίστηκα - ούτε και ξέρω πολύ καλά, ότι και πολλοί άλλοι της ίδιας «παρατάξεως» δεν συμμερίσθηκαν - την αθέλητη αυτή διαστροφή, πού έχει ωστόσο, την ιστορικό της εξήγηση...
Πάντως, όπως και νάχει το πράγμα, στην πίκρα της προσφυγιάς δεν έπρεπε - δεν τόθελε ο θεός - να προστεθεί και η πίκρα πού γέννησε στην ψυχή των «προσφύγων» η στάση ενός μεγάλου μέρους γηγενών απέναντι τους..»
(«Νέα Εστία» «Χριστούγεννα 1972»).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου