Στις 28 Αυγούστου του 1921 η ελληνική επίθεση -στην εκστρατεία του Σαγγάριου- έχει φθάσει στο κορύφωμά της. Η τουρκική εθνοσυνέλευση έχει καταψηφίσει τον Κεμάλ, που έχει κυκλώσει το κτίριο με τους Τσέτες του θέλοντας να κερδίσει χρόνο -λίγες ώρες.
Όλα κρίνονται στην τρομερή μάχη του Καλέ Γκρότο, ενός βραχώδους ορεινού όγκου που δεσπόζει της Άγκυρας. Αν ο Κεμάλ είχε ηττηθεί στρατιωτικά, θα έχει καταρρεύσει και πολιτικά και θα εγκατέλειπε την εξουσία, ίσως και την Τουρκία.
«...Ο Μουσταφά Κεμάλ», γράφει ο Μεσίν, «έβλεπε ότι είχε πλησιάσει η κρίσιμη στιγμή. Η ανθρώπινη αντίσταση είχε φθάσει στα όριά της. Έπρεπε ο ένας από τους αντιπάλους να διακόψει τη μάχη. Η τουρκική άμυνα εκρατείτο από μια κλωστή... Το παν εκινδύνευε ν' απολεσθεί.
»...Ήταν δύο τα μεσάνυχτα, όταν κτύπησε το τηλέφωνο. Ένας αξιωματικός μπήκε στο γραφείο κι ανέφερε: Εξοχότατε, ο Φεβζί Πασάς θέλει να σας μιλήσει στο τηλέφωνο'. Ο Κεμάλ όρμησε: 'Το είπατε;' φώναξε. Οι Έλληνες ετοιμάζονται να υποχωρήσουν;'»
Κι ο Μεσίν συμπληρώνει:
«Εάν οι Έλληνες κρατούσαν μερικά λεπτά ακόμη, ο Κεμάλ θα διέτασσε απαγκίστρωση για να προλάβει την καταστροφή».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου