Π. Πιπινέλης: Για το πατριαρχείο και τους δεσποτάδες !!!

Ο Παναγιώτης Πιπινέλης γράφει για το πατριαρχείο και τους δεσποτάδες στα χρό­νια του Καποδίστρια:
"Το Μάιο του 1828 τα Πατριαρχεία, με εντολή και πάλι της πύλης, αποστέλλουσι εις Ελλάδα 4 Μητροπολίτας, τον Νικαίας, τον Χαλκηδόνος, τον Λαρίσης και τον Ιωαννίνων, ίνα ενεργήσωσι διά να επανέλθωσι τα ποίμνια των εις την ευθείαν οδόν της υποταγής. Περιελθόντες ούτοι τα διάφορα μέρη της Ελλάδος ένθα εις μάτην εκήρυσσαν την επάνοδόν εις την τουρκικήν τυραννίαν έφθασαν την 21ην Μαΐου εις Πόρον ενθα συναντήθησαν μετά του Κυβερνήτου και απέδω­σαν αυτώ συνοδικήν επιστολήν ήτις μετά πλείστων νουθεσιών και απειλών προέτρεπαν εις υποταγήν".
Και πιο πέρα, να τι μας παραδίνει, ακόμα ο Πιπινέλης Παναγιώτης που χαρακτηρίζεται για την Θουκυδίδειο αμεροληψία του:

Χασάν πασάς

...."Το 1822 ο Χασάν πασάς αρχηγός του εν Κρήτη πολεμούντος αιγυπτιακού στρατού,    θέλων να εκβιάσει τους επαναστάτας    εις   υποταγήν καλεί τον Επίσκοπον και τον διατάσσει να απευθύνη επιστολήν προς τους αρχηγούς των και να τους συστήση υποταγήν.
Πειθηνίως ο Επίσκοπος γράφει:
"Έρχομαι όπως σας παρακαλέσω και υμάς χριστιανοί μου, να έλθετε πλέον εις συναίσθησιν και να γνωρίσετε με ποίαν ισχυράν δύναμιν του αντιβασιλέως της Αιγύπτου έχετε να κάμετε".
Ακόμα και οι δεσποτάδες της Κρήτης όπου έγιναν τόσες επαναστάσεις και ξεσηκωμοί στάθηκαν στο πλευρό του τούρκου δυνάστη. Μόνο λίγα λόγια από την ποιμαντορική εγκύκλιο του αρχιεπισκόπου Κρήτης, μας πείθουν για τον ισχυρισμό αυτόν.
"Χριστιανοί τέκνα εν Κυρίω: Γνωστόν έστω εν υμίν ότι ο ενδοξώτερος αρχι­στράτηγος   Χασάν πασάς από φιλανθρωπία κινηθείς απεφυλάκισε πολλούς αδελ­φούς ημών και εμέ τον ίδιον. Ευρισκόμενος εγώ τώρα υπό την ευνοϊκήν προστασίαν του, ως περί τούτου θέλει σας πληροφορήσει και ο διάκονος μου, δεν δύναμαι από ευγνωμοσύνην να κρύψω την προαίρεσιν και την δικαιοσύνην του.
Έρχομαι όμως να παρακαλέσω και υμάς χριστιανοί μου να έλθητε πλέον εις συναίσθησιν    και να γνωρίσετε με ποίαν ισχυράν δύναμιν του αντιβασιλέως της Αιγύπτου έχετε να κάμετε. Όθεν και σας συμβουλεύω να ρίψητε τα όπλα και να προσπέσετε εις τοιούτον φιλάνθρωπον αρχιστράτηγον, του οποίου επίτηδες ο ενδοξότατος Μεχμέτ Αλής έστειλεν τοιούτον, δια να ειρηνεύσει τον τόπο μας.
"Ούτω πράξητε χριστιανοί μου προτιμώντες τον ειρηνικόν βίον παρά τας τόσας ζημίας τα οποίας καθ' εκάστην λαμβάνητε υμείς αυτοί, τα τέκνα σας και τα κτήματα σας".

Ο Παναγιώτης Πιπινέλης (πρώην πρεσβευτής, πρωθυπουργός, "υπουργός" Εξωτερικών της χώρας μας και από τους πιο συντηρητικούς πολιτικούς και συγ­γραφείς), στο βιβλίο του "Πολιτική Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως" (Παρίσι 1928) γράφει, στη σελίδα 38 για το πως χρησιμοποίησε τα προνόμια του ο ανώτερος κλήρος.
"Ρόλον κοινωνικόν ευρύτερον διαιτητού μεταξύ των οικονομικών τάξεων, εις ας εδιχάζετο τότε ο τόπος, δεν ήτο δυνατόν να παίξη ειμή ο αρχιερατικός κλήρος και το Πατριαρχείον, οι οποίοι και την δύναμιν και το κύρος είχον δια να εκπλη­ρώσουν την ευρυτέραν  ταύτην  αποστολήν.
Αλλά το τμήμα τούτο του κλήρου έζη υπό συνθήκας  πολιτικώς τοιαύτας, ώστε να μη δύναται να ακολουθήση  την ζωή του έθνους. Αγροτικώς, φεουδαρχικώς εις την επαρχίαν, με την μεγάλην αγροτικήν περιουσίαν του και τα χρηματικά έναντι του Πατριαρχείου βάρη του, πολιτι­κώς ραδιουργός και διπλωματικός εις την Κωνσταντινούπολη διά  να παρακολουθή   τας απαιτήσεις της διεθνούς πολιτικής, ήτις   επαίζετο γύρω από το Πατρι­αρχείον υπό τους αμεσωτέρους κινδύνους προς τον    κατακτητήν διατελών, δεν ήτο δυνατόν ειμή ολίγον κατ' ολίγον να διολισθήση μακράν της εθνικής συνειδήσεως και να γίνει ξένος προς το πενθούν και πάσχον έθνος".