Μία από τις σημαντικότερες νίκες μας στο πεδίο της ιστορίας, της Μνήμης και της Αλήθειας ήταν το συνέδριο για το Ποντιακό ζήτημα στην Άγκυρα πέρσι τον Απρίλιο, καθώς για πρώτη φορά Έλληνες, Τούρκοι, Κούρδοι και διανοούμενοι από τους άλλους λαούς που ζουν σήμερα στην Τουρκία, βρέθηκαν με βασικό θέμα της συζήτησης τη Γενοκτονία.
Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Ο κύκλος άνοιξε πριν από 15 χρόνια στη Νέα Υόρκη με την πρώτη αναγνώριση. Συνεχίστηκε στη Στοκχόλμη το 2010 και στο Ερεβάν το 2015, και συνεχίστηκε με το ιστορικής σημασίας συνέδριο στην Άγκυρα που πραγματοποιήθηκε από συναγωνιστές και φίλους που αγωνίζονται για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας, ανοίγοντας έναν νέο κύκλος που θα σηματοδοτήσει ουσιαστικά και νέες αναγνωρίσεις, αλλά κυρίως παραδοχή από την τουρκική κοινωνία για το έγκλημα.
Σε εκείνο το συνέδριο το οποίο οργανώθηκε από την Πρωτοβουλία της Άγκυρας για την Ελευθερία Σκέψης (Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) με την υποστήριξη της κουρδικής εφημερίδας Newroz είχαν μιλήσει οι εξής:
Αχμέτ Ντεμιρέλ: «Οι συζητήσεις για τον Πόντο στην Α΄ Εθνοσυνέλευση».
Αττίλα Τουιγκάν: «Από τη Μεταρρύθμιση στη Γενοκτονία».
Μπασκίν Οράν: «Η ριζική εκκαθάριση των Ρωμιών της Ανατολής – 1923: Η Ανταλλαγή των Πληθυσμών από το Α μέχρι το Ω και η ολοκλήρωση της το 1964».
Ισμαήλ Μπεσικτσί: «Η εξόντωση της Εγγύς Ανατολής και το Ποντιακό Ζήτημα» .
Μαχμούτ Κονούκ: «Δύο πρόσωπα της Γενοκτονίας: Σακαλί Νουρετίν Πασάς και Τοπάλ Οσμάν Αγάς».
Μερτ Καγιά: «Εγκαταλελειμμένο παιδί: Ο χαμένος γιος του Πόντου».
Στέργιος Θεοδωρίδης: «Μνήμη και Εξουσία».
Ταμέρ Τσιλινγκίρ: «353.000: Όχι απλά ένας αριθμός αλλά Άνθρωποι».
Θεοφάνης Μαλκίδης: «Γενοκτονία: Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Βλάσης Αγτζίδης: «Από τη Σαμψούντα στη Σρεμπρένιτσα».
Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί: «Ο αγώνας μου για τη φτώχεια από τον Πόντο στη Μαύρη Θάλασσα – Ο Αγώνας για την ύπαρξη από τη Μαύρη Θάλασσα στον Πόντο».
Την ημερίδα είχαν χαιρετήσει ο Σινάν Τσιφτγιουρέκ εκ μέρους της εφημερίδας Newroz και ο διανοούμενος Φικρέτ Μπασκαγιά, ο οποίος τόνισε ότι «ο δρόμος που επιβάλλει η επίσημη ιστορία οδηγεί την κοινωνία στη συλλογική απώλεια της μνήμης, τη διαγραφή αυτής και την κυριαρχία της εκδοχής εκείνης που συμφέρει τις κυρίαρχες τάξεις.
Το 1923 άλλαξε μόνο το όνομα του καθεστώτος. Υπήρχαν δύο πολιτικές στην οθωμανική παράδοση: η μαζική δολοφονία και η βίαιη μετεγκατάσταση πληθυσμών. Καμία ουσιαστική αλλαγή δεν μεσολάβησε έκτοτε. Βλέπουμε πώς αυτή η παράδοση συνεχίζεται σήμερα στο Κουρδιστάν…».
Πριν από λίγες ώρες πληροφορήθηκα ότι ο Φικρέτ Μπασκαγιά, συνελήφθη με τις γνωστές κατηγορίες που αποδίδει το καθεστώς, περί "τρομοκρατίας".
Η αλληλεγγύη μας συνεχίζεται και στον Φικρέτ Μπασκαγιά, τον Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, την σύντροφό του Meral Geylani και στους χιλιάδες άλλους συναγωνιστές μας, με τα αιτήματα της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Αλήθειας, της Μνήμης και της Ιστορίας.
Θεοφάνης Μαλκίδης
Ήταν μια ξεχωριστή στιγμή για το ζήτημα της Γενοκτονίας. Ο κύκλος άνοιξε πριν από 15 χρόνια στη Νέα Υόρκη με την πρώτη αναγνώριση. Συνεχίστηκε στη Στοκχόλμη το 2010 και στο Ερεβάν το 2015, και συνεχίστηκε με το ιστορικής σημασίας συνέδριο στην Άγκυρα που πραγματοποιήθηκε από συναγωνιστές και φίλους που αγωνίζονται για την Αναγνώριση της Γενοκτονίας, ανοίγοντας έναν νέο κύκλος που θα σηματοδοτήσει ουσιαστικά και νέες αναγνωρίσεις, αλλά κυρίως παραδοχή από την τουρκική κοινωνία για το έγκλημα.
Σε εκείνο το συνέδριο το οποίο οργανώθηκε από την Πρωτοβουλία της Άγκυρας για την Ελευθερία Σκέψης (Ankara Düşünceye Özgürlük Girişimi) με την υποστήριξη της κουρδικής εφημερίδας Newroz είχαν μιλήσει οι εξής:
Αχμέτ Ντεμιρέλ: «Οι συζητήσεις για τον Πόντο στην Α΄ Εθνοσυνέλευση».
Αττίλα Τουιγκάν: «Από τη Μεταρρύθμιση στη Γενοκτονία».
Μπασκίν Οράν: «Η ριζική εκκαθάριση των Ρωμιών της Ανατολής – 1923: Η Ανταλλαγή των Πληθυσμών από το Α μέχρι το Ω και η ολοκλήρωση της το 1964».
Ισμαήλ Μπεσικτσί: «Η εξόντωση της Εγγύς Ανατολής και το Ποντιακό Ζήτημα» .
Μαχμούτ Κονούκ: «Δύο πρόσωπα της Γενοκτονίας: Σακαλί Νουρετίν Πασάς και Τοπάλ Οσμάν Αγάς».
Μερτ Καγιά: «Εγκαταλελειμμένο παιδί: Ο χαμένος γιος του Πόντου».
Στέργιος Θεοδωρίδης: «Μνήμη και Εξουσία».
Ταμέρ Τσιλινγκίρ: «353.000: Όχι απλά ένας αριθμός αλλά Άνθρωποι».
Θεοφάνης Μαλκίδης: «Γενοκτονία: Έγκλημα κατά της ανθρωπότητας».
Βλάσης Αγτζίδης: «Από τη Σαμψούντα στη Σρεμπρένιτσα».
Γιάννης Βασίλης Γιαϊλαλί: «Ο αγώνας μου για τη φτώχεια από τον Πόντο στη Μαύρη Θάλασσα – Ο Αγώνας για την ύπαρξη από τη Μαύρη Θάλασσα στον Πόντο».
Την ημερίδα είχαν χαιρετήσει ο Σινάν Τσιφτγιουρέκ εκ μέρους της εφημερίδας Newroz και ο διανοούμενος Φικρέτ Μπασκαγιά, ο οποίος τόνισε ότι «ο δρόμος που επιβάλλει η επίσημη ιστορία οδηγεί την κοινωνία στη συλλογική απώλεια της μνήμης, τη διαγραφή αυτής και την κυριαρχία της εκδοχής εκείνης που συμφέρει τις κυρίαρχες τάξεις.
Το 1923 άλλαξε μόνο το όνομα του καθεστώτος. Υπήρχαν δύο πολιτικές στην οθωμανική παράδοση: η μαζική δολοφονία και η βίαιη μετεγκατάσταση πληθυσμών. Καμία ουσιαστική αλλαγή δεν μεσολάβησε έκτοτε. Βλέπουμε πώς αυτή η παράδοση συνεχίζεται σήμερα στο Κουρδιστάν…».
 |
| Φικρέτ Μπασκαγιά (Fikret Başkaya) |
Πριν από λίγες ώρες πληροφορήθηκα ότι ο Φικρέτ Μπασκαγιά, συνελήφθη με τις γνωστές κατηγορίες που αποδίδει το καθεστώς, περί "τρομοκρατίας".
Η αλληλεγγύη μας συνεχίζεται και στον Φικρέτ Μπασκαγιά, τον Γιάννη Βασίλη Γιαϊλαλί, την σύντροφό του Meral Geylani και στους χιλιάδες άλλους συναγωνιστές μας, με τα αιτήματα της Ελευθερίας, της Δημοκρατίας, της Αλήθειας, της Μνήμης και της Ιστορίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου