1 . Ας έμ’νε ’ς έναν
ψηλόν ραχίν ας έμ’ν ’ς σην ερημίαν.
Ας εσύρνα την εφτωχείαν παρά αροθυμΐαν.
 |
| Σην πατρίδα.... |
2. Νασάν εσάς ψηλά ραχιά ’ς σην ξενιτείαν ’κι πάτε
χειμωγκωνί’
και άνοιξην πάντα χλωροφοράτε.
3. Ο χρόνον δώδεκα μήνας έχ’, τέσσερα νηστείας.
Αρνί μ' 'ς σα
νεοΰπαντρα σ’ ’κι πρέπ' τα ξενιτείας.
4. Τη μάνα μ’ στιχαρέστε την το παιδίν ατ’ς
έχ κ’ έρ’ται
Κι ας εναλλάζ’ τη
νύφεν ατ’ς σην απαντή μ' ας έρ’ται.
5. ’Σ σην ξενιτείαν αχπάσχουμαι κι έναν κορίτσ’ ’κι
αφήν’ με
Λέει με πας κι άλλο
’κ' έρχεσαι για μίαν κι άλλο φίλ’ με.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου