Τι έφερε σην Ελλάδα η ελευθερία
αφού δεν έχ’νε οι άνθρωποι καμίαν ευτυχία.
Έναν κομμάτι της Ελλάς ζούνε ευτυχισμένα
ο περισσότερος λαός πολύ δυστυχισμένα.
Έναν λουλούδι που ανθίζ’ δεν φέρ’ το καλοκαίρι
φέρν’ α όλα τα υπόλοιπα κρατώντας χέρι χέρι.
Δεν βλέπουμε να προσπαθούν και να κάνουνε κόπον
να ζουν λίγο καλύτερα σ’ εμέτερον τον τόπον.
Όλοι πρέπ’ να προσπαθούν και ίσως καταφέρ’νε,
πόσον μπορούν και στην ζωήν αναθρώπ’ να υποφέρ’νε.
Για τ’ εφτωχούς και πρόσφυγους δεν νοιάζεται η πατρίδα
και ζούνε όλεν την ζωήν ατοίν χωρίς ελπίδα.
Η ιστορία δίδαξε αγώνας πετυχαίνει
όταν είναι όλοι μαζί και όχι σκορπισμένοι.
Όλοι μαζί, πρόσφυγες κι εφτωχοί, παιδιά, να προσπαθούμε
να κάνουμε τα δυνατά κι από τη φτώχεια να βγούμε.
Βάλ’τε εσείς τα δυνατά να ζούμε όλ’ καλά-ι
να βλέπ’ εμάς και ο Θεός και να χαμογελάει.
Χριστίνα Τζαβαρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου