Απο 'δω και πέρα τι κάνουμε;

Την 1 Γενάρη 1981, μετά από διαπραγματεύσεις που άρχισαν στις 8 Ιούνη του 1959 με την τότε ΕΟΚ, «εισήλθομεν εις την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν», γιατί ως χώρα «ανήκομεν εις την Δύσιν», όπως έλεγε ο σχωρεμένος Κωνσταντίνος Καραμανλής Α’.
 Η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση χαιρετίστηκε με τυμπανοκρουσίες, αφού η χώρα έμπαινε στην τροχιά της ανάπτυξης και της προόδου, με τα δισεκατομμύρια που θα «εισέρεαν» από τους Ευρωπαίους. Ήταν, πλέον, βέβαιο ότι οι ’Ελληνες και οι άλλοι Ευρωπαίοι θα έτρωγαν με χρυσά κουτάλια!
Η περιβόητη ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών, που αποτελούσε λύση των μεγάλων οικονομικών προβλημάτων, τους χαντάκωσε. Ως και η ΔΕΗ — πού να το φανταστεί κανείς! — κατάντησε προβληματική!
Για να βγει η χώρα από την κρίση, πρέπει να προχωρήσει στην ανάπτυξη, λένε. Πώς θα αναπτυχθεί η χώρα με τις κλοπές — περικοπές των μισθών και των συντάξεων και τον περιορισμό σε πολύ χαμηλά επίπεδα της αγοραστικής δύναμης της πλειοψηφίας των Ελλήνων;

Πώς θα γίνει ανάπτυξη, όταν οι τράπεζες δεν έχουν χρήμα, για να δανείσουν! Όταν είχαν (...), πριν από μερικά χρόνια, πάλι οι παραγωγικές, λεγόμενες, τάξεις κατήγγειλλαν τις τράπεζες για πολύ ακριβό χρήμα. Η μικρή αποταμίευση, από Μεσσίας που θα έσωζε κατά τη δεκαετία του 1960, συμβάλλοντας στην παραγωγική διαδικασία, έγινε από τις τράπεζες αποδιοπομπαίος τράγος, γιατί, τάχα, αποτελούσε τροχοπέδη στην ανάπτυξη, και δεν τη δέχονταν οι τράπεζες, απαιτώντας, μάλιστα, «φύλακτρα» για τις μικρές αποταμιεύσεις, αντί να δίνουν κάποιον τόκο.
Αν αξιοποιούνταν τα δεκάδες χιλιάδες ακίνητα που έχει στην κατοχή της, από κατασχέσεις, κάθε τράπεζα, θα μπορούσε να λυθεί ένα μέρος του προβλήματος. Αντί για αυτό, ο Γεώργιος Παπανδρέου Β' πήρε το πρώτο δάνειο και το πρόσφερε μποναμά στις τράπεζες, γιατί τον στήριξαν! Στηρίγματα του δικομματικού συστήματος αποτελούν και όλοι αυτοί που βγάζουν δισεκατομμύρια σε ξένες τράπεζες.

Μέσα σε τριάντα χρόνια από τότε που «εισήλθομεν εις την Ευρωπαϊκήν Ένωσιν» έφτασε η χώρα να ζητιανεύει από τα αφεντικά της Ευρώπης, τους Γάλλους και τους Γερμανούς, και οι εκκλησίες και άλλοι φιλάνθρωποι να ξαναστήνουν συσσίτια, για να μην πεθάνουν κάποιοι Έλληνες από την πείνα.

Για αυτήν την πραγματικότητα δεν μιλάει κανείς σήμερα. Οι καθημερινές ανιαρές και ανεύθυνες συζητήσεις στην τηλεόραση αφορούν το μνημόνιο, τους αντιπροσώπους της τρόικας και τους ελέγχους και τις υποδείξεις τους πώς θα μειώσουν ακόμη περισσότερο το μεροκάματο και τη σύνταξη των απλών Ελλήνων, πότε θα πάρει η Ελλάδα την τάδε

δόση του δανείου, που καθεμιά την σπρώχνει ακόμη βαθύτερα στην εξαθλίωση και στην υποταγή στους Γάλλους και τους Γερμανούς, τα αφεντικά της Ευρώπης, τι γίνεται

με το PSI-αλήθεια, τι είναι αυτό;  κ. τ. λ.  κ. τ. λ..

Δεν κάνουν καθόλου λόγο για τα δισεκατομμύρια της Ευρώπης (που τα πλήρωσαν οι απλοί άνθρωποι της Ευρωπαϊκής Ένωσης), που φαγώθηκαν από τους ξύπνιους, οι αξιότιμοι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί και οι οικονομολόγοι και όλοι οι άλλοι, που παίζουν το παιχνίδι εκείνων που κάνουν σήμερα περιουσίες εκατομυρίων, όπως έκαναν κατά τη γερμανική κατοχή, 1941-1944, οι μαυραγορίτες και οι δοσίλογοι. 

Συχνά ακουγόταν ότι η Ελλάδα δεν «απορρόφησε τα κονδύλια» της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την εκτέλεση έργων και, έτσι, χάνονταν εκείνα τα χρήματα ή επιβάλλονταν στη χώρα μας βαρύτατα πρόστιμα, παρμένα πάλι από τον ιδρώτα και το αίμα των απλών Ελλήνων. Κανένας δεν μιλάει για τους φταίχτες της μη απορρόφησης, κανένας δεν ζητάει να μάθει πού διατέθηκαν τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να μην συνεχιστούν οι ίδιες κομπίνες και σήμερα.
Οι σοβαροφανείς οικονομολόγοι και δημοσιογράφοι δεν λένε λέξη για το πώς θα παράξει η Ελλάδα βασικά προϊόντα, ανταγωνιστικά απέναντι στα ξένα, πώς θα σταματήσουν οι ανεξέλεγκτες αθρόες εισαγωγές προϊόντων που παράγει η Ελλάδα.

Δεν τα γνωρίζουν αυτά;
Τα γνωρίζουν και τα παίζουν στα δάχτυλα! Τα γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα, αλλά η εξάρτησή τους από τους οικονομικά ισχυρούς, ντόπιους και ξένους, των οποίων τα συμφέροντα υπηρετούν, τους κάνει να φαίνονται ανενημέρωτοι, άσχετοι, ανίκανοι να καταλάβουν και τα πιο απλά πράγματα.

Όσοι πίστεψαν στην «Ευρώπη των λαών και της προόδου» έχουν οικτρά διαψευστεί, όχι γιατί μια τέτοια ένωση είναι κακή, αλλά γιατί και την ένωση αυτή κάποιοι ισχυροί τη θέλουν δική τους και τους άλλους τους θέλουν κορόιδα να πληρώνουν!

Οι απλοί άνθρωποι της Ευρώπης μπορούν να πάνε μπροστά με δημοκρατία, χωρίς κηδεμόνες και κλέφτες ηγέτες. Όλες οι χώρες έχουν ανεξάντλητες πλουτοπαραγωγικές πηγές. Και η Ελλάδα πάρα πολλές. Και μπορούν να ανακαλυφθούν και άλλες, φτάνει να αποτινάξουν από πάνω τους τους εκμεταλλευτές τους, είτε είναι πρώην(;) ναζιστές είτε Εβραίοι σιωνιστές είτε άλλα ευρωπαϊκά λουλούδια (τσιτσέκια, ιστέ!).