Tα φρικώδη εργατικά τάγματα της Τουρκίας

Τι να πούμε για τα εργατικά τάγματα της Τουρκίας;

Αυτά τα έλεγαν οι Τούρκοι Ισαάτ ταπουρού, οι δε Έλληνες τα έλεγαν ειρωνικά εσιέκ Ταπουρού [γαϊδουρινά τάγ­ματα). Γι’ αυτά μίλησαν πολλοί επιφανείς δικοί μας και ξένοι, μα ας επιτραπεί και σ’ εμάς  να μιλήσουμε σύντομα γι αυτά.

Εργατικά τάγματα

Στα τάγματα αυτά κατατάσσονταν μονάχα χριστιανοί Έλληνες, γιατί οι Αρμένιοι εξοντώθηκαν τον Ιούνη του 1915. Να ο καθρέπτης των εργατικών ταγμάτων:

 Δουλειά αδιάκοπη, από τα ξημερώματα μέχρι το ηλιοβασίλεμα. Φαγητό ελάχιστο. Ψωμί μπομπότα μία φέτα. Διαμονή γαϊδουρινή· μέσα σ’ ένα μικρό αχούρι πλάγιαζαν 10,20 και 30 άντρες κατάκοποι, νηστικοί, γυμνοί και ξυπόλητοι που νοσταλγούσαν την πατρίδα τους και τις οικογένειες τους. Πείνα λοι­πόν αφάνταστη, γύμνια, ψείρες, ξυλοδαρμοί και θάνατοι ήσαν το μενού κάθε μέρας.

 Λένε πως  κάποια μέρα ψόφησε ένα βόδι της δουλειάς των  εργατικών ταγμάτων, κι ο Τούρκος λοχαγός επιστάτης λυπήθηκε τόσο πολύ το βόδι ώστε μια μέρα παρουσία όλων των σκλάβων εργατών είπε: «Έπρεπε να μου ψοφήσουν 100 Γκιαούρηδες στρα­τιώτες παρά αυτό το βόδι». 

Ώστε για τους τους αξιωματικούς της Τουρκίας έχασε κάθε έννοια η λέξη άνθρωπος. Τα στρατόπεδα, αιχμαλώτων του Χίτλερ φρίττουν μπροστά στα εργατικά τάγματα των Τούρκων.

 Μπρά­βο τους

Με πληροφορίες απο το βιβλιο του Μιλτιάδη Νυμφόπουλου: "Ιστορία της Σαντάς του Πόντου"