1. Αρ π’ ευτάει, κιάρ ’κ ευτάει.
Ο φιλότιμος τις περισσότερες φορές ζημιώνει.
2. Αρσούης επέθανεν κι ο κώλος ατ εμάσανεν.
Για τους κακούς που και αφού πεθάνουν παιδεύουν τους άλλους.
3. Αρτούμενον, πλεθούμενον.
Για τρόφιμα που νόμιζαν ότι τελείωσαν και είδαν ότι έχουν ακόμα.
4. Ας σ’ απόν (ας σ’ εσέν) εξέρ’ άτο.
Σ’ αυτόν (σ’ εσένα) το χρωστώ.
5. Ας έβρεχεν και χαλάζ ας έτον.
Στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι.
6. Ας έεις και ας έχομε, άμα ίλια, ίλια ας έχομε.
Το ατομικό συμφέρον υπεράνω όλων.
7. Ας είχα τον άντρα 'μ κι ας έμ και ση κυρού 'μ.
Για κείνον που τα θέλει όλα δικά του.
8. Ας κλαίει πιαποθάν.
Για το νεκρό που λησμονήθηκε.
9. Ασλάντζ κι απονεφριγμένος.
Για κείνον που ήταν μια φορά γερός. . αλλά τώρα δεν είναι.
10. Ας λέγομε και τη στραβού το δίκαιον.
Πρέπει να είμαστε δίκαιοι.
11. Ας πάγω ση σύντεκνου 'μ τη χαμαιλέτεν να παίρ με ολίγον καπίτς.
Έσκ’ έρται ο σύντεκνο 'μ θα παίρ’ άτον πολλά καπίτς.
Όταν κάποιος στις συναλλαγές με τους συγγενείς ή φίλους του περιμένει να τον κάνουν χάρη και πληρώνει περισσότερα άπ’ ότι πρέπει.
12. Άσπρον ζης πα εν και μαύρον πα.
Άλλοι ευτυχούν και άλλοι δυστυχούν.
13. Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος.
Όταν θέλομε να δείξουμε πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, δύο κυβερνήσεις.
14. Ας σα νύχια σην κορφήν.
Από τα νύχια ως την κορφή βουτηγμένος στο χρέος ή άλλο.
15. Ας σα χέρια ’τ δεν ’κ έρται.
Λέγεται για τον ανίκανο, ανεπιτήδειο.
16. Ας σα χίλια πεγαδομάτια νερόν έγκα κ' επότσα ’τον.
Για κείνον που δύσκολα πείθεται.
17. Ας σ’ εφτά πίστας κ’ έξ εν.
Για πολύ άδικο.
18. Ας σ εναν εμπαίν κι ας σ’ άλλο εβγαίν.
Για τον ικανό που πάντα κάτι καταφέρνει.
19. Ας σ' έναν το τσιατίρ σ’ άλλο ’κ' υλάζνε.
Για κείνον που κάθεται σε χωριστή παρέα και κακολογεί κάποιον άλλης παρέας.
20. Ας σ’ έναν τ’ ωτίν εμπαίν κι ας σ’ άλλο εβγαίν.
Για τον απρόσεκτο ή δυσμαθή.
21. Ας σ’ εσέν (ή άπ’ ατόν) που ’κί φοάται,ας σον Θεόν πα μη φοάται.
Για πολύ έξυπνο.
22. Ας ση λύκονος το στόμαν τιδέν ’κι γλυτών.
Για πολύ άρπαγα.
Ο φιλότιμος τις περισσότερες φορές ζημιώνει.
2. Αρσούης επέθανεν κι ο κώλος ατ εμάσανεν.
Για τους κακούς που και αφού πεθάνουν παιδεύουν τους άλλους.
3. Αρτούμενον, πλεθούμενον.
Για τρόφιμα που νόμιζαν ότι τελείωσαν και είδαν ότι έχουν ακόμα.
4. Ας σ’ απόν (ας σ’ εσέν) εξέρ’ άτο.
Σ’ αυτόν (σ’ εσένα) το χρωστώ.
5. Ας έβρεχεν και χαλάζ ας έτον.
Στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι.
6. Ας έεις και ας έχομε, άμα ίλια, ίλια ας έχομε.
Το ατομικό συμφέρον υπεράνω όλων.
7. Ας είχα τον άντρα 'μ κι ας έμ και ση κυρού 'μ.
Για κείνον που τα θέλει όλα δικά του.
8. Ας κλαίει πιαποθάν.
Για το νεκρό που λησμονήθηκε.
9. Ασλάντζ κι απονεφριγμένος.
Για κείνον που ήταν μια φορά γερός. . αλλά τώρα δεν είναι.
10. Ας λέγομε και τη στραβού το δίκαιον.
Πρέπει να είμαστε δίκαιοι.
 |
| Γεφύρ' σον Γιάμπολη |
11. Ας πάγω ση σύντεκνου 'μ τη χαμαιλέτεν να παίρ με ολίγον καπίτς.
Έσκ’ έρται ο σύντεκνο 'μ θα παίρ’ άτον πολλά καπίτς.
Όταν κάποιος στις συναλλαγές με τους συγγενείς ή φίλους του περιμένει να τον κάνουν χάρη και πληρώνει περισσότερα άπ’ ότι πρέπει.
12. Άσπρον ζης πα εν και μαύρον πα.
Άλλοι ευτυχούν και άλλοι δυστυχούν.
13. Άσπρος σκύλος, μαύρος σκύλος.
Όταν θέλομε να δείξουμε πως δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα σε δύο πρόσωπα, δύο κυβερνήσεις.
14. Ας σα νύχια σην κορφήν.
Από τα νύχια ως την κορφή βουτηγμένος στο χρέος ή άλλο.
15. Ας σα χέρια ’τ δεν ’κ έρται.
Λέγεται για τον ανίκανο, ανεπιτήδειο.
16. Ας σα χίλια πεγαδομάτια νερόν έγκα κ' επότσα ’τον.
Για κείνον που δύσκολα πείθεται.
17. Ας σ’ εφτά πίστας κ’ έξ εν.
Για πολύ άδικο.
18. Ας σ εναν εμπαίν κι ας σ’ άλλο εβγαίν.
Για τον ικανό που πάντα κάτι καταφέρνει.
19. Ας σ' έναν το τσιατίρ σ’ άλλο ’κ' υλάζνε.
Για κείνον που κάθεται σε χωριστή παρέα και κακολογεί κάποιον άλλης παρέας.
20. Ας σ’ έναν τ’ ωτίν εμπαίν κι ας σ’ άλλο εβγαίν.
Για τον απρόσεκτο ή δυσμαθή.
21. Ας σ’ εσέν (ή άπ’ ατόν) που ’κί φοάται,ας σον Θεόν πα μη φοάται.
Για πολύ έξυπνο.
22. Ας ση λύκονος το στόμαν τιδέν ’κι γλυτών.
Για πολύ άρπαγα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου