Για τη βροντή: άΗλίας χερομυλίζ τα κορκότα ’τ.
Για τον κεραυνό: Ο Θεός κρεμίζ άψουμον να καίει τ’ αμαρτωλούς. Γι αυτό η πιο μεγάλη κατάρα ήταν: Ο Θεός γιλτουρούμ να κρεμίζ απάν -ι σ 'και καίει σε
Για την αστραπή: τ' άΗλία ή τ' Αερί τ' αλογού τα πέταλα στράφτνε.
Για την βροχή: Τα λείβια (σύννεφα) κατηβαίνε ση θάλασσαν πίνε κι εβγαίνε σον ουρανόν.
Για τον ουρανό: Ουρανόν σιζκιάτσ εν (τρύπιος , σαν το τρυπητό).
Για την ανομβρία: Αν και ήταν από τα σπανιότερα. Λιτανεία για να βρέξει έπρεπε να κόψουν το κεφάλι κανενός νεοθαμμένου Τούρκου και να το ρίξουν στο ποτάμι.
Για να ανοίξει βροχερός καιρός: Τα παιδιά έκαναν ανδρείκελο παιδιού το έντυναν με παλιά ρούχα, του περνούσαν ένα ξύλο για χέρια, το κρατούσαν δυο παιδιά ενώ τα άλλα ακολουθούσαν, γύριζαν στις αυλές και φώναζαν τραγουδιστά: Λαϊστέρια κουσκουτσούρα μαλαχτάν και συριχτέραν. Δηλαδή ήρθε η κουσκουτσούρα και ζητά μαλαχτάν και σφυρίχτρα. Οι νοικοκυρές βγαίνοντας έδιναν στα παιδιά ένα αυγό, ή τσιορτάν ή μια φέτα ψωμί και αυτά εύχονταν: Να αιχτρά σην πόρτα 'σ. Αν όμως δεν τα έδιναν τίποτα καταριούνταν: Να βρέχ σην πόρτα 'σ.
Για το ουράνιο τόξο: Ταραήλες ή τη Παναΐας το ζωνάρ. Όποιον αγούρ περάν αποφκακέσ έθε γίνεται κορίτσ και το κορίτσ γίνεται αγούρ.
Για την ομίχλη: Η ομίχλη (δείσα) στα παλιά τα χρόνια ήταν κορίτσι κι επειδή έγινε γεροντοκόρη και δεν τα κατάφερε να παντρευτεί, έγινε δείσα για να τσιλτεύ τα πουίχια (μουστάκια) τ’ αγουρίων. Για να φύγει έπρεπε ένα αγόρι πρωτηκάρ - πρωτότοκο να ξεγυμνωθεί και να γυρίσει τον κώλο του προς την ομίχλη, λέγοντας τραγουδιστά:
Για το βόρειο άνεμο: Τη θάλασσας αέρα: Θα χαλάεται ο κόσμος ( θα γίνει θύελλα).
Για το νοτιά - γουπλιά: Θα χαλάν ο καιρόν.
Για την έκλειψη του ήλιου: Επιάστεν ο ήλεν. Ήταν κακός οιωνός, σημείο πολέμου, κατά τον οποίο θα ξύεται πολλά αίμαν.
Για τους κομήτες: άστρεν ουραδιάτκον, με τ' ούράδ. Κακός οιωνός, όπως και η έκλειψη του ήλιου.
Για τους διάττοντες: Πέθανε κάποιος και ερούξεν τ' άστρεν άτ.
Για την έκλειψη της σελήνης: Ο φέγγον επιάστεν. Τούρκικον αίμαν θα ξύεται, γιατί οι Τούρκοι είχαν στη σημαία τους το μισοφέγγαρο.
Για τον κεραυνό: Ο Θεός κρεμίζ άψουμον να καίει τ’ αμαρτωλούς. Γι αυτό η πιο μεγάλη κατάρα ήταν: Ο Θεός γιλτουρούμ να κρεμίζ απάν -ι σ 'και καίει σε
Για την αστραπή: τ' άΗλία ή τ' Αερί τ' αλογού τα πέταλα στράφτνε.
 |
| Χειμώνας στο Καρς |
Για τον ουρανό: Ουρανόν σιζκιάτσ εν (τρύπιος , σαν το τρυπητό).
Για την ανομβρία: Αν και ήταν από τα σπανιότερα. Λιτανεία για να βρέξει έπρεπε να κόψουν το κεφάλι κανενός νεοθαμμένου Τούρκου και να το ρίξουν στο ποτάμι.
Για να ανοίξει βροχερός καιρός: Τα παιδιά έκαναν ανδρείκελο παιδιού το έντυναν με παλιά ρούχα, του περνούσαν ένα ξύλο για χέρια, το κρατούσαν δυο παιδιά ενώ τα άλλα ακολουθούσαν, γύριζαν στις αυλές και φώναζαν τραγουδιστά: Λαϊστέρια κουσκουτσούρα μαλαχτάν και συριχτέραν. Δηλαδή ήρθε η κουσκουτσούρα και ζητά μαλαχτάν και σφυρίχτρα. Οι νοικοκυρές βγαίνοντας έδιναν στα παιδιά ένα αυγό, ή τσιορτάν ή μια φέτα ψωμί και αυτά εύχονταν: Να αιχτρά σην πόρτα 'σ. Αν όμως δεν τα έδιναν τίποτα καταριούνταν: Να βρέχ σην πόρτα 'σ.
Για το ουράνιο τόξο: Ταραήλες ή τη Παναΐας το ζωνάρ. Όποιον αγούρ περάν αποφκακέσ έθε γίνεται κορίτσ και το κορίτσ γίνεται αγούρ.
Για την ομίχλη: Η ομίχλη (δείσα) στα παλιά τα χρόνια ήταν κορίτσι κι επειδή έγινε γεροντοκόρη και δεν τα κατάφερε να παντρευτεί, έγινε δείσα για να τσιλτεύ τα πουίχια (μουστάκια) τ’ αγουρίων. Για να φύγει έπρεπε ένα αγόρι πρωτηκάρ - πρωτότοκο να ξεγυμνωθεί και να γυρίσει τον κώλο του προς την ομίχλη, λέγοντας τραγουδιστά:
Δείσα, δείσα δεισόκολε,
κ' εφτά ποταμόκολε,
έσκ’ έρται ο πασιά 'μ ο Τούραλης
με τα ψιλά με τα χοντρά
με τ’ αιϊδί 'μ τά κέρατα
θα κατατρυπαίν τον κόλο 'σ,
έπαρ' τα τσούλια 'σ κι οφύγον.
 |
| Ζύγαινα |
Για το νοτιά - γουπλιά: Θα χαλάν ο καιρόν.
Για την έκλειψη του ήλιου: Επιάστεν ο ήλεν. Ήταν κακός οιωνός, σημείο πολέμου, κατά τον οποίο θα ξύεται πολλά αίμαν.
Για τους κομήτες: άστρεν ουραδιάτκον, με τ' ούράδ. Κακός οιωνός, όπως και η έκλειψη του ήλιου.
Για τους διάττοντες: Πέθανε κάποιος και ερούξεν τ' άστρεν άτ.
Για την έκλειψη της σελήνης: Ο φέγγον επιάστεν. Τούρκικον αίμαν θα ξύεται, γιατί οι Τούρκοι είχαν στη σημαία τους το μισοφέγγαρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου