Στα μέσα του Φλεβάρη του 1922 , 150 χωροφύλακες ξεκινήσανε νύχτα από την Ούζη και μπήκανε ξαφνικά στα σύνορα της Σαντάς με σκοπό να καταδιώξουν τους αντάρτες. Στο Τερζάντων βρίσκονταν τότε αρκετοί αντάρτες, οι οποίοι γλεντούσαν μέσα σ’ ένα ερειπωμένο σπίτι ανύποπτοι. Οι χωροφύλακες τους περικύκλωσαν και τα ξημερώματα τους ρίξανε αρκετές ντουφεκιές.
Οι αντάρτες στο άκουσμα των πρώτων πυροβολισμών πήγαν να βγούνε απ' το χωριό και να αποφύγουν την σύγκρουση με τη χωροφυλακή, μα οι χωροφύλακες πυροβολώντας επανειλημμένα σκοτώσανε 7 απ’ αυτούς, τους Φωκίωνα Πορωζά, Γεώργιο Γαράπηνα, Χαράλαμπο Τεπετή, Ανέστη Σπαθάρο, Φίλιππα Εφραιμίδη, Γιάννη Εφραιμίδη και Νικόλαο Πορωζά, τον άδικο χαμό των οποίων έκλαψε πικρά η Σαντά.
Οι οπλαρχηγοί διέμεναν τότε στη Μεγάλη Σπηλιά, και όταν άκουσαν τους πυροβολισμούς αντιλήφθηκαν ότι κάτι κακό πάθανε οι αντάρτες στο Τερζάντων. Ο Πολίτας Τσουμπάν παρακάλεσε τότε τον αρχηγό Ευκλείδη να επιτρέψει στους αντάρτες να κατέβουν λίγο χαμηλά και ν' αποκόψουν κοντά στο μοναδικό στενό του Μονοκούρ τον δρόμο των χωροφυλάκων για να τους εξοντώσουν, μα ο αρχηγός σκέφτηκε τις φοβερές συνέπειες που θα είχε ένα τέτοιο τόλμημα για την τύχη του άμαχου πληθυσμού της Τραπεζούντας και δεν το επέτρεψε. 0 αρχηγός άλλωστε όσες φορές του δινόταν ευκαιρία διακήρυττε ότι οι Σανταίοι αντάρτες δέν είναι επαναστάτες, και γι’ αυτό απέφευγε όσο μπορούσε τις συγκρούσεις με τον στρατό και με τη χωροφυλακή.
Οι Τούρκοι χωροφύλακες όμως υποψιάστηκαν επέμβαση του οπλαρχηγού από τη Σπηλιά (Μάγαρα) και φύγανε αμέσως από την Σαντά, στη φυγή τους κόψανε και φέρανε στις στρατιωτικές Αρχές της Τραπεζούντας το κεφάλι του Νικολάου Πορωζάν που τον φανταστήκανε για οπλαρχηγό εξ αιτίας του ότι είχε παχύ μουστάκι. Το πάθημα αυτό έγινε μάθημα στους αντάρτες και από τότε δεν πέσανε αυτοί σε παρόμοια παγίδα των Τούρκων. Το πάθημα όμως αυτό δεν οφείλεται τόσο στην αυταρχικότητα των ανταρτών όσο οφείλεται στην λαθεμένη εισήγηση του Ευκλείδη, ο οποίος ήθελε τους αντάρτες σκόρπιους σε πολλά σημεία της Σαντάς, της Γαλίανας και της Ματσούκας για να μην πάθουν πανωλεθρία σ’ έναν αιφνιδιασμό από μέρους του στρατού και της χωροφυλακής.
Και επειδή ήταν τότε Φλεβάρης βασίσθηκε ο Ευκλείδης στο Σιβηρικό κλίμα της Σαντάς που δεν ήταν δυνατόν να επιτρέψει αιφνιδιασμούς εκ μέρους των Τούρκων και έτσι παρέλειψε να δώσει συμβουλές και οδηγίες στους αντάρτες.
Με πληροφορίες απο το Μιλτιάδη Νυμφόπουλο.
 |
| Ισχανάντων-Πινιατάντων- Τερζάντων |
Οι αντάρτες στο άκουσμα των πρώτων πυροβολισμών πήγαν να βγούνε απ' το χωριό και να αποφύγουν την σύγκρουση με τη χωροφυλακή, μα οι χωροφύλακες πυροβολώντας επανειλημμένα σκοτώσανε 7 απ’ αυτούς, τους Φωκίωνα Πορωζά, Γεώργιο Γαράπηνα, Χαράλαμπο Τεπετή, Ανέστη Σπαθάρο, Φίλιππα Εφραιμίδη, Γιάννη Εφραιμίδη και Νικόλαο Πορωζά, τον άδικο χαμό των οποίων έκλαψε πικρά η Σαντά.
Οι οπλαρχηγοί διέμεναν τότε στη Μεγάλη Σπηλιά, και όταν άκουσαν τους πυροβολισμούς αντιλήφθηκαν ότι κάτι κακό πάθανε οι αντάρτες στο Τερζάντων. Ο Πολίτας Τσουμπάν παρακάλεσε τότε τον αρχηγό Ευκλείδη να επιτρέψει στους αντάρτες να κατέβουν λίγο χαμηλά και ν' αποκόψουν κοντά στο μοναδικό στενό του Μονοκούρ τον δρόμο των χωροφυλάκων για να τους εξοντώσουν, μα ο αρχηγός σκέφτηκε τις φοβερές συνέπειες που θα είχε ένα τέτοιο τόλμημα για την τύχη του άμαχου πληθυσμού της Τραπεζούντας και δεν το επέτρεψε. 0 αρχηγός άλλωστε όσες φορές του δινόταν ευκαιρία διακήρυττε ότι οι Σανταίοι αντάρτες δέν είναι επαναστάτες, και γι’ αυτό απέφευγε όσο μπορούσε τις συγκρούσεις με τον στρατό και με τη χωροφυλακή.
Οι Τούρκοι χωροφύλακες όμως υποψιάστηκαν επέμβαση του οπλαρχηγού από τη Σπηλιά (Μάγαρα) και φύγανε αμέσως από την Σαντά, στη φυγή τους κόψανε και φέρανε στις στρατιωτικές Αρχές της Τραπεζούντας το κεφάλι του Νικολάου Πορωζάν που τον φανταστήκανε για οπλαρχηγό εξ αιτίας του ότι είχε παχύ μουστάκι. Το πάθημα αυτό έγινε μάθημα στους αντάρτες και από τότε δεν πέσανε αυτοί σε παρόμοια παγίδα των Τούρκων. Το πάθημα όμως αυτό δεν οφείλεται τόσο στην αυταρχικότητα των ανταρτών όσο οφείλεται στην λαθεμένη εισήγηση του Ευκλείδη, ο οποίος ήθελε τους αντάρτες σκόρπιους σε πολλά σημεία της Σαντάς, της Γαλίανας και της Ματσούκας για να μην πάθουν πανωλεθρία σ’ έναν αιφνιδιασμό από μέρους του στρατού και της χωροφυλακής.
Και επειδή ήταν τότε Φλεβάρης βασίσθηκε ο Ευκλείδης στο Σιβηρικό κλίμα της Σαντάς που δεν ήταν δυνατόν να επιτρέψει αιφνιδιασμούς εκ μέρους των Τούρκων και έτσι παρέλειψε να δώσει συμβουλές και οδηγίες στους αντάρτες.
Με πληροφορίες απο το Μιλτιάδη Νυμφόπουλο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου