Η ζουρνά (ο ζουρνάς) είναι είδος αυλού. Η φωνή της είναι πολύ οξύτερη.
Αποτελεί εξέλιξη του αρχαίου «οξύαυλου». Το λαϊκό αυτό όργανο, σε διάφορες παραλλαγές, είναι γνωστό σε όλες σχεδόν τις περιοχές του Πόντου.
Είναι πολύ θορυβώδες και καλύπτει άνετα τις υπαίθριες μουσικές ανάγκες.
Απαραίτητος σύντροφος του ζουρνά είναι το νταούλι (όργανο κρουστό). Με το ταούλ’ και την ζουρνάν, ο γάμος παίρνει πανηγυρικό χαρακτήρα. Ομορφαίνει το σχετικό γλέντι. Λένε χαρακτηριστικά οι Ματσουκαίοι:
«Ση Ματσούκαν όνταν εγυναίκιζες και ζουρνάν ’κ’ είχες, η γαρή σ’ εφήνε σε κά... αρ εσύ άμον ντο θέλ’τς επαρ’το...».
Στην Ματσούκα όταν παντρευόσουν και δεν είχες ζουρνά, η γυναίκα σε άφηνε..Τώρα εσύ όπως θέλεις πάρτο..!!!
Αποτελεί εξέλιξη του αρχαίου «οξύαυλου». Το λαϊκό αυτό όργανο, σε διάφορες παραλλαγές, είναι γνωστό σε όλες σχεδόν τις περιοχές του Πόντου.
Είναι πολύ θορυβώδες και καλύπτει άνετα τις υπαίθριες μουσικές ανάγκες.
Απαραίτητος σύντροφος του ζουρνά είναι το νταούλι (όργανο κρουστό). Με το ταούλ’ και την ζουρνάν, ο γάμος παίρνει πανηγυρικό χαρακτήρα. Ομορφαίνει το σχετικό γλέντι. Λένε χαρακτηριστικά οι Ματσουκαίοι:
«Ση Ματσούκαν όνταν εγυναίκιζες και ζουρνάν ’κ’ είχες, η γαρή σ’ εφήνε σε κά... αρ εσύ άμον ντο θέλ’τς επαρ’το...».
Στην Ματσούκα όταν παντρευόσουν και δεν είχες ζουρνά, η γυναίκα σε άφηνε..Τώρα εσύ όπως θέλεις πάρτο..!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου