Όταν παλεύεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, πολλές φορές δεν ξέρεις ποιος άρχισε να παράγει αυτό το έργο που οι επόμενοι θεωρούν απόλυτο φυσιολογικό, διότι αποτελεί πια κοινό κεκτημένο.
Για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουμε, λοιπόν, τη Γαλλική επανάσταση για την υλοποίηση ενός οράματος του Διαφωτισμού που επηρεάστηκε από τον Ουμανισμό, ο οποίος πηγάζει μέσω της Αναγέννησης από τον Ελληνισμό.
Για τα Δικαιώματα της Γυναίκας ξέρουμε πόσο μεγάλη ήταν η προσφορά των Ευρωπαίων. Τώρα όσον αφορά στα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών, που καθιερώθηκε επίσημα στα Ηνωμένα Έθνη το 2007, σπάνια γνωρίζουμε ότι η μεγαλύτερη προσφορά προέρχεται από τους Αβορίγινους* και από το παράδειγμα της διαχείρισης τους από την Αυστραλία.
Έτσι όταν παλεύουμε για τα μικρά και μεγάλα Κατεχόμενα, για το Αρτσάχ, για τη Δυτική Αρμενία, αξιοποιούμε αυτήν την προστιθέμενη αξία της έννοιας των Αυτόχθονων Λαών χάρη στις μάχες που έδωσαν οι Αβορίγινοι για να υπερασπισθούν τα Δικαιώματα τους.
Και αυτό δεν έγινε για να προστατέψουν την έννοια της ιδιοκτησίας, αλλά για να απελευθερώσουν από τη σκλαβιά μια γη που είναι κατεχόμενη αν δεν υπάρχει σεβασμός. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να καταλάβουμε ότι όπως στην Αυστραλία χαιρετούν τους προγόνους της γης, θα πρέπει κι εμείς όταν εκδηλώνουμε την συμπαράστασή μας σ’ ένα λαό που προσπαθεί ν’ απελευθερωθεί από έναν ζυγό, να κάνουμε αναφορά στην προσφορά και τη συμβολή των Αβορίγινων για τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών.
Ν. Λυγερός
* Ο λαός του κέντρου
Όταν μελετάς τη σημασία των Αβορίγινων βλέπεις ότι απουσιάζει το γαλάζιο και επί της ουσίας δεν υπάρχει το στοιχείο του Ωκεανού. Κι όμως ξέραμε ότι εκεί που βρίσκεται η Όπερα του Σύδνεϋ ήταν μέρος συγκέντρωσης και ουσιατικά προσκυνήματος για τον λαό του κέντρου. Η διαφορά εξηγείται από το γεγονός ότι το μέρος συνδυαζόταν με το πόσιμο νερό του ποταμού κι όχι με την ύπαρξη του Ωκεανού.
Με άλλα λόγια αυτός ο λαός δίνει περισσότερο σημασία στη γη και στον ήλιο. Πρόκειται για το bush. Η Αυστραλία είναι μια πολύ παλιά Ήπειρος γεωλογικά και αυτό φαίνεται και από το χαμηλό ύψος των βουνών. Έτσι οι διαφορετικές ομάδες Αβορίγινων αναπτύχθηκαν σε όλο το εμβαδόν της Αυστραλίας ακόμα και σε περιοχές που θα χαρακτηρίζαμε ως ερημικές.
Διότι ήταν της γης και δεν προσπαθούσαν να την αλλάξουν, να την μετατρέψουν και να την εκφυλίσουν. Ήξεραν ότι δεν είναι ιδιοκτήτες κι ως περαστικοί δεν ήθελαν να τη χαλάσουν με τις παρεμβάσεις τους. Έτσι πάντα έδιναν σημασία στο παραμικρό δώρο της φύσης, διότι κατανοούσαν πόσο πολύτιμο είναι για το μέλλον. Βέβαια αυτή η νοοτροπία ενώ είναι δίκαια και ανθρώπινη, δεν έχει την ιδιότητα της ανθεκτικότητας, αφού δεν μπορεί να προστατευτεί από τις επιθέσεις της ιδιοκτησίας του χώρου.
Έτσι ο λαός του κέντρου, οι Αβορίγινες ανήκουν στους λαούς του Χρόνου, αλλά πρέπει να προστατευτούν για να ζήσουν όντως ελεύθεροι. Γι’ αυτό το λόγο έχουν τόση σημασία τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών.
Για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουμε, λοιπόν, τη Γαλλική επανάσταση για την υλοποίηση ενός οράματος του Διαφωτισμού που επηρεάστηκε από τον Ουμανισμό, ο οποίος πηγάζει μέσω της Αναγέννησης από τον Ελληνισμό.
Για τα Δικαιώματα της Γυναίκας ξέρουμε πόσο μεγάλη ήταν η προσφορά των Ευρωπαίων. Τώρα όσον αφορά στα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών, που καθιερώθηκε επίσημα στα Ηνωμένα Έθνη το 2007, σπάνια γνωρίζουμε ότι η μεγαλύτερη προσφορά προέρχεται από τους Αβορίγινους* και από το παράδειγμα της διαχείρισης τους από την Αυστραλία.
Έτσι όταν παλεύουμε για τα μικρά και μεγάλα Κατεχόμενα, για το Αρτσάχ, για τη Δυτική Αρμενία, αξιοποιούμε αυτήν την προστιθέμενη αξία της έννοιας των Αυτόχθονων Λαών χάρη στις μάχες που έδωσαν οι Αβορίγινοι για να υπερασπισθούν τα Δικαιώματα τους.
Και αυτό δεν έγινε για να προστατέψουν την έννοια της ιδιοκτησίας, αλλά για να απελευθερώσουν από τη σκλαβιά μια γη που είναι κατεχόμενη αν δεν υπάρχει σεβασμός. Σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να καταλάβουμε ότι όπως στην Αυστραλία χαιρετούν τους προγόνους της γης, θα πρέπει κι εμείς όταν εκδηλώνουμε την συμπαράστασή μας σ’ ένα λαό που προσπαθεί ν’ απελευθερωθεί από έναν ζυγό, να κάνουμε αναφορά στην προσφορά και τη συμβολή των Αβορίγινων για τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών.
Ν. Λυγερός
* Ο λαός του κέντρου
Όταν μελετάς τη σημασία των Αβορίγινων βλέπεις ότι απουσιάζει το γαλάζιο και επί της ουσίας δεν υπάρχει το στοιχείο του Ωκεανού. Κι όμως ξέραμε ότι εκεί που βρίσκεται η Όπερα του Σύδνεϋ ήταν μέρος συγκέντρωσης και ουσιατικά προσκυνήματος για τον λαό του κέντρου. Η διαφορά εξηγείται από το γεγονός ότι το μέρος συνδυαζόταν με το πόσιμο νερό του ποταμού κι όχι με την ύπαρξη του Ωκεανού.
Με άλλα λόγια αυτός ο λαός δίνει περισσότερο σημασία στη γη και στον ήλιο. Πρόκειται για το bush. Η Αυστραλία είναι μια πολύ παλιά Ήπειρος γεωλογικά και αυτό φαίνεται και από το χαμηλό ύψος των βουνών. Έτσι οι διαφορετικές ομάδες Αβορίγινων αναπτύχθηκαν σε όλο το εμβαδόν της Αυστραλίας ακόμα και σε περιοχές που θα χαρακτηρίζαμε ως ερημικές.
Διότι ήταν της γης και δεν προσπαθούσαν να την αλλάξουν, να την μετατρέψουν και να την εκφυλίσουν. Ήξεραν ότι δεν είναι ιδιοκτήτες κι ως περαστικοί δεν ήθελαν να τη χαλάσουν με τις παρεμβάσεις τους. Έτσι πάντα έδιναν σημασία στο παραμικρό δώρο της φύσης, διότι κατανοούσαν πόσο πολύτιμο είναι για το μέλλον. Βέβαια αυτή η νοοτροπία ενώ είναι δίκαια και ανθρώπινη, δεν έχει την ιδιότητα της ανθεκτικότητας, αφού δεν μπορεί να προστατευτεί από τις επιθέσεις της ιδιοκτησίας του χώρου.
Έτσι ο λαός του κέντρου, οι Αβορίγινες ανήκουν στους λαούς του Χρόνου, αλλά πρέπει να προστατευτούν για να ζήσουν όντως ελεύθεροι. Γι’ αυτό το λόγο έχουν τόση σημασία τα Δικαιώματα των Αυτόχθονων Λαών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου