Η κατάρρευση των Κεντρικών Αυτοκρατοριών και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το φθινόπωρο του 1918 αναπτέρωσε για άλλη μια φορά τις εθνικές φιλοδοξίες των τριών εθνοτήτων.
Ήδη, από τον Αύγουστο του 1918 οι 'Αγγλοι κατέλαβαν στρατιωτικά τις βόρειες περιοχές του Καυκάσου και ως τα τέλη του ίδιου χρόνου ανάγκασαν τους Τούρκους να εγκαταλείπουν την περιοχή και να υποχωρήσουν πέρα από τα ρωσοτουρκικά σύνορα του 1878.
Αυτό, σε συνδυασμό με τη διάθεση των Μεγάλων Δυνάμεων για αυτοδιάθεση των λαών, αυτονομία κλπ., πρόβαλλε υλοποιήσιμο το όνειρο των τριών Δημοκρατιών για εθνική αποκατάσταση. Η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων ανακούφισε τους κατεχόμενους ελληνικούς πληθυσμούς, αλλά η απελπιστική θέση τους, καθώς επίσης και των υπολοίπων (αυτών δηλαδή που δεν γνώρισαν την τουρκική κατοχή) δεν βελτιώθηκε.
Η αδυναμία των τριών εθνοτήτων να ασκήσουν ενιαία κεντρική εξουσία πολλαπλασίαζε τα προβλήματα και συντηρούσε την αναρχία στην περιοχή του Κυβερνείου.
Τότε, τη διακυβέρνηση τους Καρς ανέλαβε η λεγόμενη Μελησσούρα (Νοτιοδυτική Δημοκρατία) μέχρι τον Μάη του 1919, εποχή που οι Άγγλοι κατέλαβαν το Καρς, διέλυσαν με τη βία τη Μελησσούρα και παραχώρησαν στην κυριαρχία της Αρμενικής Δημοκρατίας την περιοχή του Κυβερνείου μέχρι το Αρδαχάν, ενώ την περιοχή πέρα του Αρδαχάν (τη διαχωριστική γραμμή αποτέλεσε ο Κύρος ποταμός) στην κυριαρχία της Γεωργιανής Δημοκρατίας.
Έτσι, ο μεγαλύτερος αριθμός των ελληνικών κοινοτήτων περιήλθε στην Αρμενία εκτός από επτά ελληνικές κοινότητες, δηλ. το Φαχρέλ, Μπεμπερέκ, Μπαγδάτ, Χάσκιοϊ, Σιντισκόμ, Τοροσχάφ, Γκιαλαμπέρτ και Χανάχ, οι οποίες περιήλθαν στην Γεωργία.
Ιωάννης Φ. Καζταρίδης
Ήδη, από τον Αύγουστο του 1918 οι 'Αγγλοι κατέλαβαν στρατιωτικά τις βόρειες περιοχές του Καυκάσου και ως τα τέλη του ίδιου χρόνου ανάγκασαν τους Τούρκους να εγκαταλείπουν την περιοχή και να υποχωρήσουν πέρα από τα ρωσοτουρκικά σύνορα του 1878.
Αυτό, σε συνδυασμό με τη διάθεση των Μεγάλων Δυνάμεων για αυτοδιάθεση των λαών, αυτονομία κλπ., πρόβαλλε υλοποιήσιμο το όνειρο των τριών Δημοκρατιών για εθνική αποκατάσταση. Η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων ανακούφισε τους κατεχόμενους ελληνικούς πληθυσμούς, αλλά η απελπιστική θέση τους, καθώς επίσης και των υπολοίπων (αυτών δηλαδή που δεν γνώρισαν την τουρκική κατοχή) δεν βελτιώθηκε.
Η αδυναμία των τριών εθνοτήτων να ασκήσουν ενιαία κεντρική εξουσία πολλαπλασίαζε τα προβλήματα και συντηρούσε την αναρχία στην περιοχή του Κυβερνείου.
Τότε, τη διακυβέρνηση τους Καρς ανέλαβε η λεγόμενη Μελησσούρα (Νοτιοδυτική Δημοκρατία) μέχρι τον Μάη του 1919, εποχή που οι Άγγλοι κατέλαβαν το Καρς, διέλυσαν με τη βία τη Μελησσούρα και παραχώρησαν στην κυριαρχία της Αρμενικής Δημοκρατίας την περιοχή του Κυβερνείου μέχρι το Αρδαχάν, ενώ την περιοχή πέρα του Αρδαχάν (τη διαχωριστική γραμμή αποτέλεσε ο Κύρος ποταμός) στην κυριαρχία της Γεωργιανής Δημοκρατίας.
Έτσι, ο μεγαλύτερος αριθμός των ελληνικών κοινοτήτων περιήλθε στην Αρμενία εκτός από επτά ελληνικές κοινότητες, δηλ. το Φαχρέλ, Μπεμπερέκ, Μπαγδάτ, Χάσκιοϊ, Σιντισκόμ, Τοροσχάφ, Γκιαλαμπέρτ και Χανάχ, οι οποίες περιήλθαν στην Γεωργία.
Ιωάννης Φ. Καζταρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου