Η συζήτηση για τα οργανωτικά θέματα έγινε με την προεδρία του μέλους της οργανωτικής επιτροπής Μιχάλη Καραβέλα.
Την κεντρική εισήγηση, με θέμα «Για μια νέα δομή οργάνωσης στον ποντιακό χώρο», έκανε ο Ευθύμης Ευθυμιάδης, ο οποίος, μιλώντας ως μέλος σωματείου της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντιακών Σωματείων (ΠΕΠΣ), είπε:
Οι προβληματισμοί και οι συζητήσεις στους κόλπους του ποντιακού χώρου γίνονται τον τελευταίο καιρό πιο έντονοι για τις νέες θέσεις, όπως μπαίνουν στο θεματολόγιο του Β' Παγκοσμίου Συνεδρίου του Ποντιακού Ελληνισμού, που προϋποθέτουν συμμετοχή και αποκέντρωση, την απαίτηση της βάσης των πρωτοβάθμιων οργανώσεων για συμμετοχή και όχι να είναι απλοί θεατές ή επικυρωτές των αποφάσεων των διοικήσεών τους, για τις διεργασίες στα πρωτοβάθμια όργανα του ποντιακού χώρου και κυρίως της επαρχίας, που ζητάει ισότιμη συμμετοχή στις αποφάσεις με τους μεγάλους ποντιακούς συλλόγους, αμφισβητώντας την αποκλειστικότητα σε αυτές τις αποφάσεις, που τώρα ακόμη αναγκάζεται να επικυρώσει σε κάποιους μεμονωμένους αντιπροσώπους - συμβούλους ή με κάποιες επικυρωτικές συγκεντρώσεις - συνελεύσεις.
Αυτοί οι προβληματισμοί γίνονται στο πλαίσιο του επαναπροσδιορισμού του ποντιακού ζητήματος σήμερα και των καινούργιων θέσεων που μπαίνουν στο Β' Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως η αναγνώριση της γενοκτονίας, το πέρασμα της ιστορίας του Πόντου στα σχολεία και η αναγνώριση του αντάρτικου απελευθερωτικό αγώνα των Ποντίων.
Άρα, η οργανωτική δομή είναι ο βασικός μοχλός της προώθησης των παραπάνω θέσεων, ο επιταχυντής των διαδικασιών για τη μαζική οργανωτική ενότητα, η εγγύηση για τη σταθερότητα μιας πορείας, που θα στοχεύει στην κατάκτηση των παραπάνω στόχων. Η οργάνωση είναι η βασική αρχή του αγώνα για τη διεκδίκηση και ικανοποίηση των στόχων που βάζει σήμερα ο ποντιακός χώρος, το εργαλείο για την προώθηση των προβλημάτων για λύση.
Η κυρίαρχη αστική ιδεολογία στάθηκε εμπόδιο στην οργανωτική ανάπτυξη του ποντιακού χώρου, αρνούμενη να κάνει γνωστή την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού, τα αίτια του ξεριζωμού, τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων.
Η μαζική ποντιακή ενότητα πρέπει να παίξει τον ρόλο της, πρέπει να απαιτήσει και να κατακτήσει άμεσα να ακούγεται η φωνή της, οι απόψεις - προτάσεις της για τα θέματα που την αφορούν. Πρέπει να επεξεργαστεί συνολικό σχέδιο οργανωτικής αναδιάταξης - ενοποίησης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με τις σημερινές εξελίξεις δίνεται η δυνατότητα για την οργανωτική ενότητα του ποντιακού χώρου σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, με δημοκρατικές διαδικασίες. Το Β' Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη, πιστεύω πως θα προσπαθήσει να δώσει τη λύση.
Η πρόταση είναι να συγκληθεί ειδικό συνέδριο για τη δομή και διάρθρωση του ποντιακού χώρου. Από τη μεριά της ΠΕΠΣ προτείνεται οι ομοσπονδίες να επιλέξουν η κάθε μία αντιπροσώπους, οι οποίοι θα απαρτίσουν δύο επιτροπές, από τις οποίες η μία θα επεξεργαστεί και θα προωθήσει τις αποφάσεις του συνεδρίου μέχρι το επόμενο, που θα πρέπει να γίνει ύστερα από τέσσερα χρόνια, και η άλλη θα ασχοληθεί, μέσα σε διάστημα τριών χρόνων, καθαρά με τη δομή ανασυγκρότησης, την οργανωτική του ποντιακού χώρου, με δημοκρατικές διαδικασίες. Έτσι θα βγει το παγκόσμιο, τριτοβάθμιο όργανο.
Προτείνουμε την αλλαγή του καταστατικού των ομοσπονδιών για τον αριθμό αντιπροσώπων από τα πρωτοβάθμια όργανά τους, δηλαδή των ψηφισάντων μελών. Αυτό θα συντελέσει στην ενεργοποίηση της βάσης, για να μην λειτουργούμε μόνον σε επίπεδο διοικητικού συμβουλίου. Αν δεν οργανώσουμε τη βάση μας, δεν μπορούμε να διεκδικούμε τίποτε από όσα θα αποφασίσουμε σήμερα. Θα μείνουν όλα στα χαρτιά. Επιδιώκουμε οπωσδήποτε την ενεργοποίηση της βάσης, η οποία επιτυγχάνεται μόνον με δημοκρατικές διαδικασίες. Η εκλογή των αντιπροσώπων που θα προβλέπεται από τα καταστατικά των ομοσπονδιών πώς θα εκπροσωπούνται, με κάποιο μέτρο που σίγουρα θα αποφασίσουν. Και από τις ομοσπονδίες προς το τριτοβάθμιο όργανο, πάλι με διαδικασίες εκλογικές.
Η τελική πρόταση είναι να επιλέξουν οι τρεις ομοσπονδίες αυτά τα δύο όργανα. Το ένα που θα επεξεργαστεί και θα προωθήσει τις αποφάσεις του συνεδρίου και η άλλη που θα επεξεργαστεί την οργανωτική δομή του ποντιακού χώρου, του οργανωτικού συνεδρίου, που προτείνουμε να γίνει μέσα σε τρία χρόνια.
Ο εισηγητής - πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ - Καναδά Μιχάλης Μουρατίδης είπε:
Αν κοιτάξετε τα θέματα του πρώτου συνεδρίου, θα δείτε ότι για όσα μιλήσαμε την πρώτη φορά, περίπου για τα ίδια μιλήσαμε και αυτή τη φορά. Όμως, να δούμε στην τελευταία σελίδα του τόμου με τα πρακτικά του Α' συνεδρίου, ένα μόνον έχουμε υλοποιήσει. Δηλαδή οργανώσαμε το Β' συνέδριο.
Εύλογα μπαίνει το ερώτημα, ποιο χαρακτήρα θα έχει το επόμενο συνέδριο. Ποιος θα αναλάβει την οργάνωση του συνεδρίου. Ποιος θα είναι πρόεδρος. Πότε και πού θα γίνει το συνέδριο. Όλα αυτά τα ακούω κάθε μέρα εδώ στο συνέδριο. Φυσικά, τίποτε σοβαρότερο δεν μας απασχολεί, γιατί νομίζω ότι δεν σταθήκαμε ποτέ σαν ποντιακός ελληνισμός να μελετήσουμε τα προβλήματά μας και να τα επιλύσουμε.
Άλλωστε, το γεγονός ότι δεν έχουν επιλυθεί τα προβλήματά μας στα 65 χρόνια που βρισκόμαστε στη μητρόπολη, νομίζω ότι είναι αυτός ο λόγος. Διότι δεν καθίσαμε να δουλέψουμε μεθοδικά πάνω στα προβλήματά μας. Φυσικό είναι ότι τα θέματα αυτά δημιουργούν ορισμένα προβλήματα. Τα προβλήματα πολλές φορές χωρίς αποτελέσματα. Και αυτό γιατί δεν διαλέγουμε μεθοδευμένο προγραμματισμό. Προγραμματισμός θα μας προφυλάξει από προχειρότητα και να μην επιτρέπει ορισμένους να βρίσκονται στον χώρο μας, που θέλουν μόνον τα πρωτεία και να προβάλλουν μόνον τον εαυτό τους.
Τα συνέδρια κατά την άποψη της ομοσπονδίας μας πρέπει να στοχεύουν στη δημιουργία προϋποθέσεων επίλυσης προβλημάτων. Προβλημάτων που έμειναν χρόνια τώρα άλυτα. Τα συνέδρια πρέπει να ελέγχουν το παρόν αυστηρά, ό,τι κάναμε μέχρι τώρα. Ταυτόχρονα, να δημιουργούν νέα οράματα στην πορεία του λαού μας και να τα προωθούν. Στα συνέδρια πρέπει να καλλιεργείται η ενότητα, η δημιουργία φορέων που θα μας δίνει το δικαίωμα και τη δύναμη να απαιτούμε τα δίκαιά μας ως δυνατοί και όχι σαν φτωχοί συγγενείς.
Όλοι μας λένε πως πρέπει να οργανωθούμε, να ενωθούμε. Η ένωση, όμως, είναι μεγάλη αρετή και δεν επιτυγχάνεται μόνον με λόγια. Επιτυγχάνεται με πολλή δουλειά και αγώνα. Και σε αυτό το σημείο θα καλούσα όλους μας, σαν τον εαυτό μου, να βάλουμε στην άκρη ό,τι μας διαιρεί και να οργανωθούμε κάτω από μία βάση, και ό,τι κάναμε μέχρι τώρα, να το υλοποιήσουμε.
Αν ρωτήσουμε ο καθένας τον εαυτό του, είστε ικανοποιημένος από τη δουλειά που κάναμε μέχρι τώρα, φοβούμαι ότι η απάντηση που θα πάρει δεν θα είναι θετική, διότι ο καθένας, πιστεύω, πως λέει ότι εγώ είπα το εκεί και εκείνος ’κι εποίκεν άτο ή ’κ’ έκσε μας. Κι εγώ ντο να ευτάω 'κ' επορώ να κάθουμαι σ’ ατό το επίπεδο να καλατσεύω.
Το σύνολο του απόδημου ελληνισμού και ο ελλαδικός ελληνισμός δεν νομίζω ότι από την οργάνωσή του μπόρεσε να πει ότι έδωσε τόσες υποτροφίες, ώστε να έχουμε έναν επιστήμονα, για τον οποίο να λέμε πως είναι δικό μας σπλάχνο, πως εμείς βοηθήσαμε να φτάσει εκεί επάνω, σε παγκόσμια ακτινοβολία. Νομίζω ότι πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας προς αυτήν την κατεύθυνση, εάν θέλουμε να λέμε πως είμαστε άξιοι απόγονοι εκείνων που κράτησαν την ελληνικότητά μας τόσες χιλιάδες χρόνια εκεί στον Πόντο.
Πρέπει να συγκροτήσουμε σήμερα μια εκτελεστική επιτροπή υλοποίησης αποφάσεων του παρόντος συνεδρίου, για να μην έχουμε τα ίδια αποτελέσματα με το A' παγκόσμιο συνέδριο. Συνεπώς, η πρότασή μας είναι σαν ομοσπονδία να συγκροτήσουμε μια επιτροπή εκτελεστική, υλοποίηση των πορισμάτων του παρόντος συνεδρίου.
Η οργάνωση δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει δουλειά. Είπαμε ότι η επιστημονική επιτροπή θα αναλάβει την ευθύνη των επιστημονικών συνεδρίων, τα πορίσματα των οποίων θα ανακοινώνονται σε τέτοια συνέδρια και μεγαλύτερα, ώστε να έχουν και την ισχύ που πρέπει. Διότι πιστεύω ότι οι 40 τόσες εισηγήσεις που γίνονται μέσα, θα πάρουν μόνον τη θέση σε κάποιο βιβλίο, δεν θα κάνουν καμία αποτελεσματική δουλειά. Αυτή είναι προσωπικά η άποψή μας.
Θα πρέπει να συγκροτηθεί λειτουργική οργανωτική επιτροπή που θα αναλάβει την ευθύνη δημιουργίας εσωτερικών οργανισμών των συνεδρίων, προσυνεδρίων και συμποσίων. Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξει μια νομοθετική, αν μου επιτρέπεται αυτός ο όρος, ρύθμιση λειτουργίας οργανωτικής επιτροπής, η οποία θα αναλάβει την ευθύνη να φτιάξει αυτούς τους εσωτερικούς κανονισμούς, ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε πολύ καλύτερα και πιο αποτελεσματικά.
Ελπίζω ότι αν δημιουργηθούν αυτά τα τρία, θα φτάσουμε κάποτε μετά από τέσσερα χρόνια, και τότε θα έχουμε τη δύναμη και την υπομονή, ώστε να δημιουργήσουμε το όργανο, το τριτοβάθμιο, που θα μας αντιπροσωπεύει.
Ο χαρακτήρας του συνεδρίου θα πρέπει να είναι εθνικός, πολιτιστικός, οργανωτικός και επιστημονικός.
Την ευθύνη των συνεδρίων, σε πρώτη φάση, όπως είμαστε, πρέπει να την έχουν οι ομοσπονδίες. Τον πρώτο λόγο θα πρέπει να τον έχει η ομοσπονδία της χώρας που κάνει το συνέδριο. Στην οργανωτική επιτροπή ήμασταν έξι από την Ευρώπη και έξι από την Αμερική, όμως οφείλω να σας πω ότι η επιτροπή δεν δούλεψε όπως έπρεπε. Δεν θέλω να επιρρίψω ευθύνες σε καμία περίπτωση. Ο καθένας λέει, τ’ εμόν το ταν άσπρον έν’.
Ως ομοσπονδία θεωρούμε ότι δεν πρέπει να μονοπωληθεί το συνέδριο να γίνεται πάντοτε στη Θεσσαλονίκη. Αυτό είναι λάθος, διότι πιστεύω ότι ένας λόγος που υπάρχει κάποια διαμάχη μεταξύ βορρά - νότου πιθανόν να είναι και αυτός. Συνεπώς, αν θέλουμε να είμαστε ομοσπονδία μεγάλη και τρανή, αν θέλουμε να έχουμε οργάνωση τέτοια, θα πρέπει να αγκαλιάσουμε όλες τις περιοχές. Και βλέπω παραπάνω ότι πρέπει να γίνει ένα συνέδριο στην Αθήνα, γιατί εκεί είναι η κυβέρνηση και θα δοθεί μεγαλύτερη δημοσιότητα εκεί πέρα.
Πιστεύω ότι το συνέδριο δεν πρέπει να γίνεται κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια, αλλά κάθε τέσσερα χρόνια, να γίνει θεσμός. Φτάνω στο σημείο να σας πω ότι η ομοσπονδία μας, με πρόταση σωματείου της, αν υπάρξει πρόβλημα, θέτει και αυτή υποψηφιότητα να πάρει τη διοργάνωση του Γ' Παγκοσμίου Συνεδρίου του Ποντιακού Ελληνισμού στο Τορόντο, όπου υπάρχουν πολλοί χώροι για φιλοξενία και οργάνωση.
Ο εισηγητής από την Ομοσπονδία Δυτικής Γερμανίας - Δυτικού Βερολίνου Χρήστος Παπαδόπουλος είπε:
Το Α' και το Β' παγκόσμιο συνέδριο του ποντιακού ελληνισμού το 1985 και το 1988 είναι πλέον ιστορικά γεγονότα και μεγάλοι σταθμοί στην ιστορία των Ποντίων. Η όλη διεξαγωγή αυτών των δύο συνεδρίων, η προβολή στον ημερήσιο τύπο, η κήρυξη των εργασιών τους από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Ανδρέα Παπανδρέου, οι εισηγήσεις και γενικά όλες οι εκδηλώσεις δικαιώνουν τη σύλληψη της ιδέας σύγκλησής τους, αποδεικνύει την ιστορική τους αξία και μας κάνει να νιώθουμε περηφάνια για την ιστορία μας, για την καταγωγή μας.
Στο Α' παγκόσμιο συνέδριο μπήκαν οι στόχοι και οι σκοποί και βγήκαν πορίσματα. Επισημάνθηκε, όμως, ένα βασικό, το πιο βασικό για μας θέμα, το θέμα της οργάνωσης του ποντιακού ελληνισμού, καθώς και το θέμα της οργάνωσης των παγκόσμιων συνεδρίων.
Στο Β' παγκόσμιο συνέδριο αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι το πιο βασικό αυτό θέμα, η οργάνωση, εξακολουθεί να παραμένει πρόβλημα. Πρόβλημα που άλλους απασχολεί και άλλους όχι. Το συνέδριο, όμως, συγκλήθηκε και διεξάγεται. Αλί εμάς και βάι εμάς, πότε θα οργανωθούμε.
Οι Ελληνοπόντιοι απαιτούν: Παγκόσμια καταδίκη της τακτικής της γενοκτονίας των τουρκικών κυβερνήσεων, ολοκλήρωση του αφοπλισμού και παγίωση της ειρήνης, να περιέλθει στους ξεριζωμένους η διαχείριση της ανταλλάξιμης περιουσίας, να περάσει η ιστορία του Πόντου στα σχολικά βιβλία, οριστική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Να απαιτούμε και να διεκδικούμε, αλλά και να φιλοσοφούμε, όχι για να κάνουμε φιλοσοφία λόγου, αλλά έργου.
Είμαστε ένας λαός με βαθιές ρίζες και με ένα παρελθόν μοναδικό στον κόσμο. Για να σταδιοδρομήσουμε μέσα στον σύγχρονο πολιτισμό, πρέπει να διατυπώσουμε υψηλά ιδανικά ανθρωπισμού. Να το βάλουμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας, για να τονώσουμε την πεποίθηση στον εαυτό μας και να μας βοηθήσουν να μορφώσουμε τη συνείδηση των δικαιωμάτων και των καθηκόντων μας.
Προτείνουμε οργάνωση των συλλόγων Ποντίων και των ενώσεων σε ομοσπονδίες Ελλάδας, Δυτικής Γερμανίας, ΗΠΑ - Καναδά, Αυστραλίας, που θα δημιουργηθούν. Οι αντιπρόσωποι που θα παίρνουν μέρος στο συνέδριο της ομοσπονδίας τους, πόσοι θα είναι θα το καθορίζει το καταστατικό της ομοσπονδίας. Θα πρέπει να εκλέγονται μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων τους. Για να εκλέγουν αυτοί, μετά, το διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας τους.
Οργάνωση όλων των ομοσπονδιών Ελλάδας και απόδημου ελληνισμού, κατά χώρα, όπου υπάρχουν και λειτουργούν και όπου μπορούν να ιδρυθούν, σε ένα παγκόσμιο όργανο, με οντότητα και κύρος, με μοναδικό σκοπό την επιλογή, καταγραφή, επεξεργασία, τεκμηρίωση και προβολή των δίκαιων αιτημάτων του απανταχού ποντιακού ελληνισμού, για αναγνώριση και δικαίωση.
Εμείς οι Έλληνες Πόντιοι, που ζούμε και εργαζόμαστε στη Δυτική Γερμανία, προτείνουμε σε αυτό το συνέδριο να συγκροτηθεί παγκόσμια επιτροπή εφαρμογής των αποφάσεων του συνεδρίου. Η επιτροπή πρέπει να έχει τέτοια σύνθεση, ώστε καμία απόφαση να μην παρθεί χωρίς την έγκριση μελών από δύο τουλάχιστον ομοσπονδίες. Δηλαδή δεν θεωρείται αρκετή η απλή πλειοψηφία των παρόντων. Η επιτροπή αυτή να είναι ενδεκαμελής και να αποτελείται από πέντε μέλη από τον ελλαδικό χώρο, 3 μέλη από τη Γερμανία και τρία αν δημιουργηθεί ομοσπονδία στην Αμερική ή στη Ρωσία.
Το προεδρείο θα εναλλάσσεται κάθε χρόνο. Δηλαδή στον πρώτο χρόνο θα προεδρεύει η ομοσπονδία της Ελλάδας, στον δεύτερο η ομοσπονδία ΗΠΑ - Καναδά και στον τρίτο η ομοσπονδία Δ. Γερμανίας. Τα μέλη της επιτροπής εκλέγονται από τα μέλη της ομοσπονδίας και η εκλογή τους είναι αμετάκλητη για την περίοδο που θα μεσολαβήσει ανάμεσα στο Β' και Γ' παγκόσμιο συνέδριο. Η επιτροπή θα συνεδριάζει, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, στην έδρα της ομοσπονδίας, που θα προεδρεύει και θα μπορεί να συγκροτεί ομάδες εργασίας για τη μελέτη και προβολή διαφόρων προβλημάτων, καθώς επίσης και ημερίδες, συμπόσια με γνωστικό αντικείμενο του ποντιακού ελληνισμού.
Ο εκπρόσωπος της ΠΕΠΣ Ευθύμης Ευθυμιάδης είπε, παρεμβαίνοντας:
Νομίζω ότι το πού θα γίνεται το συνέδριο ανήκει καθαρά στα οργανωτικά θέματα. Και όταν η οργανωτική επιτροπή εκλέξει το παγκόσμιο όργανό της, στο οποίο θα εκπροσωπούνται όλες οι ομοσπονδίες, θα αποφασίσει και δεν είναι θέμα να συζητάμε σήμερα και να κολλήσουμε τις εργασίες του συνεδρίου.
Ο Τάσος Κυπριτίδης, μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Β' συνεδρίου, είπε: Ήθελα να υποβάλω μια ερώτηση στον εκπρόσωπο της Δυτικής Γερμανίας, τον Χρήστο Παπαδόπουλο. Οι επιτροπές θα αποφασίζουν πού θα γίνονται τα συνέδρια και πώς θα εκπροσωπούνται και στη συνέχεια, πώς θα γίνει το συνέδριο και πού; Πώς θα αποφασίζει αυτή η επιτροπή και θα λέει ένα χρόνο θα γίνει στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη ας πούμε, ένα χρόνο στη Δ. Γερμανία, έναν χρόνο στην Αμερική κ. τ. λ. Με ποιον γνώμονα αυτούς τους ένδεκα αντιπροσώπους, που είπε ότι θα πρέπει να εκλέξουμε σαν επιτροπή, πώς θα τους μοιράζει, τρεις στη Δ. Γερμανία, τρεις στον Καναδά, πέντε στην Ελλάδα. Δεν το βλέπω... Θα πρέπει ανάλογα με τον αριθμό των σωματείων να γίνει η κατανομή των αντιπροσώπων.
Ο Χρήστος Σαββουλίδης του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Άνω Λιοσίων «Τραπεζούντα», αναφέρει: Όλοι οι εισηγητές μίλησαν για μια ομοσπονδία στην Ελλάδα, μια στη Δ. Γερμανία, μία στις ΗΠΑ - Καναδά. Δεν γνωρίζω τι θέση θα πάρει η Ο. Ε. αυτή ή το όργανο αυτό, αν ιδρυθούν και άλλες ομοσπονδίες στην Ελλάδα, όπως στην Αθήνα, αφού ήδη υπάρχει. Εντός δύο - τριών μηνών ιδρύεται ομοσπονδία νότιας Ελλάδας.
Η Τασούλα Καμπουρίδου, μέλος της οργανωτικής επιτροπής, ανέφερε: Το 1983, όταν ήμασταν στο παμποντιακό συνέδριο ΗΠΑ - Καναδά στη Νέα Υόρκη, τότε για πρώτη φορά προτάθηκε από τον κ. Ιντζέ να γίνει παγκόσμιο συνέδριο και έγινε το 1985. Στο Α' Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού το 1985 αποφασίστηκε να γίνεται το συνέδριο κάθε τέσσερα χρόνια. Αλλά εφέτος γίνεται μετά από τρία χρόνια, και αυτό για να μην συμπέσει με το παμμακεδονικό συνέδριο που θα γίνει του χρόνου, το 1989. Δηλαδή η απόφαση ήταν ειλημμένη και να μην επανερχόμαστε κάθε τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια.
Και ένα δεύτερο: Πώς είναι δυνατόν να αναλάβουν οι ομοσπονδίες την οργάνωση, όταν, όπως βλέπουμε, η φετινή οργανωτική επιτροπή αποτελείται από 30 άτομα και, το τονίζω, τα άτομα που ήρθαν από έξω ήταν ένα και δύο; Δηλαδή ανέλαβε το βάρος η Θεσσαλονίκη, διότι είναι και προσφυγομάνα.
Ο Χαράλαμπος Αποστολίδης από την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, ρωτά: Πόσο έχετε ξεχάσει ότι το κομμάτι που έχει μεγαλύτερη ανάγκη από ιδιαίτερη οργάνωση με ειδική κατεύθυνση είναι η νεολαία. Με δεδομένη την ενσωμάτωση της τρίτης γενιάς των Ποντίων εδώ στην Ελλάδα, πολύ περισσότερο στο εξωτερικό. Και επίσης να σας υπενθυμίσω, ρωτώντας σας πάλι, ότι τόσο πολύ μας διαφεύγει όλους πως η αναγκαιότητα αυτής της οργάνωσης αυτής της νεολαίας, αν δεν θέλετε μετά από 30 χρόνια, όταν θα φύγει αυτή εδώ η γενιά των σαραντάρηδων, που οργανώνει το συνέδριο, υπάρχει μεν οργάνωση, αλλά να υπάρχουν υποκείμενα αυτής της οργάνωσης.
Ο Παναγιώτης Τανιμανίδης, πρόεδρος του Β' συνεδρίου, παρεμβαίνοντας, λέει: Θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση πάνω στο θέμα αν θα πρέπει να γίνει παγκόσμιο συνέδριο έξω από τον ελλαδικό χώρο. Πρώτο, παρακαλώ, αν συμφωνείτε, να το αποφασίσει αυτό το οργανωτικό συνέδριο. Δεύτερο, η εκτελεστική επιτροπή να συγκροτηθεί με απόφαση των ομοσπονδιών. Νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι. Επιστημονικά συμπόσια μπορεί και πρέπει να οργανωθούν και από τους απόδημους πριν από το Γ' Παγκόσμιο Συνέδριο. Και τέλος, το παγκόσμιο όργανο, που έχει προταθεί, να έχει Δ. Σ. αντιπροσωπευτικό. Και όλα αυτά σύμφωνα με τη γνώμη των εισηγητών, γιατί για να ακουστεί η φωνή του ποντιακού ελληνισμού, χρειάζεται ενότητα.
Ο εισηγητής Γιάννης Ταρνανίδης τονίζει: Είδα ότι η ατμόσφαιρα θέλει ένεση αγάπης. Γιατί δίκαιο υπάρχει και λάθη γίνονται. Αλλά με αγάπη και πολιτισμό. Να εξαντλήσουμε τα όρια της ευγένειάς μας, για να μη θίγομαι ο ένας τον άλλον. Γ ενική παρατήρηση, ότι έτσι όπως πάει το συνέδριό μας, αν κρατούσε η συζήτηση, φοβάμαι ότι θα είχαμε φτάσει σε διαπληκτισμούς και διχασμό. Ευτυχώς που τελειώνει. Γιαυτό καλύτερα να γίνονται πιο αργά τα συνέδρια, να είμαστε πιο αγαπημένοι. Γιατί αυτός είναι ο σκοπός μας.
Στις τοποθετήσεις που θα κάνω, επειδή δεν υπάρχει χρόνος, παρακαλώ μην παρεξηγηθώ, θα δώσω κάποιες επιγραμματικές απαντήσεις.
1 .Τόπος διοργάνωσης του συνεδρίου. Κατ’ αρχήν από την πείρα που έχω, και επιτρέψτε μου να πω ότι έχω πείρα, συνήθως όταν τελειώνει το ένα συνέδριο, ορίζεται ο τόπος και ο χρόνος του επόμενου συνεδρίου. Επομένως πρέπει τώρα να γίνει αυτό. Λέω ότι πρέπει να είναι η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Θεσσαλονίκη για τους εξής λόγους και μην με παρεξηγήσετε, αδελφοί από τις άλλες περιοχές.
Ο λόγος είναι ο εξής: Θα μπορούσε να γίνει αλλού μόνον αν μας επέτρεπαν να γίνει στην Τραπεζούντα. Και προσέξτε το αυτό, να μην φανούμε ότι είμαστε περιπλανώμενοι. Έστω και αν ξέρουμε ότι του χρόνου, μπορεί να μπει το θέμα της γενοκτονίας και να το προτείνουμε και να το προβάλουμε στον ΟΗΕ, εδώ να γίνει και η προβολή να γίνει εκεί. Εμείς έχουμε τόπο, δεν είμαστε ξένοι, όπου βρεθούμε.
2.Απαράδεκτη η ανάμιξη επιστημονικών και λαϊκών θεμάτων σε συνέδρια, διότι δημιουργούνται προβλήματα. Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, ο μηχανικός, έτσι ας πω, με τον θεολόγο. Ο ένας μιλάει άλλη γλώσσα και για άλλα θέματα και ο άλλος για άλλα.
Επομένως, αν την επόμενη φορά υπάρχουν πολλά θέματα, χωρίστε τα, επιστημονικά και άλλα, για να μπορούμε να συνεννοούμαστε. Και επίσης, όσο μπορείτε περισσότερους ξένους ομιλητές για τα ποντιακά θέματα. Παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο αυτό.
3.Οι διοργανωτές, φροντίστε - δεν θέλω να θίξω κανέναν - πάντοτε στην οργανωτική επιτροπή να είναι άνθρωποι με πείρα και με γνώσεις. Δεν φτάνει να είσαι μέλος σε ένα σωματείο.
4.Μια πρότασή μου είναι, τα σημεία στα οποία συναντιούνται οι απόψεις όλων των εισηγητών, να συγκεντρωθούν και αφού τεθούν υπόψη τους, να προχωρήσετε μόνο σε εκείνα στα οποία διαφωνούν.
Ο εισηγητής από την Ποντιακή Εστία Μελβούρνης Ευστάθιος Τσιταρίδης είπε:
Αρχικά θέλω να πω κάτι, που ίσως να ξεφύγω από το θέμα, αλλά το θεωρώ υποχρέωσή μου. Θα ήταν προτιμότερο να μην γινόταν το συνέδριο, αν μαζευτήκαμε εδώ από όλα τα μέρη της υδρογείου, όπου διαβιούν Πόντιοι, ενώ συγκεντρωθήκαμε εδώ με τέτοιο παλμό και ενθουσιασμό ψυχής, για να λύσουμε τα ποντιακά προβλήματα και αντί για αυτό προκαλούμε διασπάσεις μεταξύ μας, ζητάμε άλλες συνεδριάσεις και άλλες ομοσπονδίες, που θα αναλάβουν να οργανώσουν δικά τους συνέδρια, με δικό τους τρόπο.
Η προσφορά των Ποντίων του Καναδά είναι καλή, αλλά θεωρώ ότι για την ώρα τουλάχιστον η Θεσσαλονίκη είναι ο ενδεδειγμένος τόπος για τη σύγκληση του επόμενου συνεδρίου. Αν κάποια ομοσπονδία θέλει να οργανώσει ένα συνέδριο, θα πρέπει να παρουσιάσει τους λόγους και εγγυήσεις για τη σωστή διεξαγωγή.
Θέλω να προσεχθεί ότι η γενοκτονία έγινε σε βάρος όλου του ελληνισμού της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης. Χρειάζονται συντονισμένες ενέργειες από όλους.
Χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή για τη νεολαία και εάν ο ελληνικός χώρος αντιμετωπίζει το φάσμα της αφομοίωσης, εμείς στην ξενιτιά το αντιμετωπίζουμε δύο φορές, γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο της αφομοίωσης και σαν Έλληνες και σαν Πόντιοι. Και τρέχουμε τώρα προς όλες τις κατευθύνσεις και προσπαθούμε να κρατήσουμε τα παιδιά μας και σαν Έλληνες και σαν Πόντιοι. Ζητώ από το επόμενο συνέδριο να αναλάβει διαφορετική δραστηριότητα. Να συσταθούν επιτροπές, οι οποίες θα ασχοληθούν επιστημονικά με αυτόν τον τομέα, αλλά και στην ποντιακή λαογραφία, που είναι τα κοινά χαρακτηριστικά των Ποντίων. Γιατί αν χαθεί από όλους μας το κοινό χαρακτηριστικό των Ποντίων, η μουσική, η γλώσσα, τα τραγούδια, χάνουμε την ταυτότητά μας και θα ξέρουμε μόνον την ποντιακή ιστορία από τα βιβλία.
Τις απόψεις τους πάνω στα οργανωτικά θέματα και το θέμα της γενοκτονίας εξέφρασαν και οι Στάθης Ευσταθιάδης, Αναστάσιος Τσιτουρίδης, Πέτρος Προκοπίδης, Πάνος Σταυριανίδης, Ανθή Πορφυριάδου, Πέτρος Μαυροφρύδης, Νίκος Ταχταλίδης, Κώστα Φωτιάδης, Λάζαρος Καλαϊτζίδης, Βλάσης Αγτζίδης, Γιώργος Ελευθεριάδης, Ιορδάνης Σουρμελής, Γιώργος Μυρωνίδης, Χρήστος Τσορακλίδης, Αναστάσιος Θωίδης κ. ά.
Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 31 ΙΟΥΛΗ-7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1988
Την κεντρική εισήγηση, με θέμα «Για μια νέα δομή οργάνωσης στον ποντιακό χώρο», έκανε ο Ευθύμης Ευθυμιάδης, ο οποίος, μιλώντας ως μέλος σωματείου της Πανελλήνιας Ένωσης Ποντιακών Σωματείων (ΠΕΠΣ), είπε:
Οι προβληματισμοί και οι συζητήσεις στους κόλπους του ποντιακού χώρου γίνονται τον τελευταίο καιρό πιο έντονοι για τις νέες θέσεις, όπως μπαίνουν στο θεματολόγιο του Β' Παγκοσμίου Συνεδρίου του Ποντιακού Ελληνισμού, που προϋποθέτουν συμμετοχή και αποκέντρωση, την απαίτηση της βάσης των πρωτοβάθμιων οργανώσεων για συμμετοχή και όχι να είναι απλοί θεατές ή επικυρωτές των αποφάσεων των διοικήσεών τους, για τις διεργασίες στα πρωτοβάθμια όργανα του ποντιακού χώρου και κυρίως της επαρχίας, που ζητάει ισότιμη συμμετοχή στις αποφάσεις με τους μεγάλους ποντιακούς συλλόγους, αμφισβητώντας την αποκλειστικότητα σε αυτές τις αποφάσεις, που τώρα ακόμη αναγκάζεται να επικυρώσει σε κάποιους μεμονωμένους αντιπροσώπους - συμβούλους ή με κάποιες επικυρωτικές συγκεντρώσεις - συνελεύσεις.
Αυτοί οι προβληματισμοί γίνονται στο πλαίσιο του επαναπροσδιορισμού του ποντιακού ζητήματος σήμερα και των καινούργιων θέσεων που μπαίνουν στο Β' Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού, όπως η αναγνώριση της γενοκτονίας, το πέρασμα της ιστορίας του Πόντου στα σχολεία και η αναγνώριση του αντάρτικου απελευθερωτικό αγώνα των Ποντίων.
Άρα, η οργανωτική δομή είναι ο βασικός μοχλός της προώθησης των παραπάνω θέσεων, ο επιταχυντής των διαδικασιών για τη μαζική οργανωτική ενότητα, η εγγύηση για τη σταθερότητα μιας πορείας, που θα στοχεύει στην κατάκτηση των παραπάνω στόχων. Η οργάνωση είναι η βασική αρχή του αγώνα για τη διεκδίκηση και ικανοποίηση των στόχων που βάζει σήμερα ο ποντιακός χώρος, το εργαλείο για την προώθηση των προβλημάτων για λύση.
Η κυρίαρχη αστική ιδεολογία στάθηκε εμπόδιο στην οργανωτική ανάπτυξη του ποντιακού χώρου, αρνούμενη να κάνει γνωστή την ιστορία του ποντιακού ελληνισμού, τα αίτια του ξεριζωμού, τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων.
Η μαζική ποντιακή ενότητα πρέπει να παίξει τον ρόλο της, πρέπει να απαιτήσει και να κατακτήσει άμεσα να ακούγεται η φωνή της, οι απόψεις - προτάσεις της για τα θέματα που την αφορούν. Πρέπει να επεξεργαστεί συνολικό σχέδιο οργανωτικής αναδιάταξης - ενοποίησης σε παγκόσμιο επίπεδο.
Με τις σημερινές εξελίξεις δίνεται η δυνατότητα για την οργανωτική ενότητα του ποντιακού χώρου σε πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο και τριτοβάθμιο επίπεδο, με δημοκρατικές διαδικασίες. Το Β' Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού σήμερα εδώ στη Θεσσαλονίκη, πιστεύω πως θα προσπαθήσει να δώσει τη λύση.
Η πρόταση είναι να συγκληθεί ειδικό συνέδριο για τη δομή και διάρθρωση του ποντιακού χώρου. Από τη μεριά της ΠΕΠΣ προτείνεται οι ομοσπονδίες να επιλέξουν η κάθε μία αντιπροσώπους, οι οποίοι θα απαρτίσουν δύο επιτροπές, από τις οποίες η μία θα επεξεργαστεί και θα προωθήσει τις αποφάσεις του συνεδρίου μέχρι το επόμενο, που θα πρέπει να γίνει ύστερα από τέσσερα χρόνια, και η άλλη θα ασχοληθεί, μέσα σε διάστημα τριών χρόνων, καθαρά με τη δομή ανασυγκρότησης, την οργανωτική του ποντιακού χώρου, με δημοκρατικές διαδικασίες. Έτσι θα βγει το παγκόσμιο, τριτοβάθμιο όργανο.
Προτείνουμε την αλλαγή του καταστατικού των ομοσπονδιών για τον αριθμό αντιπροσώπων από τα πρωτοβάθμια όργανά τους, δηλαδή των ψηφισάντων μελών. Αυτό θα συντελέσει στην ενεργοποίηση της βάσης, για να μην λειτουργούμε μόνον σε επίπεδο διοικητικού συμβουλίου. Αν δεν οργανώσουμε τη βάση μας, δεν μπορούμε να διεκδικούμε τίποτε από όσα θα αποφασίσουμε σήμερα. Θα μείνουν όλα στα χαρτιά. Επιδιώκουμε οπωσδήποτε την ενεργοποίηση της βάσης, η οποία επιτυγχάνεται μόνον με δημοκρατικές διαδικασίες. Η εκλογή των αντιπροσώπων που θα προβλέπεται από τα καταστατικά των ομοσπονδιών πώς θα εκπροσωπούνται, με κάποιο μέτρο που σίγουρα θα αποφασίσουν. Και από τις ομοσπονδίες προς το τριτοβάθμιο όργανο, πάλι με διαδικασίες εκλογικές.
Η τελική πρόταση είναι να επιλέξουν οι τρεις ομοσπονδίες αυτά τα δύο όργανα. Το ένα που θα επεξεργαστεί και θα προωθήσει τις αποφάσεις του συνεδρίου και η άλλη που θα επεξεργαστεί την οργανωτική δομή του ποντιακού χώρου, του οργανωτικού συνεδρίου, που προτείνουμε να γίνει μέσα σε τρία χρόνια.
 |
| Το μνημείο για τη γενοκτονία , που στήθηκε στην πλατεία Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκη το 2006. |
Ο εισηγητής - πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας ΗΠΑ - Καναδά Μιχάλης Μουρατίδης είπε:
Αν κοιτάξετε τα θέματα του πρώτου συνεδρίου, θα δείτε ότι για όσα μιλήσαμε την πρώτη φορά, περίπου για τα ίδια μιλήσαμε και αυτή τη φορά. Όμως, να δούμε στην τελευταία σελίδα του τόμου με τα πρακτικά του Α' συνεδρίου, ένα μόνον έχουμε υλοποιήσει. Δηλαδή οργανώσαμε το Β' συνέδριο.
Εύλογα μπαίνει το ερώτημα, ποιο χαρακτήρα θα έχει το επόμενο συνέδριο. Ποιος θα αναλάβει την οργάνωση του συνεδρίου. Ποιος θα είναι πρόεδρος. Πότε και πού θα γίνει το συνέδριο. Όλα αυτά τα ακούω κάθε μέρα εδώ στο συνέδριο. Φυσικά, τίποτε σοβαρότερο δεν μας απασχολεί, γιατί νομίζω ότι δεν σταθήκαμε ποτέ σαν ποντιακός ελληνισμός να μελετήσουμε τα προβλήματά μας και να τα επιλύσουμε.
Άλλωστε, το γεγονός ότι δεν έχουν επιλυθεί τα προβλήματά μας στα 65 χρόνια που βρισκόμαστε στη μητρόπολη, νομίζω ότι είναι αυτός ο λόγος. Διότι δεν καθίσαμε να δουλέψουμε μεθοδικά πάνω στα προβλήματά μας. Φυσικό είναι ότι τα θέματα αυτά δημιουργούν ορισμένα προβλήματα. Τα προβλήματα πολλές φορές χωρίς αποτελέσματα. Και αυτό γιατί δεν διαλέγουμε μεθοδευμένο προγραμματισμό. Προγραμματισμός θα μας προφυλάξει από προχειρότητα και να μην επιτρέπει ορισμένους να βρίσκονται στον χώρο μας, που θέλουν μόνον τα πρωτεία και να προβάλλουν μόνον τον εαυτό τους.
Τα συνέδρια κατά την άποψη της ομοσπονδίας μας πρέπει να στοχεύουν στη δημιουργία προϋποθέσεων επίλυσης προβλημάτων. Προβλημάτων που έμειναν χρόνια τώρα άλυτα. Τα συνέδρια πρέπει να ελέγχουν το παρόν αυστηρά, ό,τι κάναμε μέχρι τώρα. Ταυτόχρονα, να δημιουργούν νέα οράματα στην πορεία του λαού μας και να τα προωθούν. Στα συνέδρια πρέπει να καλλιεργείται η ενότητα, η δημιουργία φορέων που θα μας δίνει το δικαίωμα και τη δύναμη να απαιτούμε τα δίκαιά μας ως δυνατοί και όχι σαν φτωχοί συγγενείς.
Όλοι μας λένε πως πρέπει να οργανωθούμε, να ενωθούμε. Η ένωση, όμως, είναι μεγάλη αρετή και δεν επιτυγχάνεται μόνον με λόγια. Επιτυγχάνεται με πολλή δουλειά και αγώνα. Και σε αυτό το σημείο θα καλούσα όλους μας, σαν τον εαυτό μου, να βάλουμε στην άκρη ό,τι μας διαιρεί και να οργανωθούμε κάτω από μία βάση, και ό,τι κάναμε μέχρι τώρα, να το υλοποιήσουμε.
Αν ρωτήσουμε ο καθένας τον εαυτό του, είστε ικανοποιημένος από τη δουλειά που κάναμε μέχρι τώρα, φοβούμαι ότι η απάντηση που θα πάρει δεν θα είναι θετική, διότι ο καθένας, πιστεύω, πως λέει ότι εγώ είπα το εκεί και εκείνος ’κι εποίκεν άτο ή ’κ’ έκσε μας. Κι εγώ ντο να ευτάω 'κ' επορώ να κάθουμαι σ’ ατό το επίπεδο να καλατσεύω.
Το σύνολο του απόδημου ελληνισμού και ο ελλαδικός ελληνισμός δεν νομίζω ότι από την οργάνωσή του μπόρεσε να πει ότι έδωσε τόσες υποτροφίες, ώστε να έχουμε έναν επιστήμονα, για τον οποίο να λέμε πως είναι δικό μας σπλάχνο, πως εμείς βοηθήσαμε να φτάσει εκεί επάνω, σε παγκόσμια ακτινοβολία. Νομίζω ότι πρέπει να στρέψουμε την προσοχή μας προς αυτήν την κατεύθυνση, εάν θέλουμε να λέμε πως είμαστε άξιοι απόγονοι εκείνων που κράτησαν την ελληνικότητά μας τόσες χιλιάδες χρόνια εκεί στον Πόντο.
Πρέπει να συγκροτήσουμε σήμερα μια εκτελεστική επιτροπή υλοποίησης αποφάσεων του παρόντος συνεδρίου, για να μην έχουμε τα ίδια αποτελέσματα με το A' παγκόσμιο συνέδριο. Συνεπώς, η πρότασή μας είναι σαν ομοσπονδία να συγκροτήσουμε μια επιτροπή εκτελεστική, υλοποίηση των πορισμάτων του παρόντος συνεδρίου.
Η οργάνωση δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Θέλει δουλειά. Είπαμε ότι η επιστημονική επιτροπή θα αναλάβει την ευθύνη των επιστημονικών συνεδρίων, τα πορίσματα των οποίων θα ανακοινώνονται σε τέτοια συνέδρια και μεγαλύτερα, ώστε να έχουν και την ισχύ που πρέπει. Διότι πιστεύω ότι οι 40 τόσες εισηγήσεις που γίνονται μέσα, θα πάρουν μόνον τη θέση σε κάποιο βιβλίο, δεν θα κάνουν καμία αποτελεσματική δουλειά. Αυτή είναι προσωπικά η άποψή μας.
Θα πρέπει να συγκροτηθεί λειτουργική οργανωτική επιτροπή που θα αναλάβει την ευθύνη δημιουργίας εσωτερικών οργανισμών των συνεδρίων, προσυνεδρίων και συμποσίων. Συνεπώς, θα πρέπει να υπάρξει μια νομοθετική, αν μου επιτρέπεται αυτός ο όρος, ρύθμιση λειτουργίας οργανωτικής επιτροπής, η οποία θα αναλάβει την ευθύνη να φτιάξει αυτούς τους εσωτερικούς κανονισμούς, ώστε να μπορούμε να λειτουργούμε πολύ καλύτερα και πιο αποτελεσματικά.
Ελπίζω ότι αν δημιουργηθούν αυτά τα τρία, θα φτάσουμε κάποτε μετά από τέσσερα χρόνια, και τότε θα έχουμε τη δύναμη και την υπομονή, ώστε να δημιουργήσουμε το όργανο, το τριτοβάθμιο, που θα μας αντιπροσωπεύει.
Ο χαρακτήρας του συνεδρίου θα πρέπει να είναι εθνικός, πολιτιστικός, οργανωτικός και επιστημονικός.
Την ευθύνη των συνεδρίων, σε πρώτη φάση, όπως είμαστε, πρέπει να την έχουν οι ομοσπονδίες. Τον πρώτο λόγο θα πρέπει να τον έχει η ομοσπονδία της χώρας που κάνει το συνέδριο. Στην οργανωτική επιτροπή ήμασταν έξι από την Ευρώπη και έξι από την Αμερική, όμως οφείλω να σας πω ότι η επιτροπή δεν δούλεψε όπως έπρεπε. Δεν θέλω να επιρρίψω ευθύνες σε καμία περίπτωση. Ο καθένας λέει, τ’ εμόν το ταν άσπρον έν’.
Ως ομοσπονδία θεωρούμε ότι δεν πρέπει να μονοπωληθεί το συνέδριο να γίνεται πάντοτε στη Θεσσαλονίκη. Αυτό είναι λάθος, διότι πιστεύω ότι ένας λόγος που υπάρχει κάποια διαμάχη μεταξύ βορρά - νότου πιθανόν να είναι και αυτός. Συνεπώς, αν θέλουμε να είμαστε ομοσπονδία μεγάλη και τρανή, αν θέλουμε να έχουμε οργάνωση τέτοια, θα πρέπει να αγκαλιάσουμε όλες τις περιοχές. Και βλέπω παραπάνω ότι πρέπει να γίνει ένα συνέδριο στην Αθήνα, γιατί εκεί είναι η κυβέρνηση και θα δοθεί μεγαλύτερη δημοσιότητα εκεί πέρα.
Πιστεύω ότι το συνέδριο δεν πρέπει να γίνεται κάθε τέσσερα ή πέντε χρόνια, αλλά κάθε τέσσερα χρόνια, να γίνει θεσμός. Φτάνω στο σημείο να σας πω ότι η ομοσπονδία μας, με πρόταση σωματείου της, αν υπάρξει πρόβλημα, θέτει και αυτή υποψηφιότητα να πάρει τη διοργάνωση του Γ' Παγκοσμίου Συνεδρίου του Ποντιακού Ελληνισμού στο Τορόντο, όπου υπάρχουν πολλοί χώροι για φιλοξενία και οργάνωση.
Ο εισηγητής από την Ομοσπονδία Δυτικής Γερμανίας - Δυτικού Βερολίνου Χρήστος Παπαδόπουλος είπε:
Το Α' και το Β' παγκόσμιο συνέδριο του ποντιακού ελληνισμού το 1985 και το 1988 είναι πλέον ιστορικά γεγονότα και μεγάλοι σταθμοί στην ιστορία των Ποντίων. Η όλη διεξαγωγή αυτών των δύο συνεδρίων, η προβολή στον ημερήσιο τύπο, η κήρυξη των εργασιών τους από τον πρωθυπουργό της Ελλάδας κ. Ανδρέα Παπανδρέου, οι εισηγήσεις και γενικά όλες οι εκδηλώσεις δικαιώνουν τη σύλληψη της ιδέας σύγκλησής τους, αποδεικνύει την ιστορική τους αξία και μας κάνει να νιώθουμε περηφάνια για την ιστορία μας, για την καταγωγή μας.
Στο Α' παγκόσμιο συνέδριο μπήκαν οι στόχοι και οι σκοποί και βγήκαν πορίσματα. Επισημάνθηκε, όμως, ένα βασικό, το πιο βασικό για μας θέμα, το θέμα της οργάνωσης του ποντιακού ελληνισμού, καθώς και το θέμα της οργάνωσης των παγκόσμιων συνεδρίων.
Στο Β' παγκόσμιο συνέδριο αποδεικνύεται ξεκάθαρα ότι το πιο βασικό αυτό θέμα, η οργάνωση, εξακολουθεί να παραμένει πρόβλημα. Πρόβλημα που άλλους απασχολεί και άλλους όχι. Το συνέδριο, όμως, συγκλήθηκε και διεξάγεται. Αλί εμάς και βάι εμάς, πότε θα οργανωθούμε.
Οι Ελληνοπόντιοι απαιτούν: Παγκόσμια καταδίκη της τακτικής της γενοκτονίας των τουρκικών κυβερνήσεων, ολοκλήρωση του αφοπλισμού και παγίωση της ειρήνης, να περιέλθει στους ξεριζωμένους η διαχείριση της ανταλλάξιμης περιουσίας, να περάσει η ιστορία του Πόντου στα σχολικά βιβλία, οριστική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού, σεβασμός στα ανθρώπινα δικαιώματα.
Να απαιτούμε και να διεκδικούμε, αλλά και να φιλοσοφούμε, όχι για να κάνουμε φιλοσοφία λόγου, αλλά έργου.
Είμαστε ένας λαός με βαθιές ρίζες και με ένα παρελθόν μοναδικό στον κόσμο. Για να σταδιοδρομήσουμε μέσα στον σύγχρονο πολιτισμό, πρέπει να διατυπώσουμε υψηλά ιδανικά ανθρωπισμού. Να το βάλουμε βαθιά μέσα στην ψυχή μας, για να τονώσουμε την πεποίθηση στον εαυτό μας και να μας βοηθήσουν να μορφώσουμε τη συνείδηση των δικαιωμάτων και των καθηκόντων μας.
Προτείνουμε οργάνωση των συλλόγων Ποντίων και των ενώσεων σε ομοσπονδίες Ελλάδας, Δυτικής Γερμανίας, ΗΠΑ - Καναδά, Αυστραλίας, που θα δημιουργηθούν. Οι αντιπρόσωποι που θα παίρνουν μέρος στο συνέδριο της ομοσπονδίας τους, πόσοι θα είναι θα το καθορίζει το καταστατικό της ομοσπονδίας. Θα πρέπει να εκλέγονται μέσα από τις γενικές συνελεύσεις των συλλόγων τους. Για να εκλέγουν αυτοί, μετά, το διοικητικό συμβούλιο της ομοσπονδίας τους.
Οργάνωση όλων των ομοσπονδιών Ελλάδας και απόδημου ελληνισμού, κατά χώρα, όπου υπάρχουν και λειτουργούν και όπου μπορούν να ιδρυθούν, σε ένα παγκόσμιο όργανο, με οντότητα και κύρος, με μοναδικό σκοπό την επιλογή, καταγραφή, επεξεργασία, τεκμηρίωση και προβολή των δίκαιων αιτημάτων του απανταχού ποντιακού ελληνισμού, για αναγνώριση και δικαίωση.
Εμείς οι Έλληνες Πόντιοι, που ζούμε και εργαζόμαστε στη Δυτική Γερμανία, προτείνουμε σε αυτό το συνέδριο να συγκροτηθεί παγκόσμια επιτροπή εφαρμογής των αποφάσεων του συνεδρίου. Η επιτροπή πρέπει να έχει τέτοια σύνθεση, ώστε καμία απόφαση να μην παρθεί χωρίς την έγκριση μελών από δύο τουλάχιστον ομοσπονδίες. Δηλαδή δεν θεωρείται αρκετή η απλή πλειοψηφία των παρόντων. Η επιτροπή αυτή να είναι ενδεκαμελής και να αποτελείται από πέντε μέλη από τον ελλαδικό χώρο, 3 μέλη από τη Γερμανία και τρία αν δημιουργηθεί ομοσπονδία στην Αμερική ή στη Ρωσία.
Το προεδρείο θα εναλλάσσεται κάθε χρόνο. Δηλαδή στον πρώτο χρόνο θα προεδρεύει η ομοσπονδία της Ελλάδας, στον δεύτερο η ομοσπονδία ΗΠΑ - Καναδά και στον τρίτο η ομοσπονδία Δ. Γερμανίας. Τα μέλη της επιτροπής εκλέγονται από τα μέλη της ομοσπονδίας και η εκλογή τους είναι αμετάκλητη για την περίοδο που θα μεσολαβήσει ανάμεσα στο Β' και Γ' παγκόσμιο συνέδριο. Η επιτροπή θα συνεδριάζει, τουλάχιστον μία φορά το χρόνο, στην έδρα της ομοσπονδίας, που θα προεδρεύει και θα μπορεί να συγκροτεί ομάδες εργασίας για τη μελέτη και προβολή διαφόρων προβλημάτων, καθώς επίσης και ημερίδες, συμπόσια με γνωστικό αντικείμενο του ποντιακού ελληνισμού.
Ο εκπρόσωπος της ΠΕΠΣ Ευθύμης Ευθυμιάδης είπε, παρεμβαίνοντας:
Νομίζω ότι το πού θα γίνεται το συνέδριο ανήκει καθαρά στα οργανωτικά θέματα. Και όταν η οργανωτική επιτροπή εκλέξει το παγκόσμιο όργανό της, στο οποίο θα εκπροσωπούνται όλες οι ομοσπονδίες, θα αποφασίσει και δεν είναι θέμα να συζητάμε σήμερα και να κολλήσουμε τις εργασίες του συνεδρίου.
Ο Τάσος Κυπριτίδης, μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Β' συνεδρίου, είπε: Ήθελα να υποβάλω μια ερώτηση στον εκπρόσωπο της Δυτικής Γερμανίας, τον Χρήστο Παπαδόπουλο. Οι επιτροπές θα αποφασίζουν πού θα γίνονται τα συνέδρια και πώς θα εκπροσωπούνται και στη συνέχεια, πώς θα γίνει το συνέδριο και πού; Πώς θα αποφασίζει αυτή η επιτροπή και θα λέει ένα χρόνο θα γίνει στην Ελλάδα, στη Θεσσαλονίκη ας πούμε, ένα χρόνο στη Δ. Γερμανία, έναν χρόνο στην Αμερική κ. τ. λ. Με ποιον γνώμονα αυτούς τους ένδεκα αντιπροσώπους, που είπε ότι θα πρέπει να εκλέξουμε σαν επιτροπή, πώς θα τους μοιράζει, τρεις στη Δ. Γερμανία, τρεις στον Καναδά, πέντε στην Ελλάδα. Δεν το βλέπω... Θα πρέπει ανάλογα με τον αριθμό των σωματείων να γίνει η κατανομή των αντιπροσώπων.
Ο Χρήστος Σαββουλίδης του Καλλιτεχνικού Οργανισμού Άνω Λιοσίων «Τραπεζούντα», αναφέρει: Όλοι οι εισηγητές μίλησαν για μια ομοσπονδία στην Ελλάδα, μια στη Δ. Γερμανία, μία στις ΗΠΑ - Καναδά. Δεν γνωρίζω τι θέση θα πάρει η Ο. Ε. αυτή ή το όργανο αυτό, αν ιδρυθούν και άλλες ομοσπονδίες στην Ελλάδα, όπως στην Αθήνα, αφού ήδη υπάρχει. Εντός δύο - τριών μηνών ιδρύεται ομοσπονδία νότιας Ελλάδας.
Η Τασούλα Καμπουρίδου, μέλος της οργανωτικής επιτροπής, ανέφερε: Το 1983, όταν ήμασταν στο παμποντιακό συνέδριο ΗΠΑ - Καναδά στη Νέα Υόρκη, τότε για πρώτη φορά προτάθηκε από τον κ. Ιντζέ να γίνει παγκόσμιο συνέδριο και έγινε το 1985. Στο Α' Παγκόσμιο Συνέδριο του Ποντιακού Ελληνισμού το 1985 αποφασίστηκε να γίνεται το συνέδριο κάθε τέσσερα χρόνια. Αλλά εφέτος γίνεται μετά από τρία χρόνια, και αυτό για να μην συμπέσει με το παμμακεδονικό συνέδριο που θα γίνει του χρόνου, το 1989. Δηλαδή η απόφαση ήταν ειλημμένη και να μην επανερχόμαστε κάθε τρία, τέσσερα ή πέντε χρόνια.
Και ένα δεύτερο: Πώς είναι δυνατόν να αναλάβουν οι ομοσπονδίες την οργάνωση, όταν, όπως βλέπουμε, η φετινή οργανωτική επιτροπή αποτελείται από 30 άτομα και, το τονίζω, τα άτομα που ήρθαν από έξω ήταν ένα και δύο; Δηλαδή ανέλαβε το βάρος η Θεσσαλονίκη, διότι είναι και προσφυγομάνα.
Ο Χαράλαμπος Αποστολίδης από την Εύξεινο Λέσχη Θεσσαλονίκης, ρωτά: Πόσο έχετε ξεχάσει ότι το κομμάτι που έχει μεγαλύτερη ανάγκη από ιδιαίτερη οργάνωση με ειδική κατεύθυνση είναι η νεολαία. Με δεδομένη την ενσωμάτωση της τρίτης γενιάς των Ποντίων εδώ στην Ελλάδα, πολύ περισσότερο στο εξωτερικό. Και επίσης να σας υπενθυμίσω, ρωτώντας σας πάλι, ότι τόσο πολύ μας διαφεύγει όλους πως η αναγκαιότητα αυτής της οργάνωσης αυτής της νεολαίας, αν δεν θέλετε μετά από 30 χρόνια, όταν θα φύγει αυτή εδώ η γενιά των σαραντάρηδων, που οργανώνει το συνέδριο, υπάρχει μεν οργάνωση, αλλά να υπάρχουν υποκείμενα αυτής της οργάνωσης.
 |
| Π. Τανιμανίδης |
Ο Παναγιώτης Τανιμανίδης, πρόεδρος του Β' συνεδρίου, παρεμβαίνοντας, λέει: Θα ήθελα να κάνω μια διευκρίνιση πάνω στο θέμα αν θα πρέπει να γίνει παγκόσμιο συνέδριο έξω από τον ελλαδικό χώρο. Πρώτο, παρακαλώ, αν συμφωνείτε, να το αποφασίσει αυτό το οργανωτικό συνέδριο. Δεύτερο, η εκτελεστική επιτροπή να συγκροτηθεί με απόφαση των ομοσπονδιών. Νομίζω ότι συμφωνούμε όλοι. Επιστημονικά συμπόσια μπορεί και πρέπει να οργανωθούν και από τους απόδημους πριν από το Γ' Παγκόσμιο Συνέδριο. Και τέλος, το παγκόσμιο όργανο, που έχει προταθεί, να έχει Δ. Σ. αντιπροσωπευτικό. Και όλα αυτά σύμφωνα με τη γνώμη των εισηγητών, γιατί για να ακουστεί η φωνή του ποντιακού ελληνισμού, χρειάζεται ενότητα.
Ο εισηγητής Γιάννης Ταρνανίδης τονίζει: Είδα ότι η ατμόσφαιρα θέλει ένεση αγάπης. Γιατί δίκαιο υπάρχει και λάθη γίνονται. Αλλά με αγάπη και πολιτισμό. Να εξαντλήσουμε τα όρια της ευγένειάς μας, για να μη θίγομαι ο ένας τον άλλον. Γ ενική παρατήρηση, ότι έτσι όπως πάει το συνέδριό μας, αν κρατούσε η συζήτηση, φοβάμαι ότι θα είχαμε φτάσει σε διαπληκτισμούς και διχασμό. Ευτυχώς που τελειώνει. Γιαυτό καλύτερα να γίνονται πιο αργά τα συνέδρια, να είμαστε πιο αγαπημένοι. Γιατί αυτός είναι ο σκοπός μας.
Στις τοποθετήσεις που θα κάνω, επειδή δεν υπάρχει χρόνος, παρακαλώ μην παρεξηγηθώ, θα δώσω κάποιες επιγραμματικές απαντήσεις.
1 .Τόπος διοργάνωσης του συνεδρίου. Κατ’ αρχήν από την πείρα που έχω, και επιτρέψτε μου να πω ότι έχω πείρα, συνήθως όταν τελειώνει το ένα συνέδριο, ορίζεται ο τόπος και ο χρόνος του επόμενου συνεδρίου. Επομένως πρέπει τώρα να γίνει αυτό. Λέω ότι πρέπει να είναι η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Θεσσαλονίκη για τους εξής λόγους και μην με παρεξηγήσετε, αδελφοί από τις άλλες περιοχές.
Ο λόγος είναι ο εξής: Θα μπορούσε να γίνει αλλού μόνον αν μας επέτρεπαν να γίνει στην Τραπεζούντα. Και προσέξτε το αυτό, να μην φανούμε ότι είμαστε περιπλανώμενοι. Έστω και αν ξέρουμε ότι του χρόνου, μπορεί να μπει το θέμα της γενοκτονίας και να το προτείνουμε και να το προβάλουμε στον ΟΗΕ, εδώ να γίνει και η προβολή να γίνει εκεί. Εμείς έχουμε τόπο, δεν είμαστε ξένοι, όπου βρεθούμε.
2.Απαράδεκτη η ανάμιξη επιστημονικών και λαϊκών θεμάτων σε συνέδρια, διότι δημιουργούνται προβλήματα. Δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, ο μηχανικός, έτσι ας πω, με τον θεολόγο. Ο ένας μιλάει άλλη γλώσσα και για άλλα θέματα και ο άλλος για άλλα.
Επομένως, αν την επόμενη φορά υπάρχουν πολλά θέματα, χωρίστε τα, επιστημονικά και άλλα, για να μπορούμε να συνεννοούμαστε. Και επίσης, όσο μπορείτε περισσότερους ξένους ομιλητές για τα ποντιακά θέματα. Παίζει πολύ σπουδαίο ρόλο αυτό.
3.Οι διοργανωτές, φροντίστε - δεν θέλω να θίξω κανέναν - πάντοτε στην οργανωτική επιτροπή να είναι άνθρωποι με πείρα και με γνώσεις. Δεν φτάνει να είσαι μέλος σε ένα σωματείο.
4.Μια πρότασή μου είναι, τα σημεία στα οποία συναντιούνται οι απόψεις όλων των εισηγητών, να συγκεντρωθούν και αφού τεθούν υπόψη τους, να προχωρήσετε μόνο σε εκείνα στα οποία διαφωνούν.
Ο εισηγητής από την Ποντιακή Εστία Μελβούρνης Ευστάθιος Τσιταρίδης είπε:
Αρχικά θέλω να πω κάτι, που ίσως να ξεφύγω από το θέμα, αλλά το θεωρώ υποχρέωσή μου. Θα ήταν προτιμότερο να μην γινόταν το συνέδριο, αν μαζευτήκαμε εδώ από όλα τα μέρη της υδρογείου, όπου διαβιούν Πόντιοι, ενώ συγκεντρωθήκαμε εδώ με τέτοιο παλμό και ενθουσιασμό ψυχής, για να λύσουμε τα ποντιακά προβλήματα και αντί για αυτό προκαλούμε διασπάσεις μεταξύ μας, ζητάμε άλλες συνεδριάσεις και άλλες ομοσπονδίες, που θα αναλάβουν να οργανώσουν δικά τους συνέδρια, με δικό τους τρόπο.
Η προσφορά των Ποντίων του Καναδά είναι καλή, αλλά θεωρώ ότι για την ώρα τουλάχιστον η Θεσσαλονίκη είναι ο ενδεδειγμένος τόπος για τη σύγκληση του επόμενου συνεδρίου. Αν κάποια ομοσπονδία θέλει να οργανώσει ένα συνέδριο, θα πρέπει να παρουσιάσει τους λόγους και εγγυήσεις για τη σωστή διεξαγωγή.
Θέλω να προσεχθεί ότι η γενοκτονία έγινε σε βάρος όλου του ελληνισμού της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης. Χρειάζονται συντονισμένες ενέργειες από όλους.
Χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή για τη νεολαία και εάν ο ελληνικός χώρος αντιμετωπίζει το φάσμα της αφομοίωσης, εμείς στην ξενιτιά το αντιμετωπίζουμε δύο φορές, γιατί υπάρχει το ενδεχόμενο της αφομοίωσης και σαν Έλληνες και σαν Πόντιοι. Και τρέχουμε τώρα προς όλες τις κατευθύνσεις και προσπαθούμε να κρατήσουμε τα παιδιά μας και σαν Έλληνες και σαν Πόντιοι. Ζητώ από το επόμενο συνέδριο να αναλάβει διαφορετική δραστηριότητα. Να συσταθούν επιτροπές, οι οποίες θα ασχοληθούν επιστημονικά με αυτόν τον τομέα, αλλά και στην ποντιακή λαογραφία, που είναι τα κοινά χαρακτηριστικά των Ποντίων. Γιατί αν χαθεί από όλους μας το κοινό χαρακτηριστικό των Ποντίων, η μουσική, η γλώσσα, τα τραγούδια, χάνουμε την ταυτότητά μας και θα ξέρουμε μόνον την ποντιακή ιστορία από τα βιβλία.
Τις απόψεις τους πάνω στα οργανωτικά θέματα και το θέμα της γενοκτονίας εξέφρασαν και οι Στάθης Ευσταθιάδης, Αναστάσιος Τσιτουρίδης, Πέτρος Προκοπίδης, Πάνος Σταυριανίδης, Ανθή Πορφυριάδου, Πέτρος Μαυροφρύδης, Νίκος Ταχταλίδης, Κώστα Φωτιάδης, Λάζαρος Καλαϊτζίδης, Βλάσης Αγτζίδης, Γιώργος Ελευθεριάδης, Ιορδάνης Σουρμελής, Γιώργος Μυρωνίδης, Χρήστος Τσορακλίδης, Αναστάσιος Θωίδης κ. ά.
Β' ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΠΟΝΤΙΑΚΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 31 ΙΟΥΛΗ-7 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1988
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου