Σαράντα ημέρες χωρίς τον Γιώργο Ανδρεάδη

Γιώργος Ανδρεάδης

1. Η ψυχή του και ο αγώνας του 

Είναι γνωστό από τη ζωντανή πίστη μας, τι σημαίνει η συμπλήρωση και η παρέλευση σαράντα ημερών από την κοίμηση ενός συνανθρώπου μας. Είναι γνωστό πως και πότε  πρέπει να μνημονεύουμε τον αγαπημένο συγγενή, φίλο, γνωστό και πνευματικό μας αδελφό, που έφυγε από αυτή τη ζωή. 

Οι σαράντα ημέρες χωρίς τον Γιώργο Ανδρεάδη, τον αγαπημένο φίλο και συναγωνιστή, αποτελούν μετάβαση για όλους μας. Πρωτίστως για τη ψυχή του καθώς και  για όλους όσους τον αγάπησαν και πορεύτηκαν μαζί του σε αγώνες, δοκιμασίες και εμπόδια που συναντά κάθε άνθρωπος. 

Είναι γεγονός ότι οι μεταπολεμικές πολιτικές ελίτ της Ελλάδας ήταν εχθρικές έναντι της μνήμης, της ταυτότητας και της γνώσης. Η κοινή ένταξη της Ελλάδας και της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και η ταύτιση των ελληνικών συμφερόντων με ξένα, αποξένωσε τον ελληνικό λαό από την ιστορική του πορεία. 

     Για τη Γενοκτονία και την ιστορική μνήμη ούτε λόγος και κυρίως ούτε πράξη να γίνεται. Η δημοσίευση κειμένων και βιβλίων για τη Γενοκτονία   και τις χιλιάδες κρυφές άγνωστες ιστορίες της στη δεκαετία του 1980 έγινε μέσα σε ένα εχθρικό περιβάλλον από ανθρώπους όπως  ο Γιώργος Ανδρεάδης, ο οποίος  έδωσε μία άλλη διάσταση στην υπόθεση της Γενοκτονίας με τα έργα του ο "Θόδωρον", η "Τολίκα", η "Ταμάμα". 

2.Το έργο "Ταμάμα" ως σύμβολο της ζωής του Γιώργου Ανδρεάδη
     

Η Ταμάμα είναι η ιστορία ενός ακόμη κοριτσιού που αποκόπηκε κατά τη διάρκεια της   Γενοκτονίας, από  την οικογένειά της  και  το 1916 βρήκε καταφύγιο σε  μια τουρκική οικογένεια. Σε προχωρημένη ηλικία   άρχισε να μιλάει ξανά την μητρική της γλώσσα και να  ζητάει να πάει στο χωριό της, αρχίζοντας έτσι μία  ιστορία που κατέληξε στην επανένωση με την  οικογένειά της που είχε καταφύγει στην Ελλάδα. 

Στην Ταμάμα, η οποία έχει μεταφραστεί στην ποντιακή διάλεκτο και σε οχτώ γλώσσες, ανάμεσά τους η τουρκική και η κινεζική, βασίστηκε η ιστορική όπως αποδεικνύεται κινηματογραφική ταινία «Περιμένοντας τα Σύννεφα», η οποία σκηνοθετήθηκε από τη γεννημένη στην Τραπεζούντα Γεσίμ Ουστάουγλου, σε συνεργασία με τον Πέτρο Μάρκαρη. Η  Ουστάουγλου, ανήκει στη μεγάλη ομάδα Τούρκων πολιτών και δημοκρατών που μάχονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Τουρκία, τόσο στη γειτονική χώρα, όσο και στο εξωτερικό.

     Ο Ανδρεάδης μέσα από το έργο "Ταμάμα" και τα πραγματικά γεγονότα που έχει καταγράψει, προβάλλεται η Γενοκτονία  και στοχεύει στην ιστορική αποκατάσταση της μνήμης των θυμάτων. Η αναγνώριση του διαπραχθέντος εγκλήματος, η συγνώμη από την τουρκική ηγεσία και λαό θα είναι ένα βήμα μπροστά για την αναγέννηση του τουρκικού λαού και την πορεία του προς την απελευθέρωση και τον εκδημοκρατισμό.

  Για ανθρώπους όπως ο Γιώργος Ανδρεάδης που άνοιξαν τον  αγώνα αναγνώρισης και δικαίωσης, με έργα όπως η "Ταμάμα", που  συμπύκνωσε  στο πρόσωπό του και στο έργο του την ιστορία του Ελληνισμού της Ανατολής και ειδικότερα του Πόντου, μπορούμε να είμαστε περήφανοι που συνομιλήσαμε, συζητήσαμε, αγωνιστήκαμε και πορευτήκαμε μαζί τους.  

Με τον Γιώργο Ανδρεάδη κατανοήσαμε πολλά από όσα συνέβησαν, όσα συμβαίνουν, αλλά και όσα θα συμβούν. Γιώργο σε ευχαριστούμε για την "Ταμάμα" και για όσα πρόσφερες ανιδιοτελώς και χωρίς ανταλλάγματα, Γιώργο σε ευχαριστούμε για την αγάπη και τη φιλία σου, 

Γιώργο Καλό Παράδεισο .

Θ. Μαλκίδης