ΠΟΝΤΙΑΚΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ ΦΩΤΩΝ (της Οινόης)

 Από της ερήμου ο Πρόδρομος 

ήλθε να βαπτίση τον Κύριον.

Βέβαιον Βασιλέα εβάπτισε,

Υιόν και Θεόν ωμολόγησε.

Γηγενείς, σκιρτάτε και χαίρεσθε,

τάξεις των Αγγέλων, ευφραίνεσθε.

Δόξα εν υψίστοις εκραύγαζον,

Κύριον και Θεόν  ωμολόγησαν

Έλεγεν ο κόσμος τον Κύριον

να αναγεννήση τον άνθρωπον.

Ζήτησον και σώσον το πρόβατον

το απολωλός, ω Θεάνθρωπε.

Ήλθε, κηρυττόμενον έβλεπε,

απορών εφάνη ο Πρόδρομος.

Θες μοι την παλάμην σου, Πρόδρομε,

βάπτισον ευθύς τον Δεσπότην σου

Ιορδάνη, ρεύσε τα νάματα,

ιν’ ανασκιρτήση τα ύδατα.

Οινόη

Κεφαλάς δρακόντων συνέθλασε

των κακοφρονούντων ο Κύριος.

Λέγουσιν οι Άγγελοι σήμερον,

ο Χριστός τον κόσμον εφώτισεν.

Μέγα και φρικτόν το μυστήριον,

δούλος τον Δεσπότην  εβάπτισε.

Νους ο  Ιωάννης ο Πρόδρομος

μέγας, να βαπτίση τον Κύριον.

Ξένος ο προφήτης ο Πρόδρομος,

μέγας, να βαπτίση τον Κύριον.

Όλον τον Αδάμ ανεκάλεσε

ο των όλων Κτίστης και Κύριος.

Παναγία, Δέσποινα του παντός,

σώσον τους εις Σε προσκυνούντας νυν.

Ρείθρα  Ιορδάνει, αγάλλεσθε,

την πορείαν άλλως λαμβάνετε.

Σήμερον ο Κτίστης δεδόξασται

δι’ αυτό το μέγα μυστήριον.

Τρεις γαρ υποστάσεις εγνώκαμεν,

Πατρός και Υιού και του Πνεύματος.

Υπό  Αρχαγγέλων υμνούμενον,

υπό Σεραφείμ δοξαζόμενον.

Φως γαρ τοις εν σκότει  επέλαμψε,

όταν ο Χριστός εβαπτίζετο.

Χαίροντες και χείρας προσάγοντες

και λαμπράν πανήγυριν άδοντες.

Ψάλλοντες Χριστόν τον Θεόν ημών,

δέξασθε λουτήρα βαπτίσματος.

Ω Θεός των όλων και Κύριος

δώη σας υγείαν και χαίρετε.