Όμως ο αυτοκρατορικός οίκος των Κομνηνών δεν εξοντώθηκε ολοκληρωτικά. Τα δυο παιδιά του Μανουήλ, γιου του αυτοκράτορα Ανδρόνικου, ο Αλέξιος και ο Δαυίδ, σώθηκαν.
Άρχοντες, φίλοι του παππού τους, πιστοί στον οίκο των Κομνηνών, με χρυσάφι και πολύτιμες πέτρες, τα φυγάδευσαν. Διέφυγαν στην Κολχίδα, όπου έγιναν δεκτοί μ' ενθουσιασμό. Έτσι παρέμειναν οι νόμιμοι κληρονόμοι της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας.
Το 1204 οι Φράγκοι, οι Σταυροφόροι της Δ' Σταυροφορίας κατέλυσαν την Βυζαντινή Αυτοκρατορία, καταλαμβάνοντας την Κωνσταντινούπολη. Φεύγοντας το κακό, δυο άλλοι αυτοκρατορικοί πρίγκιπες, ο Θεόδωρος Λάσκαρης και ο Μιχαήλ Άγγελος Κομνηνός Δούκας συγκρότησαν νέα βασίλεια.
Ο πρώτος το βασίλειο της Νίκαιας με πρωτεύουσα τη Νίκαια και ο δεύτερος το δεσποτάτο της Ηπείρου με πρωτεύουσα την Άρτα.
Με την αρχή της Φραγκοκρατίας, νέο κύμα αρχόντων, με τις οικογένειές τους, τους συγγενείς τους και τα πλούτη τους κατέφυγαν στην Κολχίδα. Ο Αλέξιος ήταν 22 μόνο χρόνων τότε, αλλά ένας Κομνηνός, και που σ' αυτόν στήριζαν τις ελπίδες τους.
Τότε ο Αλέξιος με τη βοήθεια της θείας του Θάμαρ, βασίλισσας της Γεωργίας, κι έχοντας επικεφαλής του στρατού (που είχε δημιουργήσει τα χρόνια αυτά στην κοιλάδα του Φάση, στην Κολχίδα) τον αδελφό του Δαβίδ, προχώρησε μέχρι τη χώρα των Τραπεζούντιων, δηλαδή: * "Η πρωτεύουσα Τραπεζούντα, η Τρίπολη, η Κερασούντα, το Μεσοχάλδιον, η Ιασωνίδα κι όλα τα κάστρα στα βουνά καθώς κι όλες οι μικρές πόλεις στις ακτές της θάλασσας Πόντου, μέχρι και την Αμισό και όλες οι πλούσιες σε καρπούς, κρασί και λάδι πεδιάδες της Σίδηρας και της Θεμισκύρας υποτάχτηκαν στο νέο κυβερνήτη".
Ακόμη κατέλαβε την πλούσια περιοχή της Σινώπης. Στη συνέχεια ο αδελφός του Αλέξιου, στρατηγός Δαβίδ, μ' ένα μέρος του Κολχικού στρατού, κατέκτησε την Παφλαγονία και προχώρησε προς την Προποντίδα.
Έτσι ο πρωτότοκος γιος του Μανουήλ Κομνηνού, Αλέξιος, αναγνωρίστηκε τότε και από τους Κωνσταντινουπολίτες άρχοντες αλλά και από όλους τους κατοίκους των παράκτιων περιοχών του Πόντου. Κι αναγνωρίστηκε, *"σαν ανεξάρτητος" από τον Βυζαντινό θρόνο άρχοντας, ως αυτοκράτορας, ως βασιλεύς, και μετέφερε την έδρα του Νεοκομνηνικού κράτους από τις όχθες του Φάση στην μεγάλη καλοχυρωμένη πόλη της Τραπεζούντας, πλάι στη Μαύρη θάλασσα. Αυτό έγινε τον Απρίλη του 1204 και αυτή η ίδια κατέστη στο εξής η δεύτερη πρωτεύουσα της Ελληνικής αυτοκρατορίας".
Η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας με τους Μεγάλους Κομνηνούς διατηρήθηκε 257 χρόνια κι αγωνίστηκε σκληρά, ενάντια στους ατέλειωτους επιδρομείς.
Κι έπεσε 7 χρόνια από την πτώση της Κωνσταντινούπολης. Οι Αυτοκράτορες της οι Μεγάλοι Κομνηνοί, που ανήκαν στην μεγάλη οικογένεια των Κομνηνών τιτλοφορούνταν: Αυτοκράτορες πάσης Ανατολής Ιβήρων και Περατείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου