Αυτό το αρκεί δεν αρκεί.

Νομίζαμε ότι είχαμε ξεμπερδέψει από το παλιό πολιτικό κατεστημένο.

Το “καινούριο” όμως,  το βγάζει ασπροπρόσωπο και συχνά το ξεπερνά.

Όσο βαθαίνει η κρίση, τόσο ο ξεπεσμός του πολιτικού προσωπικού μεγαλώνει. Άπατο το βαρέλι της ξεφτίλας.

Νομίζαμε ότι είχαμε ξεφορτωθεί τον Πάγκαλο και να σου άξιος διάδοχος του ο Νίκος Φίλης.

Ο άνθρωπος που τα χει κάνει όλα … της Φυλής!!!!

Μετά τον Μαριαντουανετισμό των μακαρονιών του και των πενταροδεκάρων του, ο Φίλης κατακτά όλη την προσοχή της κοινής γνώμης με την επιμονή στη θέση του πως δεν υπήρξε γενοκτονία των ποντίων, απλά εθνοκάθαρση, λειτουργώντας ως ζωντανός αντιπερισπασμός – για μια ακόμη φορά.

Το κάνει αυτό από το πόστο του Υπουργού παιδείας.  

Καθώς γνωρίζω ότι η ιστορία γράφεται από τους κάθε φορά νικητές, κρίνω τον ιστορικό αναθεωρητισμό ως κάτι το επιστημονικά ωφέλιμο.

Όταν όμως ο αναθεωρητισμός κινείται από πολιτικά έλυτρα, τότε είναι απλά προπαγάνδα, χυδαία όσο και η προηγουμένως κυρίαρχη μορφή της.

Μάταια λοιπόν προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από την επιστημονικότητα ο κ. Φίλης όταν πάσχει από ανίατο ρεπουσισμό που όχι απλά αλλοιώνει ή επιχειρεί να διαγράψει την ιστορική μνήμη αλλά και δίνει πατήματα σε χώρες κακοποιούς.

Για αυτό άλλωστε έγινε και ο ήρωας τουρκικών εφημερίδων.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Η διάκριση ανάμεσα στη γενοκτονία και την εθνοκάθαρση δεν είναι καλώς ορισμένη. Τα κοινά στοιχεία που περιέχονται στους δύο όρους είναι πολύ περισσότερα από επιμέρους διαφορές.

Ο όρος γενοκτονία επινοήθηκε μετά το ολοκαύτωμα των Εβραίων. Δεν περιορίστηκε όμως στο ιστορικό αυτό στιγμιότυπο ενώ απέκτησε και θέση στη φαρέτρα του διεθνές δικαίου.

Αυτό ακριβώς αρνείται ο κ. Φίλης, περιορίζοντας τη γενοκτονία στο αρχικό ιστορικό στιγμιότυπο της, αφαιρώντας από τη γενοκτονία των ποντίων αξιώσεις κατά των δραστών.

Γιατί αν κάτι χαρακτηριστεί ως γενοκτονία, η «διεθνής κοινότητα» οφείλει να κινηθεί κατά των δραστών, ενώ στην εθνοκάθαρση οι αντιδράσεις της διεθνής κοινότητας δεν προκαθορίζονται από κάποιο καλώς ορισμένο πλαίσιο.

Πώς να μην λατρέψουν το Φίλη οι Τούρκοι;

Και πώς να μην λατρέψουν και τον Πρωθυπουργό του όταν αυτός επιμένει στην ενταξιακή διαδικασία της Τουρκίας στην Ε.Ε. αρκεί αυτή να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα;

Αυτό το αρκεί δεν αρκεί.

Δεν χρειάζεται να δει ο Πρωθυπουργός το τι κάνει ο Σουλτάνος Ερντογάν στους Κούρδους και τι έχει κάνει στα πολιτικά δικαιώματα στην Τουρκία.

Ας ρίξει μια ματιά στο χάρτη της Μεσογείου να δει κατά που πέφτουν τα κατεχόμενα.

Είμαι από αυτούς που θα ήθελα να είχαμε πολύ καλύτερες σχέσεις με την Τουρκία αλλά όχι με τον οθωμανικό ιμπεριαλισμό που κυβερνά σήμερα μετά από μια εκστρατεία τρόμου και καταστολής.....

Πέτρος Αργυρίου