Αν η ιστορία γραφόταν με τις υποθέσεις και σαν σήμερα δεν υπήρχε βίαιη διακοπή της ζωής του Καποδίστρια, θα έπρεπε να αναφέρουμε την (υποθετική) πρόταση “εάν δεν δολοφονούνταν ο Καποδίστριας πως θα ήταν η πατρίδα μας;”
Οι πολιτικοί, οι κυβερνήτες, οι πρωθυπουργοί, οι υπουργοί,οι βουλευτές και οι ηγέτες, θα ήταν αδιάφθοροι, ανιδιοτελείς, με φιλοπατρία και φιλανθρωπία, εργαζόμενοι, με αγάπη για το Θεό, με σχέδιο για τους Έλληνες, τις Ελληνίδες και τα παιδιά, την παραγωγική και διατροφική επάρκεια ή κάτι που αυτοαποκαλείται “πολιτικό προσωπικό” που παρακολουθούμε με θλίψη, απογοήτευση και βεβαίως αποστροφή είναι το αποτέλεσμα της δολοφονίας του πρώτου Κυβερνήτη;
Θα είχε οπωσδήποτε τεράστιο ενδιαφέρον για τους προγόνους μας, για εμάς, για τους απογόνους μας, πως θα έμοιαζε η Ελλάδα με τον Καποδίστρια, πως θα ήταν η πατρίδα μας,ο τόπος μας, με τον Κυβερνήτη σε πλήρη παρουσία, σε ολοκληρωμένη βιολογική και πολιτική ζωή. Πως θα ήταν άραγε η Ελλάδα; Ζωντανή ή εφιάλτης όπως θα γράψει εκατό χρόνια αργότερα ο Γιώργος Σεφέρης.
Θα ήταν φυσικά πλεονασμός να γράψουμε ότι η ηγετική φυσιογνωμία του Ιωάννη Καποδίστρια, είναι αναγκαία, ως πρότυπο και σύμβολο πολιτικής σκέψης και διπλωματικής αποτελεσματικότητας. Και σε κάθε περίπτωση “κυβέρνησε Αγγελικώς”, όπως γράφει ο Μακρυγιάννης. Κάθε σύγκριση, ωστόσο της προσωπικότητας του Καποδίστρια με αυτή της σημερινής “ηγεσίας”, είναι οδυνηρή.
Δείτε την ομιλία του Θ. Μαλκίδη για τον Καποδίστρια στην εκδήλωση, στο Κάστρο του Διδυμοτείχου, για τον πρώτο Έλληνα Κυβερνήτη:
Δείτε την παρουσίαση του ντοκυμαντέρ της Ενωμένης Ρωμηοσύνης για τον Ιωάννη
Καποδίστρια.
http://malkidis.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου