ΕΚΤΗ, ΕΒΔΟΜΗ ΚΑΙ ΟΓΔΟΗ ΔΙΚΗ

Σαντα

Οι Κολοσιαλήδες απομακρύνθηκαν αλλά δεν έπαψαν και τις εχθροπραξίες και ανάγκασαν πάλι τους Σανταίους να τους καταγγέλουν στο ιεροδικαστήριο της Τραπεζούντας. Αυτό την 7 Σαπάν (Μάρτη) έβγαλε απόφαση με την οποία οι Σανταίοι αναγνωρίζονταν νόμιμοι κύριοι του Σκορδέν, σύμφωνα με την απόφαση είχε εκδοθεί και χοτζέτι από τον κατή Κιουμουσχανέ και ταπούς (τίτλος ιδιοκτησίας) από το σουπαχή Σάντας Οσμάν-μπεη Μουρατχανζατέ. Αλλά οι Κολοσιαλήδες κατέκριναν τη δίκη αυτή ως μεροληπτική και αναφέρθησαν στο βαλή, παρακαλώντας να τους ικανοποιήσει.
Ο βαλής διάταξε τον κατή Κιουμουσχανέ Μεχμέτ-εφέντη να μεταβεί και να δικάσει επί τόπου την υπόθεση, αλλά και στη δίκη αυτή (1807) πάλι κέρδισαν οι Σανταίοι.
Από τότε ως το 1813 και οι μεν και οι δε με επιθέσεις έβλαπτε ο ένας τον άλλον. Τότε οι Κολοσιαληδες κατάγγειλαν τους Σανταίους στον Εμίνη γιατί αυτοί επί 93 χρόνια κατείχαν το Κωφολείβαδο χωρίς οι Σανταίοι να το διαφιλονικήσουν, επί 20 χρόνια το νοίκιασαν και επομένως οι Σανταίοι κανένα δικαίωμα δεν είχαν να το οικειοποιηθούν και έγινε μεν δίκη και οι Κολοσαλήδες έχασαν, αλλά δεν εννοούσαν να υποκύψουν, αλλά έχτισαν καλύβες στο μέρος που από τότε ονομάσθηκε «Κολόσιας γίρτ» έφεραν εκεί τα ζώα τους και έχοντας αυτό ορμητήριο, λήστευαν τα παρχάρια των Σανταίων, ανέβαιναν με όργανα ως του Τσαρταχλού, θέριζαν το χόρτο, έκοβαν τα δένδρα και κακοποιούσαν όσους έβρισκαν.