Οι τουρανικής καταγωγής Βούλγαροι εγκαταστάθηκαν στην περιοχή της Κάτω Μοισίας, όπου και η Θράκη, τον 7ο αιώνα μ. X., όταν στο ανατολικό μέρος της Κάτω Μοισίας προς τον Εύξεινο Πόντο, από τις εκβολές του Δούναβη μέχρι τον Αίμο, οι πόλεις ήταν ελληνικές. Στην υπόλοιπη Κάτω Μοισία κατοικούσαν διάφορα θρακικά φύλα και ιδίως οι περίφημοι Τριβαλλοί και οι Μοισοί.
Οι Βούλγαροι ξεκίνησαν από την κοιτίδα τους, τις στέπες του Τουρκεστάν, και από τον ποταμό Βόλγα, από όπου πήραν και το όνομα Βούλγαροι, και εγκαταστάθηκαν στην Κάτω Μοισία, όπου αναμίχθηκαν με τους γηγενείς κατοίκους και λίγο αργότερα με τους Σλάβους, από τους οποίους πήραν τη γλώσσα, διατηρώντας, όμως, και πολλά δικά τους στοιχεία. Από τότε, η περιοχή ανάμεσα στον Αίμο και στον Δούναβη ονομάστηκε Βουλγαρία.
Σε όλη την ανατολική Βουλγαρία, από το όρος Αίμος μέχρι τον ποταμό Δούναβη, οι πληθυσμοί ήταν ελληνικοί, στα χωριά και τις πόλεις, όπως η Βάρνα ή Οδησσός (όχι της Κριμαίας) η Καβάρνα, το Βαλτζίκ, το Τούλτζαν, η Κωνστάντζα (αρχαία Τόμη) κ. ά. Οι ελληνικοί αυτοί πληθυσμοί, παρά τις πιέσεις και τους κατατρεγμούς από μέρους των Βουλγάρων, παρέμειναν με ελληνικό φρόνημα.
Κατά τον 8ο αιώνα μ. X., οι Βούλγαροι ξαναγύρισαν στον χριστιανισμό και στην ορθοδοξία, αλλά συνέχιζαν να προβαίνουν σε πολλές βάρβαρες πράξεις, πράγμα που έδειχνε ότι ήταν απολίτιστοι.
Από τότε και μέχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453, έκαναν επιδρομές στη Βόρεια Θράκη, επωφελούμενοι από τους πολέμους των Βυζαντινών εναντίον των ισχυρών Περσών, των Αράβων και των Τούρκων. Κατά τις επιδρομές τους κυρίευαν μικρά φρούρια στις πεδιάδες της Θράκης και της Ροδόπης και λεηλατούσαν αυτές τις περιοχές μέχρι τις ακτές του Αιγαίου. Στη συνέχεια εμφανίζονται αρκετές εγκαταστάσεις Βουλγάρων στη Βόρεια Θράκη, όπου οι Έλληνες περιορίστηκαν στην Ανατολική Θράκη και δυτικά, στις ισχυρές πόλεις Φιλιππούπολη, Στενήμαχο, Βησσαπάρα και αλλού.
Η πτώση της Κωνσταντινούπολης και η υποταγή των Ελλήνων στους Τούρκους ανέκοψαν οριστικά τις επιδρομές των Βουλγάρων κατά της Θράκης. Οι ίδιοι οι Βούλγαροι υποτάχθηκαν, χωρίς να προβάλουν καμία αντίσταση.
Μετά από όλα αυτά, οι Έλληνες ήταν υποχρεωμένοι να αντιστέκονται κατά της βαρβαρότητας των Τούρκων, αλλά και κατά της ύπουλης δράσης των Βουλγάρων. Οι Βούλγαροι δούλευαν ως κολήγοι στα τουρκικά τσιφλίκια και εξαρτιόνταν απόλυτα από αυτούς, ενώ οι Έλληνες είχαν τα δικά τους κτήματα, μέχρι σχεδόν και το τέλος της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έτσι, οι Βούλγαροι αποτελούσαν μειονότητα στην περιοχή της Θράκης.
Καίτη Μελή - Παπαπαναγιώτου
δημοσιογράφος και συγγραφέας
Οι Βούλγαροι ξεκίνησαν από την κοιτίδα τους, τις στέπες του Τουρκεστάν, και από τον ποταμό Βόλγα, από όπου πήραν και το όνομα Βούλγαροι, και εγκαταστάθηκαν στην Κάτω Μοισία, όπου αναμίχθηκαν με τους γηγενείς κατοίκους και λίγο αργότερα με τους Σλάβους, από τους οποίους πήραν τη γλώσσα, διατηρώντας, όμως, και πολλά δικά τους στοιχεία. Από τότε, η περιοχή ανάμεσα στον Αίμο και στον Δούναβη ονομάστηκε Βουλγαρία.
Σε όλη την ανατολική Βουλγαρία, από το όρος Αίμος μέχρι τον ποταμό Δούναβη, οι πληθυσμοί ήταν ελληνικοί, στα χωριά και τις πόλεις, όπως η Βάρνα ή Οδησσός (όχι της Κριμαίας) η Καβάρνα, το Βαλτζίκ, το Τούλτζαν, η Κωνστάντζα (αρχαία Τόμη) κ. ά. Οι ελληνικοί αυτοί πληθυσμοί, παρά τις πιέσεις και τους κατατρεγμούς από μέρους των Βουλγάρων, παρέμειναν με ελληνικό φρόνημα.
Από τότε και μέχρι την πτώση της Κωνσταντινούπολης το 1453, έκαναν επιδρομές στη Βόρεια Θράκη, επωφελούμενοι από τους πολέμους των Βυζαντινών εναντίον των ισχυρών Περσών, των Αράβων και των Τούρκων. Κατά τις επιδρομές τους κυρίευαν μικρά φρούρια στις πεδιάδες της Θράκης και της Ροδόπης και λεηλατούσαν αυτές τις περιοχές μέχρι τις ακτές του Αιγαίου. Στη συνέχεια εμφανίζονται αρκετές εγκαταστάσεις Βουλγάρων στη Βόρεια Θράκη, όπου οι Έλληνες περιορίστηκαν στην Ανατολική Θράκη και δυτικά, στις ισχυρές πόλεις Φιλιππούπολη, Στενήμαχο, Βησσαπάρα και αλλού.
Η πτώση της Κωνσταντινούπολης και η υποταγή των Ελλήνων στους Τούρκους ανέκοψαν οριστικά τις επιδρομές των Βουλγάρων κατά της Θράκης. Οι ίδιοι οι Βούλγαροι υποτάχθηκαν, χωρίς να προβάλουν καμία αντίσταση.
Μετά από όλα αυτά, οι Έλληνες ήταν υποχρεωμένοι να αντιστέκονται κατά της βαρβαρότητας των Τούρκων, αλλά και κατά της ύπουλης δράσης των Βουλγάρων. Οι Βούλγαροι δούλευαν ως κολήγοι στα τουρκικά τσιφλίκια και εξαρτιόνταν απόλυτα από αυτούς, ενώ οι Έλληνες είχαν τα δικά τους κτήματα, μέχρι σχεδόν και το τέλος της οθωμανικής αυτοκρατορίας. Έτσι, οι Βούλγαροι αποτελούσαν μειονότητα στην περιοχή της Θράκης.
δημοσιογράφος και συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου