Πολιτικά κόμματα μπροστά στην ιστορία και στον λαό.

Παρασκευή 5 Ιουνίου 2015

Μπροστά στις κοσμογονικές αλλαγές, που περνάει ο σύγχρονος κόσμος με την επικράτηση του τραπεζικού και πιστωτικού γιγαντισμού, εμείς, οι γόνοι των ιστορικών λαών, που γέννησαν πολιτισμούς και αξίες, θα πρέπει να αντισταθούμε με κάθε τρόπο.
Θα πρέπει να διεθνοποιήσουμε τις αξίες και τις παρακαταθήκες, δημιουργώντας νέες ηθικές αξίες και πολιτιστικές συσπειρώσεις.
Ιδιαίτερα εμείς οι Έλληνες έχουμε ηθική υποχρέωση να διακηρύξουμε την αρχαία  κληρονομιά ως παγκόσμια πνευματική υπεραξία και να αντιτάξουμε τις παραδοσιακές αξίες της εργασίας και της αυτάρκειας απέναντι στο υλιστικό υπερκέρδος των παγκόσμιων τοκογλύφων.
Οι γονείς μας για χιλιάδες χρόνια έζησαν με τη χλωρίδα και την πανίδα της γης.
Οι φυσικές ισορροπίες μεταξύ φύσης και ζωής έκαναν τον άνθρωπο ισχυρό και αλώβητο μέχρι τις μέρες μας.
Η συνάντηση και το μπόλιασμα του ανατολίτικου με τον δυτικό πολιτισμό αποτέλεσε για τη χώρα και το λαό μας μια ισορροπημένη και υγιή κατάληξη, που την ζήλεψαν και την επιβουλεύθηκαν τόσο οι ανατολικοί όσο και οι δυτικοί.
Τα πολιτιστικά σύμβολα του χθες θα πρέπει να τα μετεξελίξουμε σε αμυντικά όπλα του σήμερα.
Οι νέοι οικονομικοί κατακτητές του βορρά ενάντια στους μεσογειακούς λαούς του νότου απλά επιτίθενται με νέα όπλα επαναλαμβάνοντας την αέναη διεκδίκηση του ψυχρού βορρά στα εδάφη του θερμού νότου.
Το μεγαλύτερο κακό που θα επιφέρει η νέα οικονομική υποδούλωση του ευρωπαϊκού νότου θα είναι η νέα μαζική μετανάστευση, που θα δημιουργήσει με τη σειρά της νέες πληθυσμιακές και κοινωνικές αποδιαρθρώσεις, πρωτόγνωρες για την κοινωνική και πολιτισμική συνοχή των εθνών, που θα τις υποστούν.
Η νέα διασπορά (οικονομική μετανάστευση) θα είναι η πληθωρική διακτίνωση  , στις χώρες του κόσμου. Αυτή δεν θα έχει καμιά ομοιότητα με τις μεταναστευτικές εμπειρίες της δεκαετίας του 1960.
Οι μετανάστες εκείνοι έφευγαν με το όραμα της επιστροφής σε μια πατρίδα που απλώς ήταν φτωχιά .
Οι μετανάστες του σήμερα φεύγουν από μια πατρίδα που απλώς είναι κλέφτρα και ανάλγητη.
Τα μεταναστευτικά αίτια έχουν απλώς διαφοροποιηθεί και μεταστραφεί προς το χειρότερο.
Ο ελληνικός λαός ήδη από τους αρχές της δεκαετίας του 2010 παρακολουθεί αμήχανος και αποσβολωμένος το τέλος μιας ανήθικης πράξης, όπου οι ηθικοί αυτουργοί του οικονομικού εγκλήματος μεταλλάσσονται σε δικαστές, που επιρρίπτουν τις ευθύνες σε έναν αμήχανο λαό ,που καλείται να πληρώσει με τη φτώχεια και την εξαθλίωση τον υφαρπαγέντα πλούτο της χώρας.
Απάντηση σε όλα τα ανοσιουργήματα της ηθικής και νομικής κρίσης, όπου βυθίζεται το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι μόνον η κάθαρση.

Κάθαρση και εξαγνισμός.
Κάθαρση τους συστήματος από τον παρασιτισμό και τον μαυραγοριτισμό τους οικονομίας σε όλα τα επίπεδα.
Και εξαγνισμό του συστήματος με τη σύλληψη και επιστροφή όλου του μη δηλωθέντος στις δηλώσεις  εφορίας εισοδήματος.
Είναι τόσο απλά τα πράγματα και τα συμπεράσματα  της κρίσης, που όσο και αν προσπαθούν οι «υμέτεροι» τηλεκράτες να συσκοτίσουν με οικονομικές θεωρίες και ακατανόητους όρους, που χρησιμοποιούν αφειδώς, δε θα τα καταφέρουν.
Ο ανώνυμος λαός έχει κατανοήσει ότι το μη δηλωθέν εισόδημα, είναι κλεμμένο και παράνομο. Είναι ταυτόχρονα και το πειστήριο του οικονομικού εγκλήματος που συντελέστηκε τα τελευταία σαράντα χρόνια.
Τα εισοδήματα αυτά είναι γνωστά και μη εξαιρετέα, βρίσκονται στις αμαρτωλές λίστες, που προσπαθούν να αποκρύψουν με κάθε νόμιμο και μη τρόπο οι πραιτοριανοί του συστήματος.
Εδώ θα πρέπει να εφαρμοστεί κατ' εξαίρεση το νομοθετικό δίκαιο της λαοκρατίας. Ο αδικαιολόγητος πλούτος θα πρέπει να επιστραφεί στο εθνικό θησαυροφυλάκιο.
Διαφορετικά οι «μαυραγορίτες» θα πρέπει να δικάζονται από λαϊκά δικαστήρια.
Σε έκτακτες εθνικές περιστάσεις, όπου ο λαός λιμοκτονεί, το αστικό δίκαιο μιας ευνομούμενης πολιτείας, φαντάζει ως γελοιογραφία ... που σε πρώτο πλάνο έχει τους χοντροκοιλαράδες καταχραστές και σε δεύτερο πλάνο τους ισχνούς σκουπιδοαναδύφτες της λαχαναγοράς του Ρέντη και του Μοδιάνο.
Η επιστροφή των κλεμμένων αποτελεί, πέρα από ιστορική απαίτηση για τη διάσωση της πατρίδας, και ηθικό προαπαιτούμενο για κάθε πολίτη, που θέλει να μοιράζεται το δίκαιο
και την ισονομία σε μια πατρίδα, που κινδυνεύει με κατάρρευση και αφανισμό.
Κάποιος πολύ σωστά χαρακτήρισε την περίοδο που διανύουμε ως εθνική γενοκτονία, υπονοώντας ότι σε μια χώρα, όπου οι θάνατοι είναι πολύ περισσότεροι από τις γεννήσεις, η χώρα αυτή γενοκτονείται με τη λαιμητόμο της ανέχειας και της φτώχειας.
Τα πολιτικά κόμματα, στο σύνολό τους, έχουν μία και μόνο υποχρέωση, να αγωνιστούν με κάθε μέσο ώστε ο υπεξαιρεθείς εθνικός πλούτος (δίκην καταθέσεων και αγορών) να επι-στραφεί ως παράνομο προϊόν στα ταμεία του έθνους.
Αν δεν το κάνουν απλώς περιπαίζουν την ιστορία και τον λαό...

Παναγιώτης Μωυσιάδης

Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Santeos
| Design By Herdiansyah Hamzah