Στον Νεκρό Σίμο Λιανίδη

Παρασκευή 22 Μαΐου 2015

Το σημερ’νόν ημέρα ’μουν πικρόν φαρμακωμένον.
Ο Πόντον χάν’ το ηλεφώς, η Σάντα τον αϊτέν’ άτ’ς,
 τ’εμορφον η Καλαμαριά, χάνει το χρυσοπαίδ’ν άτ’ς!
 -Σίμο, Σαντάς αετοπούλ’, Καλαμαριάς παιδόπον,
 ας ’ς σή Σαντά νερόν έπες, επέρες, ευλοΐαν.
Η ευλοΐα φαίνεται και πρωτοφανερούται,
’ς εφτωχόν την Καλαμαριάν, τη Προσφυγίας Μάννα.
Αθάνατος θα απομέντ’ς ’ς σό νούν και ς σην καρδίαν,
για τα όσα έμάτσες μας, για το έργον ντ’ εφέκες.
Τ’ έμορφα τα γραψίματα σ’, χρυσόν μαργαριτάριν,
 ατίμετον, αμέτρετον, ’ς έμάς κληρονομίαν,
μανουσάκια και θάλασσα πάντα σκουτουλιγμένα,
’ς σα χέρα σ’ να κρατείς ατα, τα κατασταυρωμένα,
και ’κει να καλοθέκ’νε σε και να παρατιμουνε.
Έφυες με την Άνοιξην, με την καλοκαιρίαν,
θλίφκουμες για τον θάνατο σ’, την αποχωρισίαν.
Τα στράτας-ι-σ’όθεν δαβαίν’τς να είν’ γαληνεμένα,
να είναι καλοδέβατα, πρασινοχλοϊσμένα,
 να ευωδιάζ’ νε μάραντα και Παναΐας δάκρα.
Σ’ απόκοσμα και ’ς σά μακρά, μανάχος ’κι θα είσαι:
Η Μάννα και ο Κύρη σου στέκ’νε και αναμέν’νε.
Πάντα να είσαι ήσυχος, ’λαφρόν να εν’ το χώμα σ’.
Σίμος Λιανίδης


Σήμερα η ημέρα μας πικρή φαρμακωμένη.
Χάνει ο Πόντος το ηλιοφώς, η Σάντα τον αητό της,
η όμορφη Καλαμαριά, χάνει τον χρυσογιό της!
- Σίμο, Σαντάς αητόπουλο, Καλαμαριάς παιδάκι,
 απ’ τη Σαντά ήπιες νερό, πήρες την ευλογία.
Κι η ευλογία φαίνεται, πρωτοφανερωμένη,
στη φτωχική Καλαμαριά, της Προσφυγιάς τη Μάνα.
Συ, θα μείνεις αθάνατος, στον νου και στην καρδιά μας
 για τα όσα μας έμαθες, το έργο που αφήκες.
Τα γραπτά σου τα όμορφα, χρυσό μαργαριτάρι,
ατίμητη, αμέτρητη, σε μας κληρονομιά,
μενεξέδες και θάλασσα, πάντα μοσχοβολούνε,
 στα χέρια σου να τα κρατάς, τα κατασταυρωμένα,
εκεί να βρεις θέση καλή, να βρεις τιμή μεγάλη.
Έφυγες με την Άνοιξη, με την καλοκαιρία,
θλίψη μας φέρνει ο θάνατος, ο αποχωρισμός.
Η στράτα όθε θα διαβείς, να είν’ γαληνεμένη,
 να είν’ ευκολοπέραστη, πρασινοχλοϊσμένη,
 να ευωδιάζει «μάραντα και Πανάίας δάκρα».
Στ’ απόκοσμα, στα μακρινά, μονάχος δεν θα είσαι.
Η Μάνα και ο Κύρης σου στέκουν και περιμένουν.
Πάντα να είσαι ήσυχος, λαφρύ χώμα να έχεις!


Πόπη Τσακμακίδου-Κωτίδου
Φιλόλογος-Συγγραφέας

Από την ποιητική συλλογή : "ΠΟΙΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ"
των εκδόσεων Αδελφών Κυριακίδη

Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Santeos
| Design By Herdiansyah Hamzah