Είναι γεγονός ότι ένα ιδιαίτερο στοιχείο της ανθρωπολογίας αποτελεί η μνήμη. Μνήμη που συνδέεται με τις γενιές που προηγήθηκαν, με όμορφες και δύσκολες στιγμές, με ανθρώπους, με τόπους και αντικείμενα που είτε χάθηκαν δια της "φυσικής"οδού, είτε αποκόπηκαν από τους δημιουργούς τους με βίαιο τρόπο.
Για
τους Έλληνες και τις Ελληνίδες, η μνήμη αποτέλεσε στοιχείο της παρούσας και της
μεταθανάτιας ζωής, τρόπος συλλογικού βίου, στοιχείο σεβασμού της ζωής που
υπήρξε και που θα συνεχισθεί σε άλλη διάσταση. Μία ιδιαίτερη στιγμή της
νεώτερης ιστορίας μας και της κοινωνικής και ανθρωπολογικής μας συγκρότησης,
είναι η βίαιη διακοπή της μακραίωνης ελληνικής παρουσίας από τον Πόντο και τις
υπόλοιπες πατρίδες της καθ' ημάς Ανατολής.
Η ιστορική όμως αυτή πορεία
εξαφανίστηκε γιατί έπρεπε να υπάρξει λήθη, αυτό συνιστούσαν οι “ιθύνοντες” και
κάθε κίνηση, δημοσίευση, δραστηριότητα για τον Πόντο έπρεπε να εξαφανιστεί. Η
υπογραφή του ελληνοτουρκικού συμφώνου φιλίας το 1930, το κλίμα που κυριάρχησε
την ίδια δεκαετία, που μέχρι και ψεύτικο σπίτι του δήμιου των Ελλήνων Κεμάλ
εφευρέθηκε, η κοινή ένταξη Ελλάδας και Τουρκίας στο ΝΑΤΟ το 1952, η επτάχρονη
χούντα που έκλεισε προσφυγικούς συλλόγους και απαγόρευσε βιβλία για τη
Γενοκτονία, ήταν οι επόμενοι σταθμοί στο πρόγραμμα αλλοίωσης και παραχάραξης της
ιστορικής αλήθειας και μνήμης.
Μέσα σ' αυτό το
ιδεολογικό και πολιτικό περιβάλλον μεγάλωσε η δεύτερη και τρίτη γενιά, την ώρα
που η πρώτη γενιά είτε "έφευγε". Και έμειναν οι προσφυγικοί σύλλογοι
να διατηρήσουν το πολιτισμικό και ιστορικό φορτίο, με δύο μόνο μέσα που
“επιτρεπόταν”: το χορό και το τραγούδι.
Η προσφυγική διανόηση, οι
ερευνητές της δεύτερης και της τρίτης γενιάς αντιλήφθηκαν όμως ότι δεν μπορεί
να επιβιώσει η ιστορία και ο πολιτισμός με ελάχιστα στοιχεία. Γι ' αυτό και
συντελέστηκε η “επανάσταση” της δεκαετίας του 1980 και του 1990 φέρνοντας μία
κοσμογονική αλλαγή. Αρχικώς με τον Πόντο και στη συνέχεια με την Μικρά Ασία, με
την Θράκη, με την Καππαδοκία, επανήλθε το αίτημα για επαναφορά της ιστορίας στο
προσκήνιο και στη συνέχεια με το εγχώριο και διεθνές αίτημα που αφορά την
αναγνώριση της Γενοκτονίας.
Το βιβλίο για τον ΠΟΝΤΟ
αποτελεί μία προσπάθεια επαναφοράς της μνήμης, συνέχειας του αγώνα και της
προσπάθειας για την αλήθεια, που έχει ως αντικείμενο τον Πόντο. Η παρούσα
έκδοση όπως άλλωστε και πολλές άλλες, εντάσσεται στην άνευ προηγουμένου
κινητικότητα για τον Πόντο (και τις άλλες πατρίδες των προγόνων μας).Αυτή η
διαρκής προσπάθεια στην Ελλάδα και το εξωτερικό είναι φανερό ότι έχει
δραστηριοποιήσει και συγκινήσει χιλιάδες ανθρώπους, που ασχολούνται με ένα
ζωντανό ζήτημα.
Βρισκόμαστε σε
μία ιδιαιτέρως σημαντική περίοδο για την ιστορία και την πολιτική στον Εύξεινο
Πόντο και η υπόμνηση της ιστορικής παρουσίας και διαδρομής των Ελλήνων και του
σχεδίου εξόντωσής τους, αποτελεί ιδιαίτερο καθήκον και χρέος.
Αυτό επιτελεί
και η έκδοση του βιβλίου για τον Πόντο, το οποίο υλοποιήθηκε με την
αποκλειστική συνδρομή του Πολιτιστικού Συλλόγου Νίψας Έβρου. Ενός προσφυγικού
συλλόγου ο οποίος, όπως και τόσοι άλλοι πολιτιστικοί σύλλογοι έχουν κατανοήσει
ότι η γνώση αποτελεί πραγματικό εφόδιο για τη ζωή.
Το
βιβλίο αφιερώνεται με συγκίνηση και αγάπη στη μνήμη των ανθρώπων μας, οι οποίοι
έφτασαν ως πρόσφυγες, ορφανοί, φτωχοί, αλλά περήφανοι και αξιοπρεπείς στην
ελλαδική γη. Σ΄αυτούς και σ΄ αυτές που αφού ανέβηκαν το Γολγοθά προσδοκούν την
Ανάσταση.
Ο
Θεοφάνης Μαλκίδης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη, από γονείς πρόσφυγες,
από την Αδριανούπολη της Ανατολικής Θράκης, Είναι διδάκτωρ κοινωνικών
επιστημών και μέλος της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη
των Γενοκτονιών η οποία το 2007 αναγνώρισε, τη Γενοκτονία των Ελλήνων,
των Αρμενίων και των Ασσυρίων.
Τα
κείμενά του έχουν μεταφρασθεί στην αρμενική, αγγλική, γαλλική, ιταλική,
ισπανική, ρωσική, τουρκική, ρουμανική και αλβανική γλώσσα, έχει
μεταφράσει στην ελληνική γλώσσα, βιβλία για τη Γενοκτονία των Ελλήνων και των
Αρμενίων, ενώ έχει πραγματοποιήσει, εκτός και εντός Ελλάδας,
εισηγήσεις για το ζήτημα της Γενοκτονίας των Ελλήνων και των Αρμενίων,
σε διεθνή επιστημονικά συνέδρια και συναντήσεις.
Για
τη δραστηριότητά του στο ζήτημα της ανάδειξης της Γενοκτονίας των Ελλήνων,
των Αρμενίων και των Ασσυρίων, καθώς και θεμάτων του Ελληνισμού, έχει
τιμηθεί από διάφορους φορείς, τόσο στο εσωτερικό όσο και το εξωτερικό.
Aκούστε την εκπομπή για τον
ΠΟΝΤΟ του Θ. Μαλκίδη και του Δ. Κολιού στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Μάξιμουμ 93, 6 FM
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου