Κάποιες ειδήσεις από την Κερασούντα, που έχουν καταχωρηθεί στις σελίδες της «Εποχής» τον Ιανουάριο του 1920, παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις δυο μεγάλες συγγενικές οικογένειες της πόλης, του Κωνσταντινίδη και του Δεληγιώργη. Η πρώτη είδηση δημοσιεύεται στις 16 Ιανουαρίου 1920:
Η ανταξία θυγάτηρ του αρχοντικού οίκου Κωνσταντινιδών κ. Χαρίκλεια Παυλίδου μνήμων των πατρικών παραδόσεων έσχε την ευγενή έμπνευσιν να διανείμη την πρωτοχρονιάν βασιλόπιτες εις το ορφανοτροφείον ως και εις το άσυλον της «Πηνελόπης».
Η άλλη είδηση, που δημοσιεύθηκε στο ίδιο φύλλο, αναφέρεται στη γιορτή των Φώτων στην Κερασούντα:
Η κατάδυσις του Τίμιου Σταυρού εγένετο εν Κουκάρει και Λιμάνι. Αμφότεραι αι εκκλησίαι ήσαν κατάμεστοι κόσμου. Εν τη αγ. Μεταμορφώσει ιδίως η τελετή διεξήχθη μετ’ ευπρεπεί-ας, άλλως τε κατά σύστασιν του αγίου Εξάρχου ουδέ εν όπλον εκπυρσοκρότησεν. Ο μέγας αγιασμός ετελέσθη εις τον περίβολον του ναού, μεθ’ ό ηγουμένου του Εξάρχου και τινων ξένων ώς και αρκετών μουσουλμάνων συμπολιτών, του αρχιαστυνόμου Χακή βέη μετ’ αρκετών χωροφυλάκων μετέβημεν εις την παραλίαν όπου η Α. Θεοφίλία ετέλεσε την κατάδυσιν, ευσταλής δε όμιλος εφήβων και νέων ώρμησεν εις την θάλασσαν, αμιλλόμενος τις πρώτος θα φθάση τον τα ύδατα αγιάσαντα Σταυρόν.
Εις την τελετήν παρευρέθησαν και οι από δέκα ημέρας παρεπιδημούντες δυο Γάλλοι αξιωματικοί επιθεωρηταί της αστυνομίας, οι οποίοι μετά του αγ. Εξάρχου μετέβησαν εις την οικίαν των αδελφών I. Π. Δεληγιώργη ένθα τοις παρετέθη τέιον.
Στις 7-1-1920, η Εποχή γράφει:
...Τη αυτή ημέρα ετελέσθησαν και τα μνημόσυνα των αειμνήστων Γ. Γούναρη και I. Π. Δεληγιώργη... Το δε άλλο μνημόσυνον ήτο του μακ. Ιωάννου Π. Δεληγιώργη γαμβρού επί θυγατρί του αειμνήστου Καπετάν Γιώργη Πασά (Γ. Κωνσταντινίδης, ισόβιος δήμαρχος Κερασούντας) όστις συκοφαντηθείςς, προ τριετίας ήχθη προ του στρατοδικείου Ελεβής όπου και απέθανε υπό τας χειρίστας συνθήκας. Ο μακαρίτης I. Δεληγιώργης επί σειράν ετών εχρημάτισεν έφορος επίτροπος και δημογέρων της κοινότητος, επιστασία δε του ιδίου ανηγέρθησαν τα δύο καλλιμάρμαρα κτίρια του Αρρεναγωγείου και του Παρθεναγωγείου.
Επί τη αφορμή του μνημοσύνου οι φιλότιμοι και αντάξιοι υιοί του μακαρίτου εδώρησαν 100 λίρας υπέρ των σχολείων και 50 προηγουμένως υπέρ των πτωχών.
Επιμνημόσυνον εξεφώνησεν ο άγιος Έξαρχος εξάρας τας αρετάς του ανδρός αναμνησθείς και του αθανάτου ημών Δημάρχου Καπετάν Γιώργη πασιά Κωνσταντινίδου, επί των ημερών του οποίου η λευκόπεπλος νύμφη του Ευξείνου, η ωραία ημών Κερασούς, έλαβε δια των ρυμοτομιών της όψιν ευρωπαικήν.
Αλλά και μήπως η πνευματική και εμπορική παραγωγή της πόλεως δεν οφείλεται εις τον υπέροχον εκείνον άνδρα και τον μακαρίτην αδελφόν του Διονύσιον;
Νίκος Καπετανίδης
Η άλλη είδηση, που δημοσιεύθηκε στο ίδιο φύλλο, αναφέρεται στη γιορτή των Φώτων στην Κερασούντα:
Η κατάδυσις του Τίμιου Σταυρού εγένετο εν Κουκάρει και Λιμάνι. Αμφότεραι αι εκκλησίαι ήσαν κατάμεστοι κόσμου. Εν τη αγ. Μεταμορφώσει ιδίως η τελετή διεξήχθη μετ’ ευπρεπεί-ας, άλλως τε κατά σύστασιν του αγίου Εξάρχου ουδέ εν όπλον εκπυρσοκρότησεν. Ο μέγας αγιασμός ετελέσθη εις τον περίβολον του ναού, μεθ’ ό ηγουμένου του Εξάρχου και τινων ξένων ώς και αρκετών μουσουλμάνων συμπολιτών, του αρχιαστυνόμου Χακή βέη μετ’ αρκετών χωροφυλάκων μετέβημεν εις την παραλίαν όπου η Α. Θεοφίλία ετέλεσε την κατάδυσιν, ευσταλής δε όμιλος εφήβων και νέων ώρμησεν εις την θάλασσαν, αμιλλόμενος τις πρώτος θα φθάση τον τα ύδατα αγιάσαντα Σταυρόν.
Εις την τελετήν παρευρέθησαν και οι από δέκα ημέρας παρεπιδημούντες δυο Γάλλοι αξιωματικοί επιθεωρηταί της αστυνομίας, οι οποίοι μετά του αγ. Εξάρχου μετέβησαν εις την οικίαν των αδελφών I. Π. Δεληγιώργη ένθα τοις παρετέθη τέιον.
Στις 7-1-1920, η Εποχή γράφει:
...Τη αυτή ημέρα ετελέσθησαν και τα μνημόσυνα των αειμνήστων Γ. Γούναρη και I. Π. Δεληγιώργη... Το δε άλλο μνημόσυνον ήτο του μακ. Ιωάννου Π. Δεληγιώργη γαμβρού επί θυγατρί του αειμνήστου Καπετάν Γιώργη Πασά (Γ. Κωνσταντινίδης, ισόβιος δήμαρχος Κερασούντας) όστις συκοφαντηθείςς, προ τριετίας ήχθη προ του στρατοδικείου Ελεβής όπου και απέθανε υπό τας χειρίστας συνθήκας. Ο μακαρίτης I. Δεληγιώργης επί σειράν ετών εχρημάτισεν έφορος επίτροπος και δημογέρων της κοινότητος, επιστασία δε του ιδίου ανηγέρθησαν τα δύο καλλιμάρμαρα κτίρια του Αρρεναγωγείου και του Παρθεναγωγείου.
Επί τη αφορμή του μνημοσύνου οι φιλότιμοι και αντάξιοι υιοί του μακαρίτου εδώρησαν 100 λίρας υπέρ των σχολείων και 50 προηγουμένως υπέρ των πτωχών.
Επιμνημόσυνον εξεφώνησεν ο άγιος Έξαρχος εξάρας τας αρετάς του ανδρός αναμνησθείς και του αθανάτου ημών Δημάρχου Καπετάν Γιώργη πασιά Κωνσταντινίδου, επί των ημερών του οποίου η λευκόπεπλος νύμφη του Ευξείνου, η ωραία ημών Κερασούς, έλαβε δια των ρυμοτομιών της όψιν ευρωπαικήν.
Αλλά και μήπως η πνευματική και εμπορική παραγωγή της πόλεως δεν οφείλεται εις τον υπέροχον εκείνον άνδρα και τον μακαρίτην αδελφόν του Διονύσιον;
Νίκος Καπετανίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου