TEA ΕΠΗΕΝ ΚΑΙ ΣΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΝ

Ο Παναγιώτης ο Βιόπουλον ας σην Καλαμαριάν πελιάν 'κι είχεν και πελιάν ετσάτεψεν ας σην γειτοναύαν ατ', την Ελέγκων τη Τράτσονος.
Έναν ημέραν, νεγκασμένος όπως έτονε, ας σο πολλά το δέβασμαν (εσπούδαζεν μαθηματικός), εξέβεν οξωκά να παιρ' αέραν. Εκείν' την ώραν πα αχά εμπροστά τ' η Ελέγκω τη Τράτσονος.

-Γιώτη, πουλί μ', είπεν ατον, ντο ώραν εν';

-Θεία Ελέγκω, είπεν κι ο Γιώτης, ας πάω τερώ ση Κιατουπίνας (εκείνα τα χρόνα ολίγ' είχαν ωρολόγια) κ' έρχουμαι λέγω σε.

Ο Γιώτης ακομάν 'κ' έκλωσεν την ράχαν ατ' να πάει τερεί ντο ώραν εν' και να έρται λέει την Ελέγκων, εκείνε είπεν τον φαρμακερόν τον λόγον:
-Τεά πάει και σο Πανεπιστήμιον, ντο ώραν πα εν' 'κ'εξέρ'.

(Πού είσαι, ανάσπαλτε Παναγιώτη;)

ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

Πελάν ετσάτεψεν = μπελά βρήκε

ας σην γειτοναύαν ατ' = από την γειτόνισσα του

νεγκασμενος = κουρασμένος

εξέβεν οξωκά = βγήκε έξω

αχά = να

'κ' 'εκλωσεν την ράχαν ατ' = Δε γύρισε τη ράχη του

 να πάει τερεί = να πάει να κοιτάξει

 ντο ώραν εν' = τι ώρα είναι

τεά = τάχα

Δημητριος Σ. Νικοπολιτιδης

Φιλόλογος-Συγγραφέας