Οι γνώσεις και οι εμπειρίες των παλαιότερων είναι πάντοτε πολύ χρήσιμες στους νεότερους. Δηλαδή η ιστορία διδάσκει σε όλους να αποφεύγουν τα λάθη του παρελθόντος και να προχωρούν μπροστά, έχοντας ως παράδειγμα τις επιτυχίες των προγόνων.
Με τη δική τους αξιοσύνη οι νεότεροι μπορούν να επιτύχουν τους στόχους που βάζουν κάθε φορά, υπολογίζοντας και στη συμπαράσταση των παλαιότερων, όταν αυτοί οι τελευταίοι δεν προσπαθούν να υποδείξουν ή να επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις. Θυμίζουμε πολύ επιγραμματικά σημαντικές στιγμές της ιστορίας των Ποντίων.
Πόντος σημαίνει βαθιά ή μεγάλη θάλασσα και με την έννοια αυτή είναι γνωστή η λέξη ήδη από τον Όμηρο. Με τον Πόντο είναι συνδεμένο ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής μυθολογίας, όπως ο μύθος του τιτάνα Προμηθέα, που τον αλυσόδεσε ο Δίας στον Καύκασο για τιμωρία, επειδή γνώρισε στους ανθρώπους τη φωτιά και τον πολιτισμό.
Η ιστορία έχει καταγράψει έναν πλούσιο πολιτισμό στην περιοχή του Πόντου. Οι Έλληνες του πρώτου αποικισμού στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έχτισαν βωμούς, για να λατρέψουν τους θεούς τους, κατασκεύασαν θέατρα και γυμναστήρια και ανέπτυξαν τις τέχνες και τα γράμματα. Αναπτύχθηκε εκεί σημαντικός πολιτισμός, από τα αρχαιότατα χρόνια, με μεγάλους φιλοσόφους, τραγικούς ποιητές και κωμωδιογράφους.
Οι εξισλαμισμοί στον Πόντο άρχισαν εκούσια από την εποχή που φάνηκαν στα σύνορα της αυτοκρατορίας οι πρώτες ομάδες τουρκογενών. Αργότερα οι εξισλαμισμοί γίνονταν με τη χρήση τρομερής βίας. Από τους εξισλαμισμένους φανερά, πολλοί παρέμεναν στα κρυφά πιστοί στη χριστιανική θρησκεία. Πρόκειται για τους κρυπτοχριστιανούς, για τους οποίους έχουν έως τώρα γραφεί πολλά.
Από το σύνολο των 700.000 Ελλήνων που υπήρχαν στον Πόντο το 1914, με τη μέθοδο της συστηματικής γενοκτονίας μεταξύ 1916 και 1923, εξολοθρεύτηκαν οι μισοί. Το έγκλημα της γενοκτονίας ανήκει στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και δεν παραγράφεται.
Το αντάρτικο στον Πόντο αποτέλεσε μια αυθόρμητη κίνηση απόγνωσης και αντίστασης απέναντι στα σχέδια των Τούρκων για τον αφανισμό των Ελλήνων.
Επί πολλές δεκαετίες, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1922-1923, οι Ελληνοπόντιοι της Ρωσίας παρέμεναν άγνωστοι στο ευρύ ελληνικό κοινό, εξαιτίας πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Και στον Πόντο και στη Ρωσία, και μετά την ανταλλαγή, στην Ελλάδα, οι Ελληνοπόντιοι συγκρότησαν και συγκροτούν συλλόγους, με στόχο την προώθηση των ζητημάτων που αφορούν τον ποντιακό ελληνισμό.
Εκείνο που πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα είναι ότι κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα, παρά την τουρκική σκλαβιά, οι πρόγονοί μας στον Πόντο, στη Ρωσία και στην Ουκρανία, έβρισκαν πάντοτε τους τρόπους να υπηρετούν τον πολιτισμό, δημιουργώντας σχολεία, δίνοντας θεατρικές παραστάσεις, οργανώνοντας διαλέξεις, αλλά και γράφοντας λογοτεχνία και τις επιστημονικές τους γνώσεις στα πολλά περιοδικά και τις εφημερίδες που εξέδιδαν, ιδιαίτερα μετά το 1908.
Με τη δική τους αξιοσύνη οι νεότεροι μπορούν να επιτύχουν τους στόχους που βάζουν κάθε φορά, υπολογίζοντας και στη συμπαράσταση των παλαιότερων, όταν αυτοί οι τελευταίοι δεν προσπαθούν να υποδείξουν ή να επιβάλλουν τις δικές τους απόψεις. Θυμίζουμε πολύ επιγραμματικά σημαντικές στιγμές της ιστορίας των Ποντίων.
Πόντος σημαίνει βαθιά ή μεγάλη θάλασσα και με την έννοια αυτή είναι γνωστή η λέξη ήδη από τον Όμηρο. Με τον Πόντο είναι συνδεμένο ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής μυθολογίας, όπως ο μύθος του τιτάνα Προμηθέα, που τον αλυσόδεσε ο Δίας στον Καύκασο για τιμωρία, επειδή γνώρισε στους ανθρώπους τη φωτιά και τον πολιτισμό.
Η ιστορία έχει καταγράψει έναν πλούσιο πολιτισμό στην περιοχή του Πόντου. Οι Έλληνες του πρώτου αποικισμού στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας έχτισαν βωμούς, για να λατρέψουν τους θεούς τους, κατασκεύασαν θέατρα και γυμναστήρια και ανέπτυξαν τις τέχνες και τα γράμματα. Αναπτύχθηκε εκεί σημαντικός πολιτισμός, από τα αρχαιότατα χρόνια, με μεγάλους φιλοσόφους, τραγικούς ποιητές και κωμωδιογράφους.
Οι εξισλαμισμοί στον Πόντο άρχισαν εκούσια από την εποχή που φάνηκαν στα σύνορα της αυτοκρατορίας οι πρώτες ομάδες τουρκογενών. Αργότερα οι εξισλαμισμοί γίνονταν με τη χρήση τρομερής βίας. Από τους εξισλαμισμένους φανερά, πολλοί παρέμεναν στα κρυφά πιστοί στη χριστιανική θρησκεία. Πρόκειται για τους κρυπτοχριστιανούς, για τους οποίους έχουν έως τώρα γραφεί πολλά.
Από το σύνολο των 700.000 Ελλήνων που υπήρχαν στον Πόντο το 1914, με τη μέθοδο της συστηματικής γενοκτονίας μεταξύ 1916 και 1923, εξολοθρεύτηκαν οι μισοί. Το έγκλημα της γενοκτονίας ανήκει στα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και δεν παραγράφεται.
Το αντάρτικο στον Πόντο αποτέλεσε μια αυθόρμητη κίνηση απόγνωσης και αντίστασης απέναντι στα σχέδια των Τούρκων για τον αφανισμό των Ελλήνων.
Επί πολλές δεκαετίες, μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών του 1922-1923, οι Ελληνοπόντιοι της Ρωσίας παρέμεναν άγνωστοι στο ευρύ ελληνικό κοινό, εξαιτίας πολιτικών σκοπιμοτήτων.
Και στον Πόντο και στη Ρωσία, και μετά την ανταλλαγή, στην Ελλάδα, οι Ελληνοπόντιοι συγκρότησαν και συγκροτούν συλλόγους, με στόχο την προώθηση των ζητημάτων που αφορούν τον ποντιακό ελληνισμό.
Εκείνο που πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα είναι ότι κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα, παρά την τουρκική σκλαβιά, οι πρόγονοί μας στον Πόντο, στη Ρωσία και στην Ουκρανία, έβρισκαν πάντοτε τους τρόπους να υπηρετούν τον πολιτισμό, δημιουργώντας σχολεία, δίνοντας θεατρικές παραστάσεις, οργανώνοντας διαλέξεις, αλλά και γράφοντας λογοτεχνία και τις επιστημονικές τους γνώσεις στα πολλά περιοδικά και τις εφημερίδες που εξέδιδαν, ιδιαίτερα μετά το 1908.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου