Πριν κάμποσα χρόνα δύο Κιλκιζλήδες (τα ονόματα τουν μη λέμε γιατί είν' εσ'χωρεμέν') εποίκαν τον λόγον έναν κ'επήγαν να πειράζ'νε τον παρπα~ Σπύρον (ατός πα εσ' χωρεμένος) που είχεν παλαιοπωλείον σην οδόν Λέκκα.
Αρ'εσέβαν σο μαγαζίν και, αφού εγυροκλώσταν ολίγον, εστάθαν εμπροστά σ' 'έναν χαμούτ'.
Πάρπα Σπύρο, είπεν ο ένας, πόσον πουλείς αβούτο το χαμούτ';
Ο πάρπα Σπύρον, δάβολος σωστός, εγροίκ'σεν πως θέλ'νε να πειράζ'ν ατον κι αμάν είπεν τσαχευτά:
Εύκολον εν', μίαν βάλεν ατο ση γούλα σ', ας τερούμ'ταιριά(ζ)ει σε κ'επεκεί ευτάμ'την λογαρίαν. Αφού είσαι και γνωστός,ευτενά θα δίγω σ'ατό.
Εκείν'εχάσαν ατα και 'κ' εξέραν απόθεν κεσ'να φεγ'νε.
ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ
Εποίκαν τον λόγον έναν = συνεννοήθηκαν
Αρ'εσέβαν = λοιπόν μπήκαν
Εγυροκλώσταν = περιφέρθηκαν
Χαμούτ'= χάμουρο
Αβούτο = αυτό
Εγροίκ'σεν= κατάλαβε
Κι αμάν είπεν τσαχευτά = κι αμέσως είπε καρφωτά
Ση γούλα σ' = στο λαιμό σου
Ας τερούμε = να δούμε
Κ'επεκεί ευτάμ'την λογαρίαν = και μετά κάνουμε το λογαριασμό.
Απόθεν κεσ' να φέγ'νε = από πού να φύγουν
Φιλόλογος-Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου