Οι ενορίες της Κρώμνης βρίσκονται στις κατωφέρειες του νότιου μέρους της. Στο βορειότερο και υψηλότερο μέρος της Κρώμνης βρίσκονται τα Παρχάρια, δηλαδή οι καλύβες που κατά το καλοκαίρι διέμεναν οι ρωμάνες.
Αυτές ήταν γυναίκες που αναλάμβαναν το άρμεγμα προβάτων και αγελάδων, που έβοσκαν στα οροπέδια.
Από τις ενορίες, άλλες είναι μεγάλες, με πολλά σπίτια, και άλλες μικρές. Οι μεγαλύτερες από τις ενορίες αποτελούνται από συνοικίες, που παίρνουν τα ονόματά τους από τα οικογενειακά ονόματα των κατοίκων τους.
Οι συνοικίες βρίσκονταν πολύ κοντά η μία με την άλλη και, μερικές φορές, η μία απλωνόταν και μέσα στην άλλη.
 |
| Ο οικισμός Σαμανάντων |
Οι δεκαπέντε ενορίες της Κρώμνης ήταν οι ακόλουθες:
Μαντζάντων, μεγάλη ενορία στα βόρεια της ενορίας Σιαμανάντων, στο υψηλότερο σημείο της Κρώμνης. Συνοικίες της είναι η Άνω Μαντζάντων, η Μουρατάντων, η Τζερκεζάντων και τμήμα της Καλιστράντων.
Φραγκάντων, μεγάλη ενορία, βορειοανατολικά της ενορίας Σιαμανάντων και πάνω στην ανατολικότερη βόρεια, βόρεια κατηφορικής ράχης, που έφτανε μέχρι το ποτάμι. Οι συνοικίες της είναι η Στεφανάντων, η Φραγκάντων, η Μπαϊραμάντων, η Σεϊχάντων και τμήμα της Αλχαζάντων.
Γλούβενα, που βρισκόταν δυτικά της Σιαμανάντων και χωριζόταν στην Άνω Γλούβενα και στην Κάτω Γλούβενα.
Ζεϊμπερέκια, μικρή ενορία, νότια της Γλούβενας, κοντά στο ποτάμι.
Σιαϊνάντων, πολύ μικρότερη συνοικία από την προηγούμενη, πιο κοντά στο ποτάμι και ανατολικά από τα Ζεμπερέκια.
Αληθινός, μεγάλη ενορία, η πιο γνωστή μαζί με τη Μόχωρα, ψηλά, απέναντι από τις άλλες, στην πλαγιά του βουνού, στη ράχη που ερχόταν από ανατολικά και στρεφόταν προς τα νότια. Κυριότερες συνοικίες της: Αλιάντων, Τσιράντων, Ζαραφαγκάντων, Πατσουβάντων, Τζαλαπάντων, Χασκουκάντων, Αντωνάντων, Γερμανάντων και Κουντουράντων.
Οι δύο τελευταίες δεν αναφέρονται στο βιβλίο του Αθανασίου I. Παρχαρίδη, προέρχονται από τον Γεώργιο Τσιρίδη και άλλες πηγές. (Ο Τσιρίδης είχε παντρευτεί τη γειτόνισσα του Ουρανία Γερμανίδου, της οποίας ο πατέρας, ο Ηρακλής Γερμανίδης, ήταν ο φούρναρης της συνοικίας.
Από τον ίδιο, επίσης, αλλά και από βιβλία προκύπτει ότι υπήρχε και μία ακόμη συνοικία, αυτή των Κουντουράντων. Ένας από τους Κουντουράντες ήταν φίλος και κουμπάρος του Γεώργιου Τσιρίδη.
Μόχωρα, ενορία αρκετά μεγάλη, ανατολικά της ενορίας Αληθινός. Ήταν σχετικά απομονωμένη ανάμεσα στις δύο ράχες του βουνού, που κατέβαιναν από ανατολικά.
Σαράντων, ενορία αρκετά μεγάλη, που βρίσκεται στη δεύτερη ομαλή ράχη της Κρώμνης, δυτικότερα από την ανατολική, απέναντι από την ενορία Αληθινός και πέρα από το ποτάμι της Μόχωρας.
Κωδωνάντων, πολύ μικρή ενορία, βόρεια της ενορίας Σαράντων, κοντά στο ποτάμι της Μόχωρας. Τώρα (αρχές 20ού αιώνα) είναι ακατοίκητη.
Ρακάν, ενορία, επίσης, μικρή και ακατοίκητη, στα νότια της ενορίας Σαράντων.
Τσαχματάντων, μέτρια ενορία, στα βορειοδυτικά της ενορίας Σαράντων, κοντά στο ποτάμι της Μόχωρας.
Ρουσταμάντων, μικρή ενορία και ακατοίκητη, σε τοποθεσία πίσω από τη Γλούβενα, δυτικά, πάνω στην πλαγιά του βουνού, προς την ανατολικότερη χαράδρα, που σχηματίζεται ανάμεσα στις δύο ανατολικές ράχες, που κατεβαίνουν από τον βορρά.
Νανάκ, μεγάλη ενορία, απέναντι από την περιοχή των Ρουσταμάντων, πάνω στη δυτική πλευρά της ανατολικής χαράδρας.
Λώνενα, αρκετά μεγάλη ενορία, βορειότερα από το Νανάκ, πάνω στις πρώτες κατηφόρες της ίδιας χαράδρας.
Στο ψηλότερο και βορειότερο μέρος της Κρώμνης βρίσκονται τα Παρχάρια. Δυτικά είναι το Χαντακέν και το Σοανορίμ, ανατολικότερα τα Λειβάδια και τα Αλεπογιανέσα και ακόμη ανατολικότερα το Μετζίτ. Τα παρχάρια της Κρώμνης είναι πολύ χρήσιμα για τους κατοίκους της, επειδή παρέχουν εκτάσεις για βοσκή.
Και επειδή στα λειβάδια υπάρχουν άφθονα χόρτα για θέρισμα, οι Κρωμναίοι, για να τα προφυλάξουν, αρχικά φύλαγαν τα πρόβατα και τις αγελάδες στο Μετζίτ. Μετά τη γιορτή της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος και αφού θέριζαν τα χόρτα των λειβαδιών, κατέβαιναν σε αυτά, όπου ήταν πιο θερμό μέρος και όπου υπήρχε άφθονο χόρτο για βοσκή των ζώων.
Του Αθανάσιου Ιωαν. Παρχαρίδη.
Μετάφραση -Απόδοση κειμένωνΧρήστος Κοπτερόπουλος
Πηγη:Περιοδικό "ΠΟΝΤΙΑΚΑ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου