Πλούσιοι και φτωχοί.

Σην Σαντά...(σήμερα!!!)

Προίκα

Αίσθημα υπερηφάνειας δεν υπάρχει μεταξύ τους, και δεν γίνεται διάκριση μεταξύ πλουσίων και φτωχών. Γι'αυτό οι πλούσιοι παντρεύουν τις κόρες τους με φτωχούς μεν αλλά τίμιους και εργατικούς, και τους γιους τους παντρεύουν με φτωχά κορίτσια.
Το έθιμο της προίκας δεν υπάρχει, μάλιστα ο γαμπρός ήταν υποχρεωμένος να κάνει το νυφικό φόρεμα, είτε φτωχός ήταν είτε πλούσιος. Το νυφικό φόρεμα, ήταν το ίδιο και γι'αυτό κανένας δεν μπορούσε να καταλάβει αν η νύφη ήταν φτωχιά ή πλούσια.

Τα ρούχα

Οι άντρες φορούσαν σαλβάρ και τσόχαν από σαλ που ύφαιναν οι γυναίκες, και ζουπούναν, δηλ. βαμβακερό φόρεμα (αντί τη σημερινή φανέλα).
Στο κεφάλι φορούσαν κουκούλι από κατσάν. Επειδή δε το σαλβάρ έφθανε μόνο ως τα γόνατα, εκτός από τα ορτάρα (χοντρές μάλλινες κάλτσες) φορούσαν και τοζλούχα.
Οι πλούσιοι και οι άρχοντες φορούσαν ακόμα ποτούρ από σαγιάκι (αμπάν) και τσόχα από το ίδιο ύφασμα, σκέπαζαν δε το κεφάλι τους με κουκούλα από δέρμα αρνιού και αργότερα φέσι, που το περιτύλιγαν με μαύρο τσίτι.
Πολύ απλή ήταν και η φορεσιά των γυναικών αποτελείτο από ζουπούνα, τσόχα ,  σπαλέρ  και τσιτ. Πιο πολυτελέστερη ήταν η νυφική φορεσιά που αποτελούνταν :
Από την τσόχα, κατασκευασμένη από ύφασμα μαχότ με κουλαπτάνα (σιρίτια) , δύο  ζουπούνας ,  η μία από κομάσ ή μουαράν , η άλλη από σαμ (σηρικόν) , Σπαλέρ  (από κομάσ ή μουαράν)  που κάλυπτε το στήθος, γιατί η ζουπούνα το άφηνε ανοικτό ,  Ζωνάρ  (σηρικόν ) ,  Ποχτσά, ποικιλόχρωμο σάλι  μεταξοβάμβακο  και Κουντούρας  (μεσοπότινα).
Βραχιόλια και σκουλαρίκια ήταν άγνωστα. Τα μόνα κοσμήματα ήταν τα δακτυλίδια από δύο ως τρία και ο χρυσός σταυρός με διπλή ή τριπλή αλυσίδα από χρυσό. Μόνον κατά την ημέρα των γάμων ήταν σε χρήσει και το τρέμον , δηλαδη δικτυωτό πέπλο μεταξωτό που σκέπαζε το κεφάλι και τους ώμους।