Οι γυναίκες της Σαντάς δεν ήξεραν καθόλου τουρκικά. Πολλές
ούτε μία λέξη! Αυτό, γιατί η Σαντά είχε αμιγή ελληνικό πληθυσμό, ήταν
απομονωμένη και τα τουρκοχώρια ήσαν μακριά.
 |
| Στη Σαντά σήμερα |
Κάποτε στη Σαντά, μερικά χρόνια πριν τον ξεριζωμό, δεν ξέρουμε
από ποια αρρώστια, είχαν ψοφήσει όλα τα ζώα των Σανταίων. Η καταστροφή ήταν
μεγάλη γιατί τα κτηνοτροφικά προϊόντα αποτελούσαν την κύρια διατροφή τους.
Τότε όλοι πήγαν στα γύρω τουρκοχώρια και αγόρασαν μια αγελάδα για ν’ αρχίσουν
πάλι απ’ την αρχή.
Η γιαγιά μου, η Παρθένα τη Τσαχμάχ’, πήρε και εκείνη μια όμορφη
μπεζ αγελάδα, έβαλε την Τουρκάλα κάτοχό της να την αρμέξει, για να δει αν είχε
αρκετό γάλα ή αν έχει κακές συνήθειες. Είδε πως όλα της ήσαν καλά, την πήρε και
την έφερε στο χωριό, γεμάτη χαρά.
Όταν ήρθε η ώρα να την ταΐσει και να την αρμέξει, η αγελάδα
κλωτσούσε και δεν άφηνε να την πλησιάσει κανείς, ούτε έτρωγε, ούτε έπινε και
πρήστηκαν τα μαστάρια της, κόντευαν να σκάσουν απ’ το γάλα! Στεναχωρήθηκε η
γιαγιά, την έφερε φρέσκα χόρτα, την χάιδεψε, την κανάκεψε... τίποτε. Δεν άφηνε να την αρμέξουν, ούτε καν να την πλησιάσουν.
Τότε μια γειτόνισσα που ήξερε μερικές λέξεις τουρκικές τις έμαθε στη γιαγιά μου και κείνη φόρεσε ένα τσεμπέρι σκούρο, το κατέβασε χαμηλά, να μη την βλέπει η αγελάδα και άρχισε να της λέει τα λίγα τουρκικά που έμαθε. Το όνομα της αγελάδας, το είχε ρωτήσει ευτυχώς. Άρχισε λοιπόν, με τις μοναδικές τουρκικές λέξεις που ήξερε:"Γκελ, Αϊσέ, γιαβρούμ, γκελ μπουρντά, άιντε χανούμ", και σιγά-σιγά με το γκελ και το γιαβρούμ και το μπουρντά, η αγελάδα ημέρεψε, την άρμεξαν, ελευθερώθηκαν τα μαστάρια της, έφαγε και με τον καιρό γέμισε πάλι το μαντρί της γιαγιάς αγελάδες και μοσχάρια.
Η ιστορία αυτή, μας δείχνει πόση άγνοια της τουρκικής γλώσσας είχαν οι Σανταίες.
Η πληροφορία του περιστατικού από την Ευτυχία Τσακμακίδου-Αγγελίδου από τη Νέα Σάντα Κιλκίς, 94 ετών (το 2001 περίπου)
Πόπη Τσακμακίδου -Κωτίδου
Φιλόλογος-Συγγραφέας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου