Ήμασταν αποκλεισμένοι από μπροστά και από τα πλάγια και υπήρχε μόνο πίσω μας ένα μικρό πέρασμα, οι Τούρκοι μετατοπίζονταν γρήγορα για να κλείσουν τον κύκλο. Έπρεπε με κάθε θυσία να τους προλάβουμε. Αλλά και πάλι θα μας αντιλαμβάνονταν από τα κλάματα των μωρών και θα μας πετσόκοβαν, γιατί τα μωρά έκλαιγαν συνέχεια από την πείνα και τη δίψα και οι μητέρες έφτυναν στα στόματά τους αντί νερό.
Μπρος στο αδιέξοδο, σκέφτηκαν όλοι να θυσιάσουν τα μωρά κι αφού δεν είχαν άλλη εκλογή, αποφασίστηκε να τα σφάξουν. Ετσι ο ένας έσφαζε το παιδί του άλλου και μ'αυτόν τον τρόπο θανατώθηκαν επτά βρέφη!
Τα δυο κορίτσια του Πέτρου Φουλίδη, ένα κοριτσάκι του Πολυχρόνη Σπυριδόπουλου , ένα κοριτσάκι του Συμεών Κοπαλίδη, ένα αγοράκι του Χριστόφορου Καϊτελίδη, ένα αγοράκι του Μιχάλη Κοπαλίδη και ένα αγοράκι του Αριστείδη Μαυρόπουλου, που ήταν από τα Δώδεκα Ελάτια.
Παραλίγο να σκότωναν και το Μιχάλη, αλλά είδαν ότι δεν έκλαιγε καθόλου και κοιμόταν ήσυχα. Άλλωστε η μητέρα δήλωσε ότι έσφαζαν το παιδί, θα θυσιαζόταν κι αυτή μαζί του. Έτσι οι αντάρτες αποφάσισαν να τον αφήσουν να ζήσει, όπως και μερικά άλλα παιδιά, που επίσης κοιμόνταν.
Λέγεται πως όταν το επόμενο πρωί ο Τούρκος αξιωματικός ανέβηκε με τους στρατιώτες του στο μέρος που ήμασταν και βρήκε τα σφαγμένα τα παιδιά ταράχτηκε και έδωσε εντολή να μη μας κυνηγήσουν, λέγοντας: "Αυτοί που έσφαξαν τα παιδιά τους, δεν είναι δυνατό να παραδοθούν" .Έκοψαν μόνο το κεφάλι του Τσιρίπ, το πήραν και έφυγαν.
Μαρτυρία Ευθυμίου Σισμανίδη
Γεννήθηκε στο χωριό Κάθεν Φτελέν στις 20 Ιανουαρίου 1909. Πατέρας του ήταν ο Μιχάλης Χριστ. Σισμανίδης απο την ενορία Ζουρνατσάντων και μητέρα του η Σοφία το γένος Απόστολου Αποστολίδη απο την ενορία Ντεμιρτσάντων ή Ουζ, που βρισκόταν στα Β.Α. έξω από τα όρια της Σαντάς και απείχε τρεις ώρες απο το Κάθεν Φτελέν
Σ.Σ. Όλα τα παιδιά ήταν από το Κάθεν Φτελέν, εκτός ένα που ήταν από τα Δώδεκα Ελάτια!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου