Αβούτο ανέφορον θα έχχ και τον κατέφορον έθε.
Τις δυσκολίες της ζωής θα ακολουθήσουν ευκολίες.
Αγάπην που ’κ εγάπεσεν, φιλίαν πού ’κ' εποίκεν, χαϊβάν έρθεν κ’ επέρασεν, γαλαπαλούχ εποίκεν.
Εκείνος που δεν αγάπησε και δεν έκαμε φιλία, ήρθε και έφυγε σαν ζώο περιττό.
Αγιος ο κύρτς.
Λέγεται σ’ εκείνον που υπενθυμίζει κάτι.
Άγουρον να κουβαλεί απέσ με την αραπάν κ’ η γυναίκα να κουβαλεί εξ με τη φοτάν, άγουρον ’κι σιφτάν.
Η γυναίκα δεν πρέπει να είναι σπάταλη.
Αδά που κάμν' τρώει.
Λέγεται με εύθυμο τρόπο στους καλεσμένους.
Αδά εν κι ακεί ευρίεται.
Για τον πανταχού παρόντα.
Aδάμς αίιδια 'κ είχχεν και πιτύδια ’σέρευεν.
Για κείνον που ζητά πράγμα άχρηστο.
Αδά σ’ εμέτερα που έρται, θέλ ’κι θέλ θα δουλεύ για να τρώει.
Λέγεται για αστεϊσμό στον επισκέπτη, στον οποίο αναθέτουμε δουλειά.
Αδά σον καιρόν πα φουρκίεται άρθωπος;
Για κείνον που κρίνει την κατάσταση των άλλων σύμφωνα με τη δική του.
Αδά σον καιρόν σα βούδια αφκά πα μουσκάρια αραεύνε.
Σήμερα ο κόσμος είναι απαιτητικός και ζητεί και από κει που δεν πρέπει.
Αδά σον καιρόν ντ' έρθαμε, το έλα φα εσκώθεν.
Λέγεται για κείνον που δεν καλεί στο τραπέζι τον επισκέπτη.
Αδελφόν τ’ αδελφού το θάνατον μονάχον ’κί θέλ.
Για τα σκληρά αδέλφια.
Αδελφοσύνια εσκώθεν κ’ η συντεκνία εκάτσεν.
Για τους καλούς κουμπάρους.
Αδικία σόν ουρανόν κράζ καί πάει.
Η αδικία είναι μεγάλο κακό γινόμενο γνωστό αμέσως και στο θεό.
Τις δυσκολίες της ζωής θα ακολουθήσουν ευκολίες.
Αγάπην που ’κ εγάπεσεν, φιλίαν πού ’κ' εποίκεν, χαϊβάν έρθεν κ’ επέρασεν, γαλαπαλούχ εποίκεν.
Εκείνος που δεν αγάπησε και δεν έκαμε φιλία, ήρθε και έφυγε σαν ζώο περιττό.
Αγιος ο κύρτς.
Λέγεται σ’ εκείνον που υπενθυμίζει κάτι.
Άγουρον να κουβαλεί απέσ με την αραπάν κ’ η γυναίκα να κουβαλεί εξ με τη φοτάν, άγουρον ’κι σιφτάν.
Η γυναίκα δεν πρέπει να είναι σπάταλη.
Αδά που κάμν' τρώει.
Λέγεται με εύθυμο τρόπο στους καλεσμένους.
Αδά εν κι ακεί ευρίεται.
Για τον πανταχού παρόντα.
Aδάμς αίιδια 'κ είχχεν και πιτύδια ’σέρευεν.
Για κείνον που ζητά πράγμα άχρηστο.
Αδά σ’ εμέτερα που έρται, θέλ ’κι θέλ θα δουλεύ για να τρώει.
Λέγεται για αστεϊσμό στον επισκέπτη, στον οποίο αναθέτουμε δουλειά.
Αδά σον καιρόν πα φουρκίεται άρθωπος;
Για κείνον που κρίνει την κατάσταση των άλλων σύμφωνα με τη δική του.
Αδά σον καιρόν σα βούδια αφκά πα μουσκάρια αραεύνε.
Σήμερα ο κόσμος είναι απαιτητικός και ζητεί και από κει που δεν πρέπει.
Αδά σον καιρόν ντ' έρθαμε, το έλα φα εσκώθεν.
Λέγεται για κείνον που δεν καλεί στο τραπέζι τον επισκέπτη.
Αδελφόν τ’ αδελφού το θάνατον μονάχον ’κί θέλ.
Για τα σκληρά αδέλφια.
Αδελφοσύνια εσκώθεν κ’ η συντεκνία εκάτσεν.
Για τους καλούς κουμπάρους.
Αδικία σόν ουρανόν κράζ καί πάει.
Η αδικία είναι μεγάλο κακό γινόμενο γνωστό αμέσως και στο θεό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου