ΦΩΤΑΚΟΣ (Απομνημονεύματα)

“... επειδή ούτοι - οι πρόκριτοι - ήσαν συνηθισμένοι να άρχουν τους εκυρίευσε πολύς φόβος από τον Υψηλάντην, διότι αυτός επεριστοιχήσθη από το σύστημα των Κλεφτοκαπεταναίων και από μικρόν λαόν, οίτινες τον ηγάπησαν και τον εσεβάσθησαν ως άνδρα κοινωφελή και ενάρετον, και τον εθεώρησαν ως φραγμόν εις την μεταξύ των αντιζηλίαν περί του ποίος να γίνει πρώτος των άλλων.
 Ο Υψηλά­ντης δεν είχε καμμίαν πλεονεξίαν, ούτε επιθυμίαν εις υλικά συμφέροντα, και δι’ αυτό τούτο εκέρδισε την αγάπην του απλού λαού, και διήγειρε την αντίπραξιν των αρχόντων εις τα επιχειρήματα αυτού, και διότι άλλως έδιδεν ελευθερίαν εις τους    λαούς να έχωσι ψήφον και χωρίς της ψήφου των να μη έρχονται αντιπρόσωποι αυτοχειροτόνητοι, και ως εκ τούτου και ανίκανοι, εις τας συνελεύσεις και εις τα πολιτικά και διοικητικά πράγματα, αλλά να προτιμώνται οι ικανοί.
 Αλλά ταύτα δεν ήρεσαν εις τους κοτζαμπάσηδες, διότι ούτω πως ο λαός εφωτίζετο”.