ΠΡΩΤΟ ΜΕΛΗΜΑ ΚΑΙ ΑΙΤΗΜΑ συγχρόνως προς τις Αρχές από μέρους των Ελλήνων της Οδησσού ήταν η οικοδόμηση ελληνορθόδοξης εκκλησίας. Τον Απρίλιο του 1795 η τσαρίνα διέθεσε από το αυτοκρατορικό ταμείο 2.000 ρούβλια για την ανέγερση εκκλησίας, ενώ παράλληλα η επιτροπή που είχε αναλάβει το έργο συγκέντρωσε συνεισφορές 2.250 ρουβλίων.
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος υψώθηκε στον συνοικισμό των Ελλήνων, στη νοτιοδυτική πλευρά της πόλης κατά τη χρονική περίοδο 1795-1807, διάστημα στο οποίο μεσολάβησαν παρεμβάσεις που τροποποίησαν το αρχικό σχέδιο και μετέφεραν το αρχικό σημείο ανέγερσης του ναού.
Αξίζει να τονιστεί, ότι οι άνθρωποι της ελληνικής παροικίας και ανάμεσά τους η πλειονότητα των εμπόρων, αποφάσισαν να συνδράμουν στην αποπεράτωση του έργου με την καταβολή 2,5 καπικίων ανά ψάθα (tchetvert) σίτου, που εξήγαγαν στο εξωτερικό.
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος, ρυθμού αρχαίας βασιλικής, ήταν ο πρώτος ναός που κτίσθηκε στην Οδησσό ταυτόχρονα με την οικοδόμηση του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Νικολάου. Οι Έλληνες μεγαλέμποροι υπήρξαν δωρητές πολλών και πολύτιμων ιερών σκευών, αλλά ο πόθος τους ήταν και παρέμεινε η ίδρυση δεύτερης εκκλησίας στο βόρειο μέρος της πόλης, πάνω από το σημείο που βρίσκεται η Αγία Τριάδα, εκεί δηλαδή που συνήθιζαν να διαμένουν οι ίδιοι.
Παρά τις σύντονες προσπάθειές τους και την ευνοϊκή απόφαση των Αρχών, η νέα εκκλησία που ονομάστηκε, μάλιστα, υπέρ της Υπαπαντής του Κυρίου, δεν οικοδομήθηκε ποτέ ελλείψει χρηματικών πόρων. Όλοι όσοι πρωτοστάτησαν στην ίδρυση της δεύτερης εκκλησίας ήταν πρόσωπα από την ανώτερη τάξη των μεγαλεμπόρων εις βάρος των οποίων καταλογίστηκε κοινωνική αλαζονεία.
Συνεπώς, η Αγία Τριάδα παρέμεινε για ολόκληρη την περίοδο που προηγήθηκε της Σοβιετικής Επανάστασης του 1917 η μοναδική ελληνική εκκλησία της Οδησσού.
Αναφέρεται και ως η «εκκλησία των Φιλικών», αφού η Αγία Τριάδα ήταν ο τόπος εκκλησιασμού των ιδρυτών και των στελεχών της συνωμοτικής οργάνωσης των Ελλήνων. Μεγαλοπρεπής ναός με πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο, συγκέντρωνε σύμπασα την κοινότητα και αποτέλεσε προπύργιο του Ελληνισμού της πόλης.
Το χρυσάφι άφθονο στη διακόσμηση του εσωτερικού χώρου. Δέσποζε το κενοτάφιο, όπου τοποθετήθηκε ο σωρός του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε'. Ο τσάρος Αλέξανδρος δώρισε χρυσοστόλιστα άμφια σε γυάλινη θήκη, ιδιαίτερη τιμή για την ελληνική εκκλησία και τον Πατριάρχη.
Το ακέφαλο πτώμα του είχε μεταφέρει στην Οδησσό ο Κεφαλλονίτης πλοίαρχος Μαρίνος Σκλάβος, που το βρήκε - σύμφωνα με την παράδοση - να πλέει στον Βόσπορο. Στον περίβολο της εκκλησίας τάφηκαν σπουδαίοι παράγοντες της ελληνικής ομογένειας, ο Γρηγόριος Γ. Μαρασλής, ο Θεόδωρος Ροδοκανάκης κ.ά.
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος υψώθηκε στον συνοικισμό των Ελλήνων, στη νοτιοδυτική πλευρά της πόλης κατά τη χρονική περίοδο 1795-1807, διάστημα στο οποίο μεσολάβησαν παρεμβάσεις που τροποποίησαν το αρχικό σχέδιο και μετέφεραν το αρχικό σημείο ανέγερσης του ναού.
 |
| Πρόσοψη της Αγίας Τριάδας |
Η εκκλησία της Αγίας Τριάδος, ρυθμού αρχαίας βασιλικής, ήταν ο πρώτος ναός που κτίσθηκε στην Οδησσό ταυτόχρονα με την οικοδόμηση του μητροπολιτικού ναού του Αγίου Νικολάου. Οι Έλληνες μεγαλέμποροι υπήρξαν δωρητές πολλών και πολύτιμων ιερών σκευών, αλλά ο πόθος τους ήταν και παρέμεινε η ίδρυση δεύτερης εκκλησίας στο βόρειο μέρος της πόλης, πάνω από το σημείο που βρίσκεται η Αγία Τριάδα, εκεί δηλαδή που συνήθιζαν να διαμένουν οι ίδιοι.
Παρά τις σύντονες προσπάθειές τους και την ευνοϊκή απόφαση των Αρχών, η νέα εκκλησία που ονομάστηκε, μάλιστα, υπέρ της Υπαπαντής του Κυρίου, δεν οικοδομήθηκε ποτέ ελλείψει χρηματικών πόρων. Όλοι όσοι πρωτοστάτησαν στην ίδρυση της δεύτερης εκκλησίας ήταν πρόσωπα από την ανώτερη τάξη των μεγαλεμπόρων εις βάρος των οποίων καταλογίστηκε κοινωνική αλαζονεία.
Συνεπώς, η Αγία Τριάδα παρέμεινε για ολόκληρη την περίοδο που προηγήθηκε της Σοβιετικής Επανάστασης του 1917 η μοναδική ελληνική εκκλησία της Οδησσού.
Αναφέρεται και ως η «εκκλησία των Φιλικών», αφού η Αγία Τριάδα ήταν ο τόπος εκκλησιασμού των ιδρυτών και των στελεχών της συνωμοτικής οργάνωσης των Ελλήνων. Μεγαλοπρεπής ναός με πλούσιο εσωτερικό διάκοσμο, συγκέντρωνε σύμπασα την κοινότητα και αποτέλεσε προπύργιο του Ελληνισμού της πόλης.
Το χρυσάφι άφθονο στη διακόσμηση του εσωτερικού χώρου. Δέσποζε το κενοτάφιο, όπου τοποθετήθηκε ο σωρός του Πατριάρχη Γρηγορίου Ε'. Ο τσάρος Αλέξανδρος δώρισε χρυσοστόλιστα άμφια σε γυάλινη θήκη, ιδιαίτερη τιμή για την ελληνική εκκλησία και τον Πατριάρχη.
Το ακέφαλο πτώμα του είχε μεταφέρει στην Οδησσό ο Κεφαλλονίτης πλοίαρχος Μαρίνος Σκλάβος, που το βρήκε - σύμφωνα με την παράδοση - να πλέει στον Βόσπορο. Στον περίβολο της εκκλησίας τάφηκαν σπουδαίοι παράγοντες της ελληνικής ομογένειας, ο Γρηγόριος Γ. Μαρασλής, ο Θεόδωρος Ροδοκανάκης κ.ά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου