Το νεοτουρκικό κομιτάτο, “Ένωση και Πρόοδος”, όπως είναι γνωστό ιδρύθηκε το 1891 στη Γενεύη από εθνικιστικά στοιχεία και κατόπιν το 1906 μετέφερε την έδρα του στη Θεσαλονίκη με αρχηγό τον Εμβέρ, που οργάνωσε την επανάσταση του 1908.
Ο Ταλαάτ ήταν Υπουργός Εσωτερικών του Κομιτάτου και ο Εμβέρ Υπουργός Στρατιωτικών. Το τρίτο μέλος του Ιττιχάτ βε Τερακί ήταν ο Νιαζί και στη συνέχεια ο Τζεμάλ.
Το 1908 το μυστικό σωματείο των νεοτούρκων με στρατιωτικό κίνημα στη Μακεδονία, ανάγκασε το σουλτάνο Αβδούλ Χαμίτ να υπογράψει την παραχώρηση τουρκικού συντάγματος, το Χουριέτ.
Έτσι η αυτοκρατορία πήρε καινούριο δρόμο, άγνωστο αρχικά, όμως γεμάτο ελπίδες για τους καταπιεσμένους υπηκόους της. Το γεγονός γιορτάστηκε με δοξολογίες, ύμνους, πανηγύρια, τραγούδια από τους Τούρκους, Αρμένιους, Τσερκέζους, οι οποίοι έσμιγαν τα χέρια, αγκαλιάζονταν, φιλιούνταν και αυθόρμητα ζητωκραύγαζαν: Γιασασίν Χουριέτ! Ζήτω το Σύνταγμα! Ζήτω η αδελφότητα! Ζήτω η ισότητα! Κάτω ο Χαμίτ!
Στο κίνημα των νεοτούρκων πήραν μέρος και Έλληνες που ο σκοπός τους ασφαλώς ήταν μόνο το κανούν Εσασί δηλ. το Σύνταγμα. Μάλιστα η πίστη των Ελλήνων ήταν τόσο σταθερή ώστε έπαψε και ο ίδιος ο μακεδονικός αγώνας που άρχισε το 1903 και τελείωσε το 1908, ενώ τα μακεδονικά ανταρτικά σώματα διαλύθηκαν.
Όλοι είχαν πιστέψει πως το αναμορφωτικό κίνημα, που επικράτησε στην Τουρκία θα έδινε την προσδοκώμενη ελευθερία σε όλους και οι εθνότητες και οι θρησκείες θα βάδιζαν ισότιμες και ελεύθερες προς το μέλλον. Κανένας Ρωμιός δεν είχε καταλάβει τη βαθύτερη σημασία του κινήματος.
Γιατί η εντύπωση που δημιουργήθηκε ήταν σατανική και παραπλανητική. Οι πρωτεργάτες του Χουριέτ στρατηγοί, Εμβέρ, Ταλαάτ και Νιαζί έριξαν ένα φωτεινό προπέτασμα μεθυστικού καπνού, που ζάλισε τα μάτια και τα μυαλά του κόσμου με τα πολύχρωμα οράματά του. Δανείστηκαν τα συνθήματα της γαλλικής επανάστασης, της ισότητας, αδελφότητας, ελευθερίας και εξαπάτησαν τους λαούς της αυτοκρατορίας.
Οι νεότουρκοι σχεδίαζαν στα σκοτεινά, κάτω από την απατηλή προμετωπίδα του κομιτάτου τους, “Ένωσις - Πρόοδος”, την αφομοίωση όλων των εθνοτήτων της αυτοκρατορίας σε μια ενιαία τουρκική και ισλαμική εθνότητα, συνεχίζοντας έτσι την πολύ παλιά παράδοση των πρώτων ολιγάριθμων τουρανών προγόνων τους.
Ο Ταλαάτ ήταν Υπουργός Εσωτερικών του Κομιτάτου και ο Εμβέρ Υπουργός Στρατιωτικών. Το τρίτο μέλος του Ιττιχάτ βε Τερακί ήταν ο Νιαζί και στη συνέχεια ο Τζεμάλ.
 |
| Abdul Hamid |
Έτσι η αυτοκρατορία πήρε καινούριο δρόμο, άγνωστο αρχικά, όμως γεμάτο ελπίδες για τους καταπιεσμένους υπηκόους της. Το γεγονός γιορτάστηκε με δοξολογίες, ύμνους, πανηγύρια, τραγούδια από τους Τούρκους, Αρμένιους, Τσερκέζους, οι οποίοι έσμιγαν τα χέρια, αγκαλιάζονταν, φιλιούνταν και αυθόρμητα ζητωκραύγαζαν: Γιασασίν Χουριέτ! Ζήτω το Σύνταγμα! Ζήτω η αδελφότητα! Ζήτω η ισότητα! Κάτω ο Χαμίτ!
Στο κίνημα των νεοτούρκων πήραν μέρος και Έλληνες που ο σκοπός τους ασφαλώς ήταν μόνο το κανούν Εσασί δηλ. το Σύνταγμα. Μάλιστα η πίστη των Ελλήνων ήταν τόσο σταθερή ώστε έπαψε και ο ίδιος ο μακεδονικός αγώνας που άρχισε το 1903 και τελείωσε το 1908, ενώ τα μακεδονικά ανταρτικά σώματα διαλύθηκαν.
Όλοι είχαν πιστέψει πως το αναμορφωτικό κίνημα, που επικράτησε στην Τουρκία θα έδινε την προσδοκώμενη ελευθερία σε όλους και οι εθνότητες και οι θρησκείες θα βάδιζαν ισότιμες και ελεύθερες προς το μέλλον. Κανένας Ρωμιός δεν είχε καταλάβει τη βαθύτερη σημασία του κινήματος.
Γιατί η εντύπωση που δημιουργήθηκε ήταν σατανική και παραπλανητική. Οι πρωτεργάτες του Χουριέτ στρατηγοί, Εμβέρ, Ταλαάτ και Νιαζί έριξαν ένα φωτεινό προπέτασμα μεθυστικού καπνού, που ζάλισε τα μάτια και τα μυαλά του κόσμου με τα πολύχρωμα οράματά του. Δανείστηκαν τα συνθήματα της γαλλικής επανάστασης, της ισότητας, αδελφότητας, ελευθερίας και εξαπάτησαν τους λαούς της αυτοκρατορίας.
Οι νεότουρκοι σχεδίαζαν στα σκοτεινά, κάτω από την απατηλή προμετωπίδα του κομιτάτου τους, “Ένωσις - Πρόοδος”, την αφομοίωση όλων των εθνοτήτων της αυτοκρατορίας σε μια ενιαία τουρκική και ισλαμική εθνότητα, συνεχίζοντας έτσι την πολύ παλιά παράδοση των πρώτων ολιγάριθμων τουρανών προγόνων τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου