Εγώ για τ'εσέν ΄κι κλαί(γ)ω

Σην επιστράτευσην που εγέντον τα 1974, εκάλεσαν και τον Κοσμάν τον Πρεσκοιλίδην ας σην Βασιλίτσαν και τον γυναικάδελφον ατ', τον Στοφόρον.
Η Ποινή, η γαρή τη Κοσμά, όντες έμαθεν πως θα ίνεται πόλεμος με τοι Τουρκάντας, εγόμωσεν το χωρίον λαλίας. Κλαίει, βαρκίζ' και στασιμονήν 'κ' έχ'.
-Νέκουτζη, μη κλαις και τογραεύ'ς  την καρδία μ'. Δεν 'κ' εν', αγλήγορα θα πάω και θα κλώσκουμαι, είπεν ατεν ο Κοσμάς.
-Εγώ τ' εσόν την γαϊλάν 'κ' έχω, είπεν ατον η Ποινή. Εγώ για τ' εσέν  'κι κλαί(γ)ω.
-Κιαμ' για τίναν κλαις;
-Κλαίω για τον αδελφό μ', τον Στοφόρον.
-Τσούνα, και τ' ένουσ'νε , εγώ πα εθάρεσα για τ'εμέν κλαίς

Η πόλη του Κιλκις απο το υψωμα του Αγιου Γεωργιου

Λ Ε Ξ Ι Λ Ο Γ Ι Ο.

Bασιλίτσα = χωριό του  Κιλκίς
δεν 'κ' έν= δεν είναι τίποτε
γ αρή = γυναίκα, σύζυγος
θα κλώσκουμαι = θα γυρίσω
βαρκίζ= θρηνεί γοερά
τ' εσόν την γαϊλάν κ' εχω = δεν  έ χω τη δική σου την ανάγκη
στασιμονήν 'κ' έχ'= δε σταματάει          
νέκουτζη = νε μωρή
κιάμ' = μα
τογραεύ'ς = κομματιάζεις
τσούνα= σκύλα