ΝΑ ΠΑΣ ΧΑΣΑΙ ΑΠΑΔΑΠΕΣ'.

0 Κώστης τη Γουρουδά ξάι καλά 'κ' επένεν με την πεθεράν ατ', την Ευδοξίαν. Δάβολον έσ 'κωνεν και δάβολον εκάθιζεν ατεν.
'Αρ έναν ημέραν ετάβιξεν άσκεμα με την γαρήν ατ', την Φωτεινήν και είπαν πολλά λόγια αναμεταξύ ατουν. Τελευταία, είπεν ατον εκείνε να πας χάσαι απαδαπέσ',
 -Καί, πού να πάω, είπεν εκείνος.
- Σον δάβολον να πας.
0 Κώστης καιρόν 'κ' εχάσεν. Επήεν ίσα σ' οσπίτ' τη πεθεράς ατ'. Εκείνε όντες είδεν ατον, άμον εχάσεν ατα ολίγον κ' επεκεί είπεν:
- Κώστη, πώς αέτσ ' απαδακέσ' αΐκον ώραν;
- Κια η θαγατέρα σ' ετάβιξεν μετ' εμέν κ' έστειλε με σον δάβολον. Ντο να εποίν'να κ' εγώ, έρθα.




ΛΕΞΙΛΟΓΙΟ

Γουρουδάς = παρατσούκλι.
 ξάι καλά 'κ' επένεν = δεν πήγαινε καθόλου καλά
 ά ρ ' = λοιπόν
 ετάβιξεν = μάλωσε
με την γαρήν ατ' = με την σύζυγο του
 να πας χάσαι = να πας να χαθείς
 απαδακέσ' = από εδώ
 εντώκεν = χτύπησε
 κ' επεκεί = και  μετά
 α έ τ σ' = έτσι
 αϊκον = τέτοιο
 κια = να