Ποντιακά δίστιχα για τους μήνες

1.     Καλαντάρτς και νέον έτος άμον πάντα και οφέτος.

2.     Ο Κούντουρον ο κούτσουρον ο ουραδοκομμένον.

3.     Ο Μάρτ’ς έρται και διαβέν’ αλλτς παγών’ και άλλτς χουλαίν’.

4.     Απρίλτς φερ’ τα χελιδόνια κελαηδούν και λιών τα χιόνια.

5.     Έρθεν ο Καλομηνάς βάστ’ τσιτσέκια αν πεινάς.

6.     Τη Κερασινού ο ήλον κοκκινίει σε άμον μήλον.

7.     Έρθεν και ο Χορτοθέρτς έπαρ’ το καγάν’ σο χέρ’τσ’.

8.     Ο Άυγουστον αλωνίζ’ τ’ οικοκύρτς χαρεντερίζ’…

9.     Ο Σταυρίτες ρούζ’ τα φύλλα και ξεραίντανε τα ξύλα.

10. Έρθεν ο Τρυγομηνάς εύκαιρον τ’ αμπάρ’ τσ’; Πεινάς!

11.  Αεργίτες μουρδουλίζ’ σο ραχίν’ ανθρώπ΄’ς φουρκίζ’.

12. Χριστιεννάρτς φερ’ τον κρύον σαν εκείνον π’ εχ’ τον βίον.

Εκείνο που οφείλουμε να τονίσουμε σχετικά με το μηνολόγιο του Πόντου είναι το γεγονός ότι, όταν πλησίαζαν τα Χριστούγεννα, ετόνιζαν όλοι τον ερχομό του τέλους του έτους με το δίστιχο:

-Έρθαμε σον Χριστιεννάρ’ κι ο Χριστόν πα ‘γεννέθεν

Τα μήνας  ένταν δώδεκα κι ο χρόνος πα τελέθεν.

Για να ευχηθούν τελικά:

-Κάλαντα, καλός καιρός, και πάντα και του χρόνου.

 Έλσα Γαλανίδου-Μπαφούσια

 από  το υπέροχο “Οι 4 εποχές και οι μήνες τους στον Πόντο”

 εκδ. Αρχείον Πόντου.