Πέρσες & Μέγας Αλέξανδρος

Μιθριδάτης ΣΤ' ο  Μέγας

Από τον 5ο αιώνα π.Χ. οι παράλιες πόλεις του Πόντου διατηρούσαν μια αυτονομία και ανεξαρτησία, όμως, από την άλλη, ήταν φόρου υποτελείς στους Πέρσες και η ελληνική φυλή κατείχε μόνο την παραλιακή περιοχή.
Η κατάσταση αυτή διατηρήθηκε μέχρι την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου, που δεν ενόχλησε διόλου τον Ανατολικό Πόντο.Έτσι, την εποχή της κοσμοκρατορίας του μεγάλου στρατηλάτη οι πλήρως ανεξάρτητες πλέον ελληνικές πόλεις στράφηκαν νότια, όπου ανακάλυψαν νέες πηγές πλούτου, όπως σίδηρο, χαλκό και ασήμι.
Μετά το θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, το 302 π.Χ., ο Μιθριδάτης Α', Πέρσης σατράπης που εξελληνίστηκε πλήρως, δημιούργησε το Βασίλειο του Πόντου με πρωτεύουσα την Αμάσεια και αργότερα τη Σινώπη.
Από τους βασιλείς του Πόντου σπουδαιότεροι ήταν ο Μιθριδάτης Α' ο Κτίστης, ο Μιθριδάτης Δ' ο Φιλοπάτωρ, γιος του προηγούμενου (170-150 π.Χ.) που διαδέχτηκε στο θρόνο τον αδελφό του, Φαρνάκη Α', και ο Μιθριδάτης ΣΤ' ο Ευπάτωρ, που ονομάστηκε μέγας (132-63 π.Χ.), γιος του προηγούμενου.
 Ακολουθώντας μια έντονη επιθετική πολιτική, είχε μια επιτυχημένη κατακτητική πορεία καταλαμβάνοντας τον Κιμμέριο Βόσπορο, ένα τμήμα της Γαλατίας και την Παφλαγονία, ώσπου ήρθαν οι Ρωμαίοι.
 Το βασίλειο αυτό διατηρήθηκε έως το 64 π.Χ., οπότε διαλύθηκε από τον αυτοκράτορα της Ρώμης Πομπήιο.