Πριν από πολλά χρόνια ζούσε
σ’ ένα φτωχό κινεζικό χωριό ένας αγρότης με τον γιο του.
Μοναδική περιουσία
του, εκτός από τη γη και το μικρό αχυρένιο
καλύβι, ήταν ένα άλογο που το είχε
κληρονομήσει από τον πατέρα του.
Μια καλή
μέρα το άλογο εξαφανίστηκε και ο άνθρωπος βρέθηκε να οργώνει τη γη μόνος του.
Οι γείτονές του - που τον σέβονταν πολύ λόγω της εντιμότητας και της
εργατικότητάς του - έσπευσαν στο σπίτι του, για να του εκφράσουν τη
συμπαράστασή τους για τα συμβάντα. Εκείνος τους ευχαρίστησε για την επίσκεψη,
ρώτησε όμως:
-
Πώς
ξέρετε ότι τα συμβάντα αυτά ήταν καταστροφή στη ζωή μου;Κάποιος
σχολίασε χαμηλόφωνα
με έναν φίλο: «Αρνείται να δεχθεί την
πραγματικότητα, ας τον αφήσουμε να νομίζει ότι θέλει, εφόσον δεν στενοχωριέται».
Έφυγαν οι γείτονες,
προσποιούμενοι ότι είχαν συμφωνήσει με τα λόγια του.
Μία εβδομάδα αργότερα το άλογο
επέστρεψε στον στάβλο. Δεν ήταν όμως μόνο: είχε φέρει παρέα μαζί του μια ωραία
φοράδα. Όταν το έμαθαν αυτό, οι χωρικοί αναστατωμένοι - γιατί μόνο τώρα
κατάλαβαν την απάντηση του χωρικού - ξαναπήγαν στο σπίτι του, για να τον
συγχαρούν για την τύχη του.
- Παλιά είχες μόνο
ένα άλογο. Τώρα απέκτησες δύο. Συγχαρητήρια!, είπαν. - Ευχαριστώ για την
επίσκεψη και για τη συμπαράστασή σας, απάντησε ο
χωρικός. Πώς ξέρετε όμως ότι τα συμβάντα αυτά είναι ευλογία για τη ζωή μου;
Αμήχανοι και φοβούμενοι ότι ο
άνθρωπος τα είχε χαμένα, οι γείτονες έφυγαν σχολιάζοντας καθ’ οδό : «Λέτε ο
άνθρωπος να μην έχει καταλάβει ότι ο θεός του έστειλε ένα δώρο;»
Έναν μήνα αργότερα ο γιος τού χωρικού
αποφάσισε να δαμάσει τη φοράδα.
Το ζώο όμως πήδηξε απότομα και το αγόρι έπεσε άσχημα - και έσπασε το ένα
πόδι.
Έσπευσαν οι γείτονες ξανά στο
σπίτι τού χωρικού - με δώρα για τον τραυματισμένο νεαρό. Ο επικεφαλής του
χωριού με επισημότητα μετέφερε τα συλλυπητήρια στον πατέρα, λέγοντας ότι όλοι
είχαν στενοχωρηθεί με τα συμβάντα.
Ο άνθρωπος ευχαρίστησε για την
επίσκεψη και για τη στοργή όλων. Ρώτησε όμως:
-
Πώς μπορείτε να ξέρετε, αν τα
συμβάντα αυτά ήταν καταστροφή για τη ζωή μου;
Αυτά τα λόγια τούς άφησαν όλους
άναυδους, καθώς κανείς δεν είχε την παραμικρή αμφιβολία ότι ένα ατύχημα μ’ ένα
παιδί είναι αληθινή τραγωδία. Φεύγοντας από το σπίτι του χωρικού, έλεγε ο ένας
στον άλλο: «Ο άνθρωπος τρελάθηκε, πάει, τέλειωσε. Ο μοναχογιός του κινδυνεύει
να μείνει ανάπηρος για πάντα κι εκείνος ακόμη αμφιβάλλει αν τα συμβάντα ήταν
καταστροφή».
Πέρασαν μερικοί μήνες και η
Ιαπωνία κήρυξε τον πόλεμο στην Κίνα. Οι αγγελιοφόροι του αυτοκράτορα διέσχισαν
όλη τη χώρα ψάχνοντας για ικανούς νέους για το μέτωπο.
Στο χωριό επιστράτευσαν όλους
τους νέους, εκτός από τον γιο του χωρικού, που είχε ένα σπασμένο πόδι.
Κανένας νέος δεν γύρισε
ζωντανός. Ο γιος του ανάρρωσε, τα δύο ζώα έκαναν μικρά που πουλήθηκαν σε πολύ
καλή τιμή. Ήταν η σειρά του χωρικού να επισκεφθεί τους γείτονές του και να τους
συμπαρασταθεί - μια που του είχαν συμπαρασταθεί κι εκείνοι κάθε στιγμή.
Όποτε κάποιος παραπονιόταν, ο
χωρικός έλεγε: «Πώς ξέρεις αν πρόκειται για καταστροφή;». Αν κάποιος χαιρόταν
πολύ, εκείνος ρωτούσε: «Πώς ξέρεις αν πρόκειται για ευλογία;». Και οι άνθρωποι
εκείνου του χωριού κατάλαβαν ότι, πέρα από τα φαινόμενα, η ζωή κρύβει μέσα της
άλλες σημασίες.
*Σουφισμός είναι μια εσωτερική διδασκαλία στους κόλπους του Ισλάμ. Σύμφωνα με άρθρο του Γ. Α. Πλάνα, πίσω από το Σουφισμό βρίσκεται μια πανάρχαια εσωτερική παράδοση, που μερικοί σοφοί Σούφι την συνδέουν με τον Πυθαγόρα και με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο ή Θωτ των αρχαίων Αιγυπτίων, τον Πλάτωνα και άλλους αρχαίους σοφούς.
Ο Σουφισμός είχε μεγάλη επίδραση στο Δυτικό μεσαίωνα. Εκεί όμως που είναι πιο φανερές οι σχέσεις και οι επιδράσεις του Σουφισμού στη Δύση, είναι στο τάγμα των Ναϊτών. Μερικοί από τους εννέα αρχικούς ιππότες-ιδρυτές του τάγματος λέγεται ότι ήταν μύστες Σούφι.
Οι επαφές των Ναϊτών στους Αγίους Τόπους με ορισμένους Σούφι και με τα μυστικά τάγματά τους, είναι πλέον εξακριβωμένες ιστορικά, από τα πρακτικά της δίκης εναντίον του ναϊτικού τάγματος, που προκάλεσε την εξαφάνισή τους. Πολλά ιπποτικά εσωτερικά τάγματα, που ιδρύθηκαν μετά, φέρουν τη σφραγίδα τους και συνεπώς την επίδραση του Σουφισμού.
Οι μεσαιωνικές γνώσεις περί αστρολογίας, αλχημείας, μαγείας κ.λπ. εισήλθαν στη Δύση μέσω των Αράβων και των Εβραίων καββαλιστών και των διδασκάλων Σούφι, οι διδασκαλίες των οποίων επιβίωσαν ανάμεσα στις διάφορες εσωτερικές ομάδες της Ευρώπης, από τον μεσαίωνα ως την σύγχρονη εποχή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου