Αυτές τις σημειώσεις που κρατάτε στα χέρια σας, επιθυμώ να τις αφιερώσω στον πατέρα μου Κωνσταντίνο Τουμπουλίδη που μετά από 77 χρόνια πραγματοποίησε ένα όνειρο ζωής. Να επιστρέψει στις ρίζες. Να περπατήσει, να αναπνεύσει, να γευθεί, να κλάψει και να τραγουδήσει στα χώματα που έζησαν οι παππούδες του και οι γονείς του. Να δει και να πάρει μαζί του από τον Πόντο και την ιδιαίτερη πατρίδα του, την πανέμορφη Τραπεζούντα, όλα εκείνα που ονειρεύτηκε, που οραματίστηκε, που άκουσε από τους προγόνους του.
1Η Ημέρα
Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011
Επιτέλους ξημέρωσε! Είμαι σίγουρος πως η σημερινή ημέρα δεν θα είναι η ίδια για σαράντα Πόντιους και φιλοπόντιους. Παρά του ότι η ώρα είναι μόλις 05:00 τα ξημερώματα και ο αέρας δροσερός, η καρδιά μου όπως και των υπολοίπων συνοδοιπόρων είναι ζεστή.
Είναι χαρούμενη, ευδιάθετη και χαλαρή όπως και ολονών οι καρδιές και η σκέψη πως έφτασε η ώρα για την επιστροφή στις ρίζες. Το οδοιπορικό στις αλησμόνητες και αξέχαστες πατρίδες ξεκίνησε. Πολλοί είμαστε γνώριμοι από το περσινό ταξίδι και αρκετοί νέοι αργοναύτες κάνουν την πρώτη γνωριμία τους στην περιοχή της Ελιάς, στη Βέροια. Γρήγορα επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο και στις 06:00 το λεωφορείο παίρνει το δρόμο για το μεγάλο ταξίδι.
Μαζί μας ο πρόεδρος της Ε.Λ.Β. (Ευξείνου Λέσχης Βέροιας) Χαράλαμπος Καπουρτίδης και αρχηγός της αποστολής, τα μέλη της Ε.Λ.Β. Σπύρος Θεοδωρίδης και Φιλοκτήμων Φωτιάδης, η ιδιοκτήτρια του γραφείου ταξιδιών «Αχιλλέας TRAVEL» Ελένη Αλατσίδου και άλλοι τριάντα έξι αργοναύτες. Όλοι εμείς που βρεθήκαμε συνταξιδιώτες για το σπουδαίο ταξίδι πιστεύω πως θεωρούμε απαραίτητο να γνωρίσουμε από κοντά τον Πόντο και τις ιδιαίτερες πατρίδες μας.
Η φαντασία και η νοερή μεταφορά του πνεύματος στα μέρη και στους τόπους όπου έζησαν οι πρόγονοί μας, εκεί που γαλουχήθηκε ο ελληνικός πολιτισμός, στους τόπους όπου ρίζωσε η ορθοδοξία δεν μπορεί να εφησυχάσει αν δεν υπάρχει και η φυσική μας παρουσία στους υπόψη χώρους.
Τα ενδοξότερα έπη ανδρείας και ηρωισμού, γνωστά και άγνωστα γεγονότα των παλικαριών του πόντου και όλων των γενεών που έζησαν, δημιούργησαν, χάρηκαν και έκλαψαν στην ηρωική μας πατρίδα θα είναι σύντροφος της καρδιάς μας σε όλη τη διαδρομή του ταξιδιού μας, μέχρι να φτάσουμε στην καρδιά του Πόντου, την Τραπεζούντα.
Το λεωφορείο κινείται επί της Εγνατίας Οδού με υψηλές ταχύτητες και γύρω στις 07:00 περνάμε το Δερβένι αφήνοντας πίσω την νύφη του Θερμαϊκού. Στη συνέχεια και μέχρι τις 08:00 κινούμαστε πάνω από τις λίμνες Λαγκαδά – Αγίου Βασιλείου και Βόλβης. Ηλιόσπορος, καλαμπόκια και μονοετείς καλλιέργειες εκατέρωθεν της Εγνατίας Οδού, μας ξεκουράζουν με το ιδιαίτερο κιτρινοπράσινο χρώμα τους. Γύρω στις 07:45 παίρνουμε ένα ζευγάρι από τις Σέρρες στη διασταύρωση Κερδυλίων. Η Εγνατία Οδός πραγματικά κόσμημα και άνετη, με λίγα αυτοκίνητα να κινούνται χαλαρά.
Γύρω στις 08:10 φθάνουμε στο εστιατόριο – αναψυκτήριο του Χρυσανθίδη στο ύψος του χωριού Μούσθενη Καβάλας, όπου σταματάμε για καφέ και διάλλειμα 30 λεπτών.
Στις 08:40 ξαναπιάνουμε την Εγνατία Οδό και βλέπουμε δεξιά και αριστερά τα όμορφα και καταπράσινα βουνά της Καβάλας και της Ξάνθης. Όμορφα χωριά καρφωμένα στις βουνοπλαγιές, πλούσια βλάστηση να κυριαρχεί παντού και νερά άφθονα να τρέχουν παντού, ενώ ο Στρυμωνικός κόλπος και το Θρακικό Πέλαγος μας συνοδεύουν δεξιά μας. Η ώρα είναι όμως 10:00και το λεωφορείο ξαναβγαίνει από την Εγνατία για τη δεύτερη στάση λίγο έξω από την Ξάνθη.
Η πορεία προς το όνειρο συνεχίζεται μετά από μία δεκάλεπτη στάση, για λίγη ανάπαυση και τα αναγκαία.
Η συνέχεια επί του λεωφορείου είναι πιο δημιουργική με το Γιώργο Νικηφορίδη να παίζει όμορφους παραδοσιακούς σκοπούς με τη λύρα και η παρέα να τον συνοδεύει με παραδοσιακά δίστιχα μέχρι το τελωνείο των Κήπων.
Ο έλεγχος των διαβατηρίων στο ελληνικό τελωνείο διαρκεί 20 λεπτά ενώ στις 12:20 περνάμε τα σύνορα και σταματάμε για τον καθιερωμένο έλεγχο στο Τούρκικο τελωνείο. Ενώ πιστεύουμε ότι ο έλεγχος θα διαρκέσει αρκετά, προς ευχάριστη έκπληξη όλων σε 15 λεπτά ολοκληρώνονται οι τυπικές διαδικασίες, χωρίς κανένα έλεγχο. Το λεωφορείο ξεκινά και πάλι στις 12:40 εντός Ευρωπαϊκής Τουρκίας και κινείται με μικρότερες ταχύτητες, καθότι ο δρόμος είναι ευθύς αλλά στενός και κακοδιατηρημένος.
Δεξιά μας αφήνουμε την Κεσσάνη με 54.000 κατοίκους και στις 13:40 περνάμε έξω από τα Ύψαλα με 25.000 κατοίκους. Ο κάμπος είναι μια ατελείωτη έκταση σπαρμένη με σιτάρια, καλαμπόκια και γενικά χαμηλές καλλιέργειες. Διακρίνουμε επίσης πολλές ακαλλιέργητες εκτάσεις και γενικά αρκετές ενδείξεις αδιαφορίας του κράτους προς την επαρχία, όπως σκουπίδια, μπάζα, παλιά κτίρια και εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα.
Γύρω στις 14:30 φτάνουμε στο KOSKTE του Τραπεζούντιου Μουσταφά, όπου τρώμε καλά και φθηνά. Σπεσιαλιτέ του μαγαζιού το ρύζι πιλάφι με γιαούρτι, τα σουτζουκάκια και το τουρλού. Το περιβάλλον είναι φιλικό και το προσωπικό ευγενικό. Μισή ώρα στάση είναι αρκετή για όλα και στις 15:00 φεύγουμε για Κωνσταντινούπολη. Από τα χαμηλά υψώματα της Ραιδεστού, βλέπουμε πανοραμικά την πόλη, ενώ οι δρόμοι προ και μετά είναι καλοί και θυμίζουν Ευρώπη. Η παραλιακή πόλη της Ραιδεστού είναι όμορφη και αρκετά τυποποιημένη ενώ οι κάτοικοι φιλικοί, με ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά.
Ο δρόμος στη συνέχεια βελτιώνεται αρκετά ενώ συνεχώς συναντάμε συνεργεία που ασφαλτοστρώνουν και βελτιώνουν το οδικό δίκτυο. Η θάλασσα του Μαρμαρά βρίσκεται πλέον στα δεξιά μας με ελαφρύ κυματισμό ενώ τα δέντρα λυγίζουν από τον άνεμο που πρέπει να είναι γύρω στα 5 μποφόρ.
Στις 15:40 περνάμε από την πόλη του Μαρμαρά με 102.000 κατοίκους. Αραιοκατοικημένη με λίγες ψηλές πολυκατοικίες, αρκετά εξοχικά, πολλά ξενοδοχεία και οι παραλίες γεμάτες από κόσμο, που χαίρεται τις καλοκαιρινές διακοπές.
Στις 15:50 στη διασταύρωση που οδηγεί προς Σηλυβρία εμείς ακολουθούμε τη νέα Εθνική Οδό που οδηγεί προς Κωνσταντινούπολη – Αδριανούπολη. Στις 16:30 σταματάμε για 10 λεπτά για ένα τσιγάρο σε ένα μικρό εστιατόριο στα προάστια της πόλης ενώ στις πινακίδες των δρόμων βλέπουμε ότι απέχουμε από το κέντρο μόλις 30 χιλιόμετρα.
Γύρω στις 17:30 φθάνουμε στο ξενοδοχείο CRYSTAL HOTEL στο κέντρο της πόλης, αφού πρώτα περνάμε από την πλατεία TAKSI. Ο καιρός είναι καλός και η θερμοκρασία γύρω στους 28οC με ελαφρό δροσερό αεράκι.
Μέχρι τις 20:30 ο καθένας ξεκουράζεται, κάνει κάποια βόλτα, αλλάζει χρήματα στα ανταλλακτήρια και γενικά έχει ελεύθερο χρόνο για τις προσωπικές του προτιμήσεις και δραστηριότητες.
Στις 21:00 το λεωφορείο ξεκινά για το Κιούμ Καπή με το σύνολο των αργοναυτών να ακολουθούν και να περνάνε το βράδυ τους στη φημισμένη περιοχή της πόλης, όπου συναντάμε όλες τις δραστηριότητες των ανθρώπων να γίνονται χαλαρά με κέφι.
Την ίδια ώρα η παρέα του Κώστα, Νίκου, Γιώργου, Γιώργου, Σπύρου, Κλεονίκης και η Αρχοντούλα ξεκινάμε με ένα DOLMUS για τη φημισμένη περιοχή του Ορτάκϊοι. Σε 15 λεπτά βρισκόμαστε στην περιοχή όπου μετά από κάποιες βόλτες και καταπληκτικές εικόνες από το Βόσπορο σταματάμε για φαγητό κάτω από τη γέφυρα που ενώνει την Ευρωπαϊκή και Ασιατική Τουρκία. Τα ο εστιατόριο που δειπνήσαμε αναπτύσσεται σε τέσσερις ορόφους και εμείς προτιμάμε το τελευταίο, όπου η θέα είναι μοναδική, το φαγητό καλό και οι τιμές είναι πολύ υψηλές.
Τα βράδυ περνάει ευχάριστα και γύρω στις 00:00 επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο.
Η πρώτη βραδιά στην Τουρκία θα περάσει ευχάριστα και όλοι θα πάμε για ύπνο και λίγη ξεκούραση στα δωμάτιά μας γιατί η δεύτερη μέρα θα ξεκινήσει αρκετά πρωί.
Νίκος Τουμπουλίδης
Αύγουστος 2011
πηγη:http://www.elverias.gr/
1Η Ημέρα
Πέμπτη 28 Ιουλίου 2011
Επιτέλους ξημέρωσε! Είμαι σίγουρος πως η σημερινή ημέρα δεν θα είναι η ίδια για σαράντα Πόντιους και φιλοπόντιους. Παρά του ότι η ώρα είναι μόλις 05:00 τα ξημερώματα και ο αέρας δροσερός, η καρδιά μου όπως και των υπολοίπων συνοδοιπόρων είναι ζεστή.
Είναι χαρούμενη, ευδιάθετη και χαλαρή όπως και ολονών οι καρδιές και η σκέψη πως έφτασε η ώρα για την επιστροφή στις ρίζες. Το οδοιπορικό στις αλησμόνητες και αξέχαστες πατρίδες ξεκίνησε. Πολλοί είμαστε γνώριμοι από το περσινό ταξίδι και αρκετοί νέοι αργοναύτες κάνουν την πρώτη γνωριμία τους στην περιοχή της Ελιάς, στη Βέροια. Γρήγορα επιβιβαζόμαστε στο λεωφορείο και στις 06:00 το λεωφορείο παίρνει το δρόμο για το μεγάλο ταξίδι.
Μαζί μας ο πρόεδρος της Ε.Λ.Β. (Ευξείνου Λέσχης Βέροιας) Χαράλαμπος Καπουρτίδης και αρχηγός της αποστολής, τα μέλη της Ε.Λ.Β. Σπύρος Θεοδωρίδης και Φιλοκτήμων Φωτιάδης, η ιδιοκτήτρια του γραφείου ταξιδιών «Αχιλλέας TRAVEL» Ελένη Αλατσίδου και άλλοι τριάντα έξι αργοναύτες. Όλοι εμείς που βρεθήκαμε συνταξιδιώτες για το σπουδαίο ταξίδι πιστεύω πως θεωρούμε απαραίτητο να γνωρίσουμε από κοντά τον Πόντο και τις ιδιαίτερες πατρίδες μας.
 |
| Ραιδεστος |
Τα ενδοξότερα έπη ανδρείας και ηρωισμού, γνωστά και άγνωστα γεγονότα των παλικαριών του πόντου και όλων των γενεών που έζησαν, δημιούργησαν, χάρηκαν και έκλαψαν στην ηρωική μας πατρίδα θα είναι σύντροφος της καρδιάς μας σε όλη τη διαδρομή του ταξιδιού μας, μέχρι να φτάσουμε στην καρδιά του Πόντου, την Τραπεζούντα.
Γύρω στις 08:10 φθάνουμε στο εστιατόριο – αναψυκτήριο του Χρυσανθίδη στο ύψος του χωριού Μούσθενη Καβάλας, όπου σταματάμε για καφέ και διάλλειμα 30 λεπτών.
Στις 08:40 ξαναπιάνουμε την Εγνατία Οδό και βλέπουμε δεξιά και αριστερά τα όμορφα και καταπράσινα βουνά της Καβάλας και της Ξάνθης. Όμορφα χωριά καρφωμένα στις βουνοπλαγιές, πλούσια βλάστηση να κυριαρχεί παντού και νερά άφθονα να τρέχουν παντού, ενώ ο Στρυμωνικός κόλπος και το Θρακικό Πέλαγος μας συνοδεύουν δεξιά μας. Η ώρα είναι όμως 10:00και το λεωφορείο ξαναβγαίνει από την Εγνατία για τη δεύτερη στάση λίγο έξω από την Ξάνθη.
Η πορεία προς το όνειρο συνεχίζεται μετά από μία δεκάλεπτη στάση, για λίγη ανάπαυση και τα αναγκαία.
Η συνέχεια επί του λεωφορείου είναι πιο δημιουργική με το Γιώργο Νικηφορίδη να παίζει όμορφους παραδοσιακούς σκοπούς με τη λύρα και η παρέα να τον συνοδεύει με παραδοσιακά δίστιχα μέχρι το τελωνείο των Κήπων.
Ο έλεγχος των διαβατηρίων στο ελληνικό τελωνείο διαρκεί 20 λεπτά ενώ στις 12:20 περνάμε τα σύνορα και σταματάμε για τον καθιερωμένο έλεγχο στο Τούρκικο τελωνείο. Ενώ πιστεύουμε ότι ο έλεγχος θα διαρκέσει αρκετά, προς ευχάριστη έκπληξη όλων σε 15 λεπτά ολοκληρώνονται οι τυπικές διαδικασίες, χωρίς κανένα έλεγχο. Το λεωφορείο ξεκινά και πάλι στις 12:40 εντός Ευρωπαϊκής Τουρκίας και κινείται με μικρότερες ταχύτητες, καθότι ο δρόμος είναι ευθύς αλλά στενός και κακοδιατηρημένος.
Δεξιά μας αφήνουμε την Κεσσάνη με 54.000 κατοίκους και στις 13:40 περνάμε έξω από τα Ύψαλα με 25.000 κατοίκους. Ο κάμπος είναι μια ατελείωτη έκταση σπαρμένη με σιτάρια, καλαμπόκια και γενικά χαμηλές καλλιέργειες. Διακρίνουμε επίσης πολλές ακαλλιέργητες εκτάσεις και γενικά αρκετές ενδείξεις αδιαφορίας του κράτους προς την επαρχία, όπως σκουπίδια, μπάζα, παλιά κτίρια και εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα.
 |
| Κωνσταντινουπολη |
Ο δρόμος στη συνέχεια βελτιώνεται αρκετά ενώ συνεχώς συναντάμε συνεργεία που ασφαλτοστρώνουν και βελτιώνουν το οδικό δίκτυο. Η θάλασσα του Μαρμαρά βρίσκεται πλέον στα δεξιά μας με ελαφρύ κυματισμό ενώ τα δέντρα λυγίζουν από τον άνεμο που πρέπει να είναι γύρω στα 5 μποφόρ.
Στις 15:40 περνάμε από την πόλη του Μαρμαρά με 102.000 κατοίκους. Αραιοκατοικημένη με λίγες ψηλές πολυκατοικίες, αρκετά εξοχικά, πολλά ξενοδοχεία και οι παραλίες γεμάτες από κόσμο, που χαίρεται τις καλοκαιρινές διακοπές.
Στις 15:50 στη διασταύρωση που οδηγεί προς Σηλυβρία εμείς ακολουθούμε τη νέα Εθνική Οδό που οδηγεί προς Κωνσταντινούπολη – Αδριανούπολη. Στις 16:30 σταματάμε για 10 λεπτά για ένα τσιγάρο σε ένα μικρό εστιατόριο στα προάστια της πόλης ενώ στις πινακίδες των δρόμων βλέπουμε ότι απέχουμε από το κέντρο μόλις 30 χιλιόμετρα.
Γύρω στις 17:30 φθάνουμε στο ξενοδοχείο CRYSTAL HOTEL στο κέντρο της πόλης, αφού πρώτα περνάμε από την πλατεία TAKSI. Ο καιρός είναι καλός και η θερμοκρασία γύρω στους 28οC με ελαφρό δροσερό αεράκι.
Μέχρι τις 20:30 ο καθένας ξεκουράζεται, κάνει κάποια βόλτα, αλλάζει χρήματα στα ανταλλακτήρια και γενικά έχει ελεύθερο χρόνο για τις προσωπικές του προτιμήσεις και δραστηριότητες.
Στις 21:00 το λεωφορείο ξεκινά για το Κιούμ Καπή με το σύνολο των αργοναυτών να ακολουθούν και να περνάνε το βράδυ τους στη φημισμένη περιοχή της πόλης, όπου συναντάμε όλες τις δραστηριότητες των ανθρώπων να γίνονται χαλαρά με κέφι.
Την ίδια ώρα η παρέα του Κώστα, Νίκου, Γιώργου, Γιώργου, Σπύρου, Κλεονίκης και η Αρχοντούλα ξεκινάμε με ένα DOLMUS για τη φημισμένη περιοχή του Ορτάκϊοι. Σε 15 λεπτά βρισκόμαστε στην περιοχή όπου μετά από κάποιες βόλτες και καταπληκτικές εικόνες από το Βόσπορο σταματάμε για φαγητό κάτω από τη γέφυρα που ενώνει την Ευρωπαϊκή και Ασιατική Τουρκία. Τα ο εστιατόριο που δειπνήσαμε αναπτύσσεται σε τέσσερις ορόφους και εμείς προτιμάμε το τελευταίο, όπου η θέα είναι μοναδική, το φαγητό καλό και οι τιμές είναι πολύ υψηλές.
Τα βράδυ περνάει ευχάριστα και γύρω στις 00:00 επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο.
Η πρώτη βραδιά στην Τουρκία θα περάσει ευχάριστα και όλοι θα πάμε για ύπνο και λίγη ξεκούραση στα δωμάτιά μας γιατί η δεύτερη μέρα θα ξεκινήσει αρκετά πρωί.
Νίκος Τουμπουλίδης
Αύγουστος 2011
πηγη:http://www.elverias.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου