Απελάσεις

Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013

Οι μαζικοί εκτοπισμοί και οι αθρόες απελάσεις ήταν το κατεξοχήν εξοντωτικό μέτρο των τουρκικών αρχών εναντίον των Ελλήνων. Η εφαρμογή αυτού του μέτρου αποφασίστηκε τον Ιούνιο του 1915 και άρχισε από τη χερσόνησο της Καλίπολης και τα παράλια του Ελλησπόντου, για να επεκταθεί στα νησιά της Προποντίδας, σ' όλη τη Μικρά Ασία και στον Πόντο.

Ομολογίες από την τουρκική πλευρά

Τα  φρικώδη εγκλήματα ομολογούνται και από Τούρκους αξιωματούχους. Ο Γερουσιαστής Δαμάτ - Φερήτ πασάς (πρώην Μέγας Βεζύρης) αποκαλύπτει τα εξής στη συνεδρίαση της τουρκικής Γερουσίας, στις 22 Οκτωβρίου 1918:
«Η εκμηδένισις των χριστιανικών πληθυσμών ήτο ασύγγνωστον έγκλημα αποδοτέαν εις το κομιτάτον Ένωσις - πρόοδος και ήτο έγκλημα διαπραχθέν άνευ ουδενός λόγου. 
Οι πληθυσμοί εξηναγκάσθησαν να απέλθωσιν υπό την απειλήν και την βίαν και ανοικτιρμόνως εξωλοθρεύθησαν... 
Ο ολικός αριθμός των Οθωμανών υπηκόων των απελαθέντων κατά τοιούτον τρόπον ανέρχεται εις 550.000 ψυχάς, φοβούμαι δε ότι ο αριθμός ούτος είναι κατώτερος του πραγματικού».

Εξάλλου, η Χαλιδέ - Εδίπ  Χανούμ από τις διαπρεπέστερες δημοσιογράφους στην Τουρκία, γράφει στην εφημερίδα «Βακίτ» (22 Οκτ. 1918):

«Απεδιώξαμεν τους Έλληνας υπηκόους μας και παν επράξαμεν, δια να τους εκριζώσομεν, καθώς και τους Αρμενίους, και επί τω σκοπώ τούτω μετεχειρίσθημεν μεθόδους παρομοιαζούσας προς τας του Μεοαίωνος...
Η θεωρία του εξαναγκαστικού εξισλαμισμού εγένετο παραιτία εγκληματικής τραγωδίας εις χείρας ληστών και δολοφόνων. Διοικηταί, νομάρχαι, υπάλληλοι, εξουσιοδοτηθέντες δι'απολύτου εξουσίας του Κομιτάτου, επέρριψαν επί των ώμων του αθώου τουρκικού στοιχείου, ολόκληρον το βάρος των ακατονόμαστων κακουργημάτων».

Αλλά και η Τουρκική εφημερίδα «Ακάμ» έγραψε τα εξής:

«Η οθωμανική κυβέρνηση διέπραξε τα ακατονόμαστα ταύτα εγκλήματα και τούτου ένεκα η κυβέρνηση υπέχει άπασαν την ευθύνην...»

Ομολογίες ξένων

Ο Άγγλος πρωθυπουργός Λοϋδ Τζωρτζ δήλωσε στη Βουλή των Κοινοτήτων (21 Ιουλίου 1920):


«Δυστυχώς αι τουρκικοί χώραι διετέλεσαν υπό την κυριαρχίαν κράτους, όπερ και εν τη ακμή του υπήρξε τελείως ανίκανον διοικητικώς και στρατιωτικώς.
 Ο Τούρκος από πολλού αποζεί εκ του κεφαλαίου, όπερ απέκτησεν εκ μακραίωνης θηριώδους βίας.  Κατά τα τελευταία έτη διεσπάθησε και το κεφάλαιον τούτο εξ ολοκλήρου.  Ο Τούρκος ήσκει είδος τι αξέστου και ενίοτε βαρβάρου κυριαρχίας».

Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

 
Copyright © 2015 Santeos
| Design By Herdiansyah Hamzah